Wdecki Park Krajobrazowy
Z Wikipedii
Wdecki Park Krajobrazowy | |
Logo parku |
|
Położenie | gminy: Cekcyn, Śliwice, Drzycim, Jeżewo, Lniano, Osie, Warlubie |
Data utworzenia | 16 lutego 1993 |
Powierzchnia | 237,86 km² |
Otulina | 46,09 km² |
Rezerwatów | 5 |
Oficjalna strona Parku | |
Położenie na mapie Polski |
|
Parki krajobrazowe w Polsce |
Wdecki Park Krajobrazowy - to jeden z młodszych polskich parków. Został utworzony na mocy Rozporządzenia Nr 52/93 Wojewody Bydgoskiego z dnia 16 lutego 1993 r. Położony na Pojezierzu Południowopomorskim, w środkowo-wschodniej części Borów Tucholskich, w dorzeczu rzeki Wdy i jej dopływów Prusiny, Ryszki i Sobińskiej Strugi. Pod względem administracyjnym Wdecki Park Krajobrazowy znajduje się w całości na obszarze województwa kujawsko-pomorskiego. Swoim zasięgiem obejmuje dwa powiaty: świecki, w tym gminy Drzycim, Jeżewo, Lniano, Osie i Warlubie oraz powiat tucholski, w tym gminy Cekcyn i Śliwice (łącznie 7 gmin). Ok. 70% powierzchni parku leży na terenie Gminy Osie. Siedziba Zarządu Wdeckiego Parku Krajobrazowego znajduje się w Osiu.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Po wybudowaniu elektrowni wodnej w Żurze w 1930 r. w wyniku spiętrzenia Wdy i zalania ujściowych odcinków jej dopływów powstał Zbiornik Żurski o powierzchni 440 ha. Spowodowało to podniesienie poziomu wody i połączenie rzeki Wdy z dwoma zalanymi obniżeniami terenu, tj. obecnymi jeziorami Wierzchy i Mukrz. W ten sposób na Zalewie Żurskim powstały liczne, malownicze wyspy. Najbardziej znana z nich to Madera[2].
Po spiętrzeniu Wdy, ekosystem tego fragmentu Borów Tucholskich uległ zmianie. Stał się siedliskiem nowych gatunków roślin i zwierząt. Dzięki temu obszar ten zwiększył swoje walory turystyczne, zwłaszcza pod względem turystyki wodnej.
Park został utworzony dnia 16 lutego 1993 na podstawie Rozporządzenia Nr 52/93 Wojewody Bydgoskiego z dnia 16.02.1993 r. w sprawie powołania Wdeckiego Parku Krajobrazowego
[edytuj] Flora
Lasy stanowią ok. 60% powierzchni parku. W zdecydowanej większości są to zbiorowiska boru świeżego, z przewagą drzewostanu w postaci sosny zwyczajnej i brzozy brodawkowatej. Na szczególną uwagę wśród rozległych borów sosnowych zasługuje kępa dąbrowy z największym w Europie Środkowej skupiskiem jarzębu brekinii. Licznie reprezentowany jest także bór chrobotkowy oraz bór bagienny. W wyniku działalności człowieka las niegdyś o charakterze puszczańskim przekształcił się w typowy bór. Mimo tego w dolinach rzek i strumieni, na stromych zboczach rzecznych, w zagłębieniach pozostających stale pod wpływem wód powierzchniowych i gruntowych zachowały się lasy liściaste oraz niezwykle rzadkie torfowiska źródliskowe.
Na terenie Wdeckiego Parku Krajobrazowego występuje wiele interesujących gatunków roślin, m.in. pozostałości szaty roślinnej schyłku okresu lodowcowego:
Runo leśne pokrywają unikatowe, chronione gatunki roślin, np.:
oraz wyjątkowo rzadkie porosty, np.:
Spotykane są również cenne gatunki roślin wpisane do Czerwonej Księgi, np.
- trzy gatunki rosiczek
- storczyk plamisty
- wawrzynek wilczełyko
- lilia złotogłów
- turzyca bagienna
- orlik pospolity
- widłak jałowcowaty
- żurawina błotna
- cis pospolity
Od niedawna do listy rzadko spotykanych roślin występujących na terenie parku dopisano arcydzięgiel litwor – spotykany głównie na terenach górzystych, m.in. w Sudetach i Karpatach.
