Australian Open
Z Wikipedii
Australian Open | |
Margaret Smith Court Arena (w tle Rod Laver Arena) - główne korty Australian Open) |
|
Miejsce | Australia Melbourne |
Obiekt | Melbourne Park |
Nawierzchnia | Hard |
Pierwsza edycja | 1905 |
Ostatnia edycja | 2008 |
ATP Tour | |
Kategoria | turniej wielkoszlemowy |
Pula nagród | $19 000 000 |
Dyrektor | Craig Tiley |
WTA Tour | |
Kategoria | turniej wielkoszlemowy |
Pula nagród | $19 000 000 |
Dyrektor | Craig Tiley |
Aktualni mistrzowie | |
Gra pojedyncza mężczyzn Novak Đoković |
|
Gra podwójna mężczyzn Jonathan Erlich Andy Ram |
|
Gra pojedyncza kobiet Maria Szarapowa |
|
Gra podwójna kobiet Alona Bondarenko Kateryna Bondarenko |
|
Gra mieszana Tiantian Sun Nenad Zimonjić |
Wielki Szlem |
|
Australian Open - międzynarodowe mistrzostwa Australii w tenisie, jeden z czterech turniejów zaliczanych do Wielkiego Szlema, rozgrywane od 1905 roku. Odbywają się na kortach Melbourne Park w Melbourne.
Co dziwne, Australijczycy wcale nie są triumfatorami w tym turnieju. Mark Edmondson w 1976 roku - jako ostatni z Australijczyków - wygrał ten turniej. Poprzednio tenisista z Antypodów wystąpił w finale Australian Open w 1988 roku, a był nim Pat Cash. Niedawno dołączył do niego w 2005 roku Lleyton Hewitt, który przegrał w finale z Maratem Safinem.
Rozgrywany jest zawsze w trzecim i czwartym tygodniu rozgrywek ATP i WTA co oznacza, że rozpoczyna się w trzeci poniedziałek roku. W latach 1977 - 1985 rozgrywany był w grudniu, stąd w 1977 odbył się dwukrotnie, a w 1986 - ani razu.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Międzynarodowe mistrzostwa Australii początkowo rozgrywano na kortach trawiastych, z udziałem czołowych tenisistów amatorskich, głównie Australijczyków. Pierwszymi triumfatorami turnieju innych niż australijska narodowości byli Amerykanin Fred Alexander w 1908 roku oraz Brytyjka Dorothy Round Little w 1935 roku. Zawody gry pojedynczej pań rozgrywano dopiero od roku 1922. W latach 1970 - 1986 na turnieju Australian Open nie odbywały się zawody gry mieszanej. Pierwszym miejscem, na którym odbywał się turniej, była dzielnica Kooyoung, w południowo - wschodniej części Melbourne. W 1988 roku impreza została przeniesiona do Flinders Park, nazywanego dziś Melbourne Park, gdzie grano na kortach twardych Rebound Ace. Jedynym tenisistą, który wygrał Australian Open zarówno na korcie twardym, jak i na trawie, jest Szwed Mats Wilander.
W latach 1977 - 1985 odstąpiono od rozgrywania turnieju w styczniu, przenosząc go na grudzień. Powrotna zmiana terminu na pierwszy miesiąc roku spowodowała, że w 1986 roku turniej nie odbył się. W 1977 roku odbyły się dwie edycje imprezy - w grudniu i styczniu.
Główne korty turnieju Australian Open to: Rod Laver Arena, Margaret Smith Court Arena i Vodafone Arena.
Trofea, o które walczą zawodnicy, nazwane zostały imionami słynnych australijskich tenisistów. Panie walczą o puchar imienia Daphne Akhurst, a panowie o trofeum Normana Brookesa.
Przez wiele lat turniej kilkakrotnie zmieniał swoje nazwy. Początkowo rozgrywany jako Mistrzostwa Australazji, od 1927 roku znany jako Mistrzostwa Australii. Obecną nazwę, Australian Open, zyskał w 1969 roku. Nie zawsze imprezę rozgrywano w Melbourne, choć miasto to gościło czołówkę światowego tenisa najczęściej. Niegdyś zawody te organizowały inne miasta australijskie, w tym kolejno co do największej liczby organizacji: Sydney, Adelajda, Brisbane, Perth, a także dwukrotnie organizowany w Nowej Zelandii.
W 2006 roku wielu czołowych tenisistów rankingu ATP zrezygnowało z udziału w pierwszym Wielkim Szlemie sezonu z powodu kontuzji, w tym także obrońca tytułu, Marat Safin. Był to pierwszy wielkoszlemowy turniej Szwajcarki Martiny Hingis po powrocie do zawodowego uprawiania tenisa. Zdobyła tu swój pierwszy tytuł w grze mieszanej.
W 2007 roku na głównych kortach Melbourne Park zainstalowany system jastrzębiego oka (challenge), umożliwiający komputerowe sprawdzenie śladów po piłce. Z drobnymi perypetiami system sprawdził się podczas zawodów. W czasie tego turnieju niespodziewanie doszło do zamieszek pomiędzy kibicami greckimi, chorwackimi i serbskimi. Podobnych wydarzeń kroniki Australian Open nie pamiętają. Zawodnicy natomiast mieli problemy z rozgrywaniem meczów w zmiennej aurze - raz nieznośne upały, raz opady deszczu. Organizatorzy, mimo możliwości, nie zawsze podejmowali decyzję o zakryciu kortów dachem.
