Wimbledon

Z Wikipedii

Wimbledon
Mecz singlowy tenisistek z IO 1908 na kortach Wimbledonu
Miejsce	Wielka Brytania Londyn
Obiekt	All England Tennis and Croquet Club
Nawierzchnia	trawiasta
Pierwsza edycja	1877
Ostatnia edycja	2007
ATP Tour
Kategoria	turniej wielkoszlemowy
Pula nagród	11 282 710 funtów
Dyrektor	Ian Ritchie
WTA Tour
Kategoria	turniej wielkoszlemowy
Pula nagród	11 282 710 funtów
Dyrektor	Ian Ritchie
Aktualni mistrzowie
Gra pojedyncza mężczyzn Roger Federer
Gra podwójna mężczyzn Arnaud Clément Michaël Llodra
Gra pojedyncza kobiet Venus Williams
Gra podwójna kobiet Cara Black Liezel Huber
Gra mieszana Jelena Janković Jamie Murray

Wielki Szlem

Australian Open Roland Garros Wimbledon US Open

Wimbledon znajduje się w jednej z 32 dzielnic Wielkiego Londynu (w London Borough of Merton), położony jest na południowy zachód od City. Na tamtejszych kortach trawiastych (All England Lawn Tennis and Croquet Club) odbywa się co roku, na przełomie czerwca i lipca, najstarszy i najbardziej prestiżowy turniej tenisowy w świecie - The Championships. Rozgrywany jest on od 1877 roku jako mistrzostwa Anglii, zaliczany jest do turniejów Wielkiego Szlema. Wimbledon uznawany jest za nieoficjalne mistrzostwa świata na kortach trawiastych.

Tegoroczny, 121. turniej tenisowy w Wimbledonie rozpocznie się tradycyjnie w poniedziałek, 23. czerwca, w 131 lat od pierwszego. 19 lipca 1877 r. na trawiastym korcie All England Croquet and Lawn Tennis Clubu, przy Worple Road, zakończył się (już wtedy zakłócony deszczem) pierwszy turniej wimbledoński.

Spis treści 1 Historia 2 Korty 3 Tradycje 4 Rekordy 5 Starty i osiągnięcia Polaków 6 Zobacz też 7 Linki zewnętrzne

[edytuj] Historia

Pierwszy turniej wimbledoński odbył się w 1877 roku. Były to tylko rozgrywki singla mężczyzn. W 1884 r. program poszerzono o rozgrywki singla pań i debla panów. Debel kobiet i gra mieszana po raz pierwszy odbyły się w 1913 roku. Podobnie jak pozostałe turnieje wielkoszlemowe, Wimbledon był bojkotowany przez czołowych zawodników amatorskich, aż do nastania Open Ery w 1968. W ostatnich latach Brytyjczycy narzekać mogą na brak sukcesów swoich tenisistów w Wimbledonie - ostatnim angielskim triumfatorem był Fred Perry w 1936, a triumfatorką - Virginia Wade w 1977.

Na długiej liście triumfatorów Wimbledonu, zapoczątkowanej nazwiskiem Gore'a, widnieją znacznie sławniejsi od niego gracze, którzy potrafili wygrywać ten turniej "seriami". Najczęściej, bo aż osiem razy zrobił to Anglik Willie Renshaw (1881-86 i 1888-87). Wiele dziesiątków lat później do tego rekordu zbliżył się tylko Amerykanin Pete Sampras - 7 zwycięstw (1993-95, 1997-2000). 5 razy wygrywał w Wimbledonie wielki Szwed Björn Borg (1976-80), Szwajcar Roger Federer (2003-7), a wcześniej Laurie Doherty (1902-1906), brat-bliźniak Reggie Doherty, który zwyciężał cztery razy (1897-1900).

Rekordy tenisistów XIX i początków XX wieku pomniejsza fakt, że korzystali z regulaminu (obowiązującego do 1922 r.) gwarantującego obronę tytułu mistrza Wimbledonu bez konieczności przebijania się przez turniej zasadniczy, tj. challenge round. Wśród kobiet rekordzistką w ilości zwycięstw była Amerykanka Helen Wills Moody, która przed II wojną światową triumfowała osiem razy. Pod tym względem przewyższyła ją naturalizowana Amerykanka, urodzona w Pradze, słynna Martina Navrátilová, która tylko w grze pojedynczej triumfowała 9 razy...

[edytuj] Korty

Nawierzchnię wszystkich 19 kortów na których rozgrywany jest turniej stanowi trawa - życica. Piłka po odbiciu od takiej nawierzchni doznaje przyspieszenia, co faworyzuje styl gry serwis-wolej. Wimbledon jest w tej chwili jedynym turniejem wielkoszlemowym rozgrywanym na trawie. W przeszłości nawierzchnię trawiastą posiadały również inne turnieje wielkoszlemowe: French Open do 1928 roku, US Open do 1975 r., a Australian Open do 1988 r.

Dwa główne korty Wimbledonu - kort centralny i kort nr 1 są używane tylko podczas tego turnieju. Na pozostałych siedemnastu są rozgrywane także inne imprezy Londyńskiego Klubu Tenisowego. Kort centralny powstał na Wimbledonie w 1922 roku. Jego pojemność to prawie 14 tysięcy miejsc. Ze względu na częste opady deszczu podczas turnieju, budowany jest nad nim zasuwany dach, który ma być gotowy w 2009 roku. Kort centralny jest miejscem rozgrywania wszystkich półfinałów oraz finału. We wcześniejszych fazach odbywa się na nim wiele pojedynków z udziałem najwyżej rozstawionych zawodników.

