مهدی الهی قمشه‌ای
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
آیت‌الله محیی‌الدین مهدی الهی قمشه‌ای (۱۳۱۸ قمری - ۱۳۹۲ قمری)، فیلسوف، حکیم، شاعر، مترجم قرآن و پدر حسین الهی قمشه‌ای است.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] زندگی
وی مقدمات علوم فقه و اصول و حکمت را از شیخ هادی قمشه‌ای و دیگران آموخت. در اصفهان از محضر اساتیدی چون آقا شیخ محمد حکیم خراسانی و سپس در خراسان از محضر آقا بزرگ حکیم مشهدی و آقا شیخ اسدالله یزدی استفاده کرد. وی مدتی هم در حوزهٔ درس آیت‌الله حاج‌آقا حسین قمی و میرزا مهدی اصفهانی حاضر شد. پس از آن به تهران مراجعت کرد و در مدرسهٔ عالی سپهسالار به تدریس حکمت و فلسفه پرداخت. وی استاد زبان عربی در دانشکدهٔ ادبیات دانشگاه تهران و استاد فلسفه در دانشکدهٔ الهیات (معقول و منقول) بود.
[ویرایش] شاگردان
از میان شاگردان وی اکنون از بزرگان حوزه‌های علمیه به شمار می‌روند می‌توان به عبدالله جوادی آملی، حسن حسن‌زاده آملی و سید محمد باقر حجتی اشاره کرد.
از جمله معروف‌ترین آثار به جا مانده از وی، ترجمهٔ قرآن اوست که در حال حاضر فراگیرترین ترجمه در ایران است.
[ویرایش] آثار
[ویرایش] منثور
- رساله‌ای در فلسفهٔ کلی
- شرح رسالهٔ حکیم فارابی
- رساله‌ای در سیر و سلوک
- حاشیه‌ای برمبدأ و معاد ملاصدرا
- رساله‌ای در مراتب ادراک
- رساله‌ای در مراتب عشق
- تصحیح و تحشیهٔ تفسیر ابوالفتوح رازی
[ویرایش] منظوم
- نغمهٔ عشاق
- دیوان شعر
- نغمهٔ الهی
[ویرایش] ترجمه
- ترجمهٔ قرآن مجید
- ترجمهٔ صحیفهٔ سجادیه
- ترجمهٔ مفاتیح‌الجنان
[ویرایش] منابع
[ویرایش] پیوند به بیرون
|
|||||||||||||||||||||||||||||
