Wicekrólestwo Peru
Z Wikipedii
Virreinato del Perú Wicekrólestwo Peru |
||||
|
||||
|
||||
Język urzędowy | hiszpański | |||
Język używany | keczua, ajmara | |||
Stolica | Ciudad de los Reyes | |||
Ustrój polityczny | monarchia | |||
Ostatnia głowa państwa | król Ferdynand VII | |||
W jego imieniu | Gubernator generalny (ostatni) José de la Serna e Hinojosa |
|||
Data powstania | 1542 | |||
Data likwidacji | 28 lutego 1821 |
Wicekrólestwo Peru - kolonia hiszpańska założona w 1544 roku ze stolicą w Limie, początkowo obejmowała wszystkie hiszpańskie zdobycze w Ameryce Południowej z wyjątkiem wybrzeży dzisiejszej Wenezueli. Nazywana też Wicekrólestwem Nowej Kastylii. Wicekrólestwo podzielone było na audiencje z siedzibami w Panamie, Bogocie, Charcas (obok La Paz w Boliwii), Quito, Santiago (w Chile) i Buenos Aires. W latach 1569-1581 wicekrólestwem rządził wicekról Francisco de Toledo, który usprawnił administrację, nadał pozbawionym dotąd wszelkich praw Indianom ograniczoną autonomię, doprowadził do unowocześnienia metod eksploatacji srebra, największego bogactwa kolonii. W 1717 (niektóre źródła podają rok 1718) z północnej części Wicekrólestwa Peru wyodrębniono Wicekrólestwo Nowej Granady, obejmujące dzisiejsze terytoria: Kolumbii, Ekwadoru, Panamy i Wenezueli. W 1776 wyodrębniono Wicekrólestwo La Platy, obejmujące tereny dzisiejszej Argentyny, Urugwaju, Paragwaju i części Boliwii. Wyzysk Indian doprowadził do zaostrzenia sytuacji wewnętrznej. W 1780 roku wybuchło powstanie pod wodzą Túpaca Amarú. Mimo iż w 1781 Hiszpanie pojmali i zabili Túpaca, walki trwały aż do 1783, powodując ogromne zniszczenia w całym wicekrólestwie. W 1821 generał José de San Martin zajął Limę i ogłosił niepodległość Peru. W 1824 interweniująca armia hiszpańska została pokonana przez powstańców pod wodzą Antonio José de Sucre.
[edytuj] Podział administracyjny
Wicekrólestwo podzielone było na audiencje, każda zarządzana przez jednego prezydenta.
Lista audiencji Wicekrólestwa Peru (w nawiasie data utworzenia):
- Panamá (1538)
- Lima (1543)
- Santa Fe de Bogotá (1548)
- La Plata de los Charcas (1559)
- Quito (1563)
- Chile (1563-1573; 1606)
- Buenos Aires (1661-1672; 1776)
- Caracas (1786)
- Cuzco (1787)
[edytuj] Lista wicekrólów
- 1544 - 1546 Blasco Núñez Vela
- 1546 - 1550 Pedro de la Gasca
- 1550 - 1552 Antonio de Mendoza
- 1552 - 1555 Melchor Bravo de Saravia
- 1555 - 1561 Andrés Hurtado de Mendoza
- 1561 - 1564 Diego López de Zúñiga y Velasco
- 1564 - 1564 Juan de Saavedra
- 1564 - 1569 Lope García de Castro
- 1569 - 1581 Francisco de Toledo
- 1581 - 1583 Martín Enríquez de Almanza
- 1584 Cristóbal Ramírez de Cartagena
- 1584 - 1589 Fernando Torres y Portugal
- 1589 - 1596 García Hurtado de Mendoza
- 1596 - 1604 Luis de Velasco
- 1604 - 1606 Gaspar de Zúñiga y Acevedo
- 1607 Núñez de Avendaño
- 1607 - 1615 Juan de Mendoza y Luna
- 1615 - 1621 Francisco de Borja y Aragón
- 1621 - 1622 Juan Jiménez de Montalvo
- 1622 - 1629 Diego Fernández de Córdoba
- 1629 - 1639 Luis Jerónimo Fernández de Cabrera
- 1639 - 1648 Pedro Alvarez de Toledo y Leiva
- 1648 - 1655 García Sarmiento de Sotomayor
- 1655 - 1661 Luis Enríquez de Guzmán
- 1661 - 1666 Diego de Benavides y de la Cueva
- 1666 - 1667 Bernardo de Iturriaza
- 1667 - 1672 Pedro Antonio Fernández de Castro
- 1672 - 1674 Bernardo de Iturriaza
- 1674 - 1678 Baltasar de la Cueva Enríquez
- 1678 - 1681 Melchor Liñán y Cisneros
- 1681 - 1689 Melchor de Navarra y Rocafull
- 1689 - 1705 Melchor Portocarrero Lasso de Vega
- 1705 - 1707 Miguel Núñez de Sanabria
- 1707 - 1710 Manuel de Oms y de Santa Pau
- 1710 Miguel Núñez de Sanabria
- 1710 - 1716 Diego Ladrón de Guevara
- 1716 Mateo de la Mata Ponce de León
- 1716 - 1720 Carmine Nicolao Caracciolo
- 1720 - 1724 Diego Morcillo Rubio de Auñón
- 1724 - 1736 José de Armendáriz
- 1736 - 1745 José Antonio de Mendoza Caamaño y Sotomayor
- 1745 - 1761 José Antonio Manso de Velasco
- 1761 - 1776 Manuel de Amat y Juniet
- 1776 - 1780 Manuel de Guirior
- 1780 - 1784 Agustín de Jáuregui y Aldecoa
- 1784 - 1790 Teodoro de Croix
- 1790 - 1796 Francisco Gil de Taboada y Lemos
- 1796 - 1801 Ambrosio O'Higgins, Marquis of Osorno
- 1801 Manuel Arredondo y Pelegrín
- 1801 - 1806 Gabriel de Avilés y del Fierro
- 1806 - 1816 José Fernando Abascal y Sousa
- 1816 - 1821 Joaquín de la Pezuela
- 1821 - 1824 José de la Serna e Hinojosa