Drugim pod względem ważności kortem jest kort nr 1. W obecnej formie istnieje on od 1997 roku, kiedy to zastąpił swego zbyt małego poprzednika. Stary kort nr 1 był ze względu na swoją unikalną atmosferę ulubioną areną wielu graczy. Pojemność nowej "jedynki" to ok. 11 000.

Kort nr 2, o pojemności 3 000 miejsc jest nazywany "Cmentarzem Mistrzów" (Graveyard of Champions). Nazwa ta wzięła się z tego, że wielu faworytów (takich jak John McEnroe, Pete Sampras czy siostry Williams) odpadało tu niespodziewanie we wczesnych fazach turnieju.

[edytuj] Tradycje

Tradycyjnymi barwami Wimbledonu są zielony i fioletowy. Takiego koloru są logo turnieju a nawet ręczniki używane przez zawodników. Do 2005 roku ubrania w tej kolorystyce były noszone przez sędziów i dzieci od podawania piłek, jednak obecnie stroje te zastąpiły granatowe ubiory z kolekcji Ralpha Laurena. Tenisiści grający na Wimbledonie zobowiązani są występować w białych kostiumach - jest to jedyne tego typu ograniczenie w całym cyklu rozgrywkowym.

W odniesieniu do zawodniczek zawsze używana jest na korcie forma "panna" (Miss) lub "pani" (Mrs). Z drugiej strony mężczyźni nie są tytułowani jako Mister.

Typową potrawą serwowaną widzom są truskawki z bitą śmietaną. Rocznie zużywa się do jej przyrządzania 28 ton truskawek i 7 000 litrów śmietany.

Turniej wimbledoński rozpoczyna się zawsze w poniedziałek, pomiędzy 20 a 26 czerwca. Niedziela, siódmy dzień turnieju, jest tradycyjnie dniem wolnym. Nie odbywają się wtedy żadne gry. Odstępstwo od tej reguły miało do tej pory miejsce trzykrotnie - w latach 1991, 1997 i 2004, kiedy właśnie w niedzielę nadrabiano spowodowane opadami deszczu zaległości. Wprowadzono wówczas tanie, dostępne od ręki bilety, bez rezerwacji miejsc. Deszcz podczas turnieju stanowi również niejako tradycję. Jeden z sędziów napisał nawet o nim książkę. W 2007 r. na Wimbledonie zrównano ostatecznie nagrody pieniężne dla tenisistów oraz tenisistek. Wcześniej równouprawnienie wprowadziły pozostałe turnieje wielkoszlemowe; Wimbledon pozostawał jedynym, który tego nie uczynił.

[edytuj] Rekordy

Rekord	Kobiety	Mężczyźni
najwięcej tytułów (łącznie)	Billie Jean King (20) / Martina Navrátilová (20)	Lawrence Doherty (13)
najwięcej tytułów (gra pojedyncza)	/ Martina Navrátilová (9)	William Renshaw (7) Pete Sampras (7)
najwięcej tytułów (gra podwójna)	Elizabeth Ryan (12)	Todd Woodbridge (9)
najwięcej tytułów z rzędu	/ Martina Navrátilová (6)	William Renshaw (6)
najmłodsi mistrzowie	Lottie Dod 1887, 15 lat, 9 miesięcy	Boris Becker 1985, 17 lat, 7 miesięcy
najstarsi mistrzowie	Charlotte Cooper 1908, 37 lat, 9 miesięcy	Arthur Gore 1909, 41 lat, 6 miesięcy
ostatni angielscy triumfatorzy	Virginia Wade (1977)	Fred Perry (1936)

[edytuj] Starty i osiągnięcia Polaków

• 1937 - Polka Jadwiga Jędrzejowska przegrała finał Wimbledonu z Brytyjką Dorothy Round 6/2 2/6 7/5.
• 1995 - Aleksandra Olsza wywalczyła singlowe i deblowe (w parze z Carą Black) mistrzostwo juniorek Wimbledonu
• 2005 - Agnieszka Radwańska wywalczyła mistrzostwo juniorek Wimbledonu, pokonując w finale 6/3 6/4 Austriaczkę Tamirę Paszek.
• 2006 - Urszula Radwańska dotarła do półfinału juniorskiego Wimbledonu, przegrywając z Dunką Caroline Wozniacki rozstawioną z numerem 4. Agnieszka Radwańska otrzymała "dziką kartę" w turnieju seniorskim. Odpadła w 1/8 finału, przegrywając z rozstawioną z numerem 2 Kim Clijsters 2/6 2/6.
• 2007 - Agnieszka Radwańska dotarła do trzeciej rundy singla (przegrana ze Swietłaną Kuzniecową) oraz trzeciej rundy debla (w parze z Michaëllą Krajicek przegrały z Květą Peschke i Rennae Stubbs). Urszula Radwańska wygrała juniorski Wimbledon w grze pojedynczej pokonując w finale Amerykankę Madison Brengle 2:6, 6:3, 6:0 oraz w grze podwójnej dziewcząt w parze z Anastazją Pawluczenkową pokonując duet japoński Misaki Doi i Kurumi Nara 6:4, 2:6, 10-7 i tym samym powtórzyła wyczyn Amélie Mauresmo z 1996 roku, gry Francuzka wygrała turniej singla i debla juniorek
• 2008 - Agnieszka Radwańska i Marta Domachowska na podstawie zajmowanych pozycji rankingowych dostały się do turnieju głównego singla pań. Urszula Radwańska, jako zwyciężczyni konkurencji juniorskiej w roku 2007, otrzymała od organizatorów dziką kartę. Eliminacje do singla mężczyzn przeszedł Dawid Olejniczak.

[edytuj] Zobacz też

• Mistrzynie Wimbledonu w grze pojedynczej
• Mistrzowie Wimbledonu w grze mieszanej

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona Wimbledonu