فلق
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
سوره فلق در مکه نازل شده و دارای ۵ آیه است.
کلمه فلق به معنی صبح است.
اخلاص | سوره فلق | ناس | |||||||||||||||||||||||
|
فهرست مندرجات |
[ویرایش] نامها
این سوره و سوره «ناس» را «معوذتین» هم میگویند؛ چون در آغاز هر دو سوره، مسئله تعویذ و پناه بردن به خدا مطرح شدهاست.
[ویرایش] نزول
سوره «فلق» قبل از سوره «ناس» نازل شدهاست.
[ویرایش] محتوای سوره
محتوای ایـن سوره تعلیماتی است که الله به حضرت محمد خصوصاً و به سایر مسلمانان عموماً در زمینه پناه بردن به او از شر همه آنچه قرآن شر مینامد میدهد.
[ویرایش] فظیلت سوره
- از پیغمبر اسلام روایت شده:
آیاتی بر من نازل شده که همانند آنها نازل نشده و آن دو سوره «فلق» و «ناس» است. |
- و در روایت دیگری از پیغمبر اسلام آمده:
پیامبر به یکی از یاران خود فرمود: «می خواهی دو سوره به تو تعلیم کنم که برترین سورههای قرآن است؟» عرض کرد: آری ای رسول خدا! حضرت معوذتان (سوره فلق و سوره ناس) را به او تعلیم کرد، سپس آن دو را در نماز صبح قرائت نمود و به او فرمود: «هرگاه برمی خیزی و میخوابی آنها را بخوان». |
- در روایتی آمدهاست:
پیغمبر اکرم شدیدا بیمار شد، جبرئیل و میکائیل نزد او آمدند، جبرئیل نزد سر پیامبر نشست و میکائیل نزد پای او، جبرئیل سوره «فلق» را و میکائیل سوره «ناس» را تلاوت کردند و پیغمبر را با آن در پناه خدا قرار دادند. |
[ویرایش] جستارهای وابسته
[ویرایش] پیوند به بیرون
[ویرایش] منبع
- برگزیده تفسیر نمونه، جلد ۵، آیت الله ناصر مکارم شیرازی
- آشنایی با سورهها (شناخت سورههای قرآن)، جواد محدثی، ۱۳۷۴، قم، دفتر تبلیغات اسلامی
قرآن | |
---|---|
تقسیمات
ترجمه
مفاهیم مرتبط
|
|
فهرست علوم قرآنی |