Przed turniejem w 2008 roku wymieniona została nawierzchnia kortów kompleksu Melbourne Park z gumowej na twardą.
[edytuj] Starty i osiągnięcia Polaków
- 1978 - Wojciech Fibak i Australijczyk Kim Warwick wygrali turniej deblowy mężczyzn.
- 1996 - Magdalena Grzybowska wygrała konkurencję singla juniorek i jako druga kobieta w historii zdobyła dla Polski wielkoszlemowe trofeum gry pojedynczej do lat osiemnastu (wcześniej Aleksandra Olsza na Wimbledonie w 1995 roku).
- 2006 - Mariusz Fyrstenberg i Marcin Matkowski przeszli do półfinału konkurencji debla mężczyzn. Przegrali z wyżej rozstawionymi Martinem Dammem i Leanderem Paesem. Błażej Koniusz i Grzegorz Panfil okazali się najlepsi w deblu chłopców, ogrywając w finale Amerykanów Kellen Damiaco i Nathaniel Schnugg.
- 2007 - Urszula Radwańska awansowała do ćwierćfinału singla juniorek, gdzie przegrała z Białorusinką Ksenią Milewską 3:6, 3:6. W parze z Amerykanką Julią Cohen, jako najwyżej rozstawione, dostały się do finału debla dziewcząt. Zostały pokonane 6:2, 3:6, 1:6 przez Rosjanki Jewgieniję Rodinę i Arinę Rodionową. Debel Andrzej Kapas i Mateusz Szmigiel zagrał w ćwierćfinale debla chłopców.
- 2008 - po raz pierwszy w historii dwie reprezentantki Polski dotarły do czwartej rundy singla kobiet turnieju wielkoszlemowego. Marta Domachowska przegrała 4:6, 4:6 z Venus Williams, a Agnieszka Radwańska przeszła do ćwierćfinału, gdzie nie sprostała Danieli Hantuchovej. Jerzy Janowicz awansował do ćwierćfinału singla chłopców, gdzie został pokonany przez Taja Tsunga-Hua Janga. Katarzyna Piter i partnerująca jej Rumunka Simona Halep weszły do ćwierćfinału debla dziewcząt, ale przegrały z Martą Sirotkiną z Rosji i Yi-Miao Zhou z Chin.
[edytuj] Podstawowe dane
W turnieju głównym uczestniczą:
- 128 mężczyzn w singlu
- 128 kobiet w singlu
- 64 pary męskie w deblu
- 64 pary damskie w deblu
- 32 pary w deblu mieszanym
Miejsce rozgrywania: Melbourne (Australia)
Pula nagród: 19 000 000$
Nawierzchnia: Rebound Ace (kort twardy)
[edytuj] Ciekawostki
- Finał singla kobiet Australian Open 2006 to pierwszy przypadek w Erze Open, aby tenisistka poddała mecz finałowy. W tym właśnie finale poddała się Belgijka Justine Henin-Hardenne z powodu kłopotów żołądkowych. Jej krecz dał pierwszy w karierze tytuł wielkoszlemowy Francuzce Amélie Mauresmo.
- Australian Open pamięta jeszcze jeden przypadek, kiedy tenisistka skreczowała w finale, ale miało to miejsce w 1965 roku - na trzy lata przed rozpoczęciem Ery Open. Maria Bueno nie dokończyła spotkania przeciwko Margaret Smith Court.
- Leworęczne mistrzynie Australian Open to Monica Seles i Martina Navrátilová.
[edytuj] Linki zewnętrzne
1971 • 1972 • 1973 • 1974 • 1975 • 1976 • I 1977 • XII 1977 • 1978 • 1979 • 1980 • 1981 • 1982 • 1983 • 1984 • 1985 • 1987 • 1988 • 1989 • 1990 • 1991 • 1992 • 1993 • 1994 • 1995 • 1996 • 1997 • 1998 • 1999 • 2000 • 2001 • 2002 • 2003 • 2004 • 2005 • 2006 • 2007 • 2008
Mistrzowie Australian Open
gra pojedyncza kobiet • gra pojedyncza mężczyzn • gra podwójna kobiet • gra podwójna mężczyzn • gra mieszana
Mistrzowie Roland Garros
gra pojedyncza kobiet • gra pojedyncza mężczyzn • gra podwójna kobiet • gra podwójna mężczyzn • gra mieszana
Mistrzowie Wimbledonu
gra pojedyncza kobiet • gra pojedyncza mężczyzn • gra podwójna kobiet • gra podwójna mężczyzn • gra mieszana
Mistrzowie US Open
gra pojedyncza kobiet • gra pojedyncza mężczyzn • gra podwójna kobiet • gra podwójna mężczyzn • gra mieszana
Wielki Szlem Juniorów
dziewczęta • chłopcy