فاطر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

سوره فاطر سوره ۳۵ از قرآن است و ۴۵ آیه دارد. سوره فاطر [35]. اين سوره در ((مكه )) نازل شده و 45 آيه است . مـحتواى سوره : اين سوره ـبه خاطر سرآغاز آن كه با عنوان ((فاطر)) و ((ملائكه ))شروع مى شودـ گـاه سـوره ((فاطر)) و گاه سوره ((ملائكه )) ناميده شده است آيات آن رادر پنج بخش مى توان خلاصه كرد. 1ـ بخش مهمى پيرامون نشانه هاى عظمت خداوند در عالم هستى و دلائل توحيد سخن مى گويد. 2ـ بـخـش ديـگـرى از آن از ربـوبيت پروردگار و خالقيت و رازقيت او و آفرينش انسان از خاك و مراحل تكامل او بحث مى كند. 3ـ بـخـش ديـگـر پيرامون معاد و نتايج اعمال در آخرت , و رحمت گسترده الهى در اين جهان , و سنت تخلف ناپذير او درباره مستكبران است . 4ـ قـسـمـتى به مساله رهبرى انبيا و مبارزه پى گير و مستمرشان با دشمنان لجوج و سرسخت و دلدارى پيامبر اسلام (ص ) در اين زمينه مى باشد. 5ـ سرانجام بخشى از آن بيان مواعظ و اندرزهاى الهى در زمينه هاى مختلف است . بـعـضى از مفسران تمام اين سوره را در يك حلقه خلاصه كرده اند و آن مساله قاهريت خداوند در تمام زمينه هاست . فضيلت تلاوت سوره : علاوه بر روايتى كه در آغاز سوره سبا خوانديم درحديثى از پيامبر(ص ) آمده اسـت : ((هـركـس سـوره فـاطر را بخواند در روز قيامت سه در ازدرهاى بهشت , اورا به سوى خود دعوت مى كند كه از هركدام مى خواهى واردشو))!. بـاتـوجـه به اين كه مى دانيم درهاى بهشت همان عقائد و اعمال صالحى است كه سبب وصول به بـهـشـت مى شود, ممكن است اين روايت اشاره به ابواب سه گانه اعتقاد به توحيد, معاد و رسالت پيامبر(ص ) باشد.