[edytuj] Fauna
Zróżnicowanie ekosystemu sprzyja występowaniu rzadkich, nawet w skali kraju, gatunków zwierząt.
[edytuj] Ryby
W bogatej faunie występują ryby, m.in.:
[edytuj] Płazy
Na terenie Wdeckiego Parku Krajobrazowego żyje poza tym 13 gatunków płazów, m.in.:
[edytuj] Gady
Wyróżniono 5 gatunków chronionych gadów:
[edytuj] Ptaki
Obszary podmokłe i bagniste stanowią dobre siedlisko dla wielu gatunków ptaków. Na terenie parku występuje 149 gatunków, z czego pod ochroną jest 113, w tym:
- bocian czarny
- gągoł
- bielik
- kropiatka
- biegus zmienny
- kania ruda
- zimorodek
- błotniak stawowy
- krogulec
- nurogęś
[edytuj] Ssaki
Spośród 42 gatunków ssaków żyjących na terytorium Wdeckiego Parku Krajobrazowego, 16 objętych jest ochroną. Są to między innymi:
Bory sosnowe zasiedlane są przez stosunkowo niewielką ilość zwierząt kręgowych. Schronienie dla saren, jeleni, danieli i dzików stanowią więc lasy liściaste i mieszane.
[edytuj] Pomniki przyrody
[edytuj] Natura nieożywiona
W bliskim sąsiedztwie Wdeckiego Parku Krajobrazowego, na terenie gminy Drzycim, w okolicach miejscowości Leosia znajduje się Kamień św. Wojciecha, zwany również Diabelcem. Jest to jeden z największych głazów narzutowych na Pomorzu. Mierzy 24,5 m w obwodzie[4]. W wykazie zinwentaryzowanych pomników przyrody figuruje pod numerem 249. Głaz leży w obrębie administracyjnym Nadleśnictwa Osie, ale prawnie jest własnością Skarbu Państwa.
[edytuj] Obiekty architektoniczne
Nad rzeką Wdą znajduje się również most betonowo-ceglany o wysokości ok. 27 m i punkt widokowy.
[edytuj] Rezerwaty przyrody na terenie parku
- Rezerwat przyrody Brzęki im. Zygmunta Czubińskiego
- Rezerwat przyrody Jezioro Miedzno
- Rezerwat przyrody Jezioro Ciche
- Rezerwat przyrody Dury
- Rezerwat przyrody Jezioro Piaseczno
[edytuj] Zespoły przyrodniczo-krajobrazowe na terenie parku
- Zespół przyrodniczo–krajobrazowy "Dolina Rzeki Ryszki"
- Zespół przyrodniczo–krajobrazowy "Dolina Rzeki Sobińska Struga"
- Zespół przyrodniczo–krajobrazowy "Rzeki Prusiny"
[edytuj] Turystyka
Ze względu na obecność rzeki Wdy oraz licznych jezior, obszar Wdeckiego Parku Krajobrazowego jest rozwinięty turystycznie, najbardziej w zakresie turystyki wodnej. Poza tym, na terenie parku zostały wytyczone następujące szlaki piesze lub rowerowe:
- "Stu z nieba"
- długość: 58 km
- przebieg: Warlubie - Lipinki - Borsukowo - Orli Dwór - Stara Rzeka - Zazdrość - Sarnia Góra - Śliwiczki - Szlachta
- im. Z. Zyglera
- "Piętaszków"
- długość: 4,5 km
- przebieg: Tleń - Jezioro Wierzchy - Tleń
- "Hoffmana"
- "Wszędołazów"
- "Partyzantów Armii Krajowej"
- "Harcerzy Światowida"
- długość: 10,5 km
- przebieg: Łążek - Czarna Woda - Stara Rzeka
- "Cisów Staropolskich"
- długość: 27 km
- przebieg: Tleń - Wierzchy - Jakubowo - Mszano - Rezerwat Cisy Staropolskie im. L. Wyczółkowskiego
- Szlak łącznikowy
- długość: 4 km
- przebieg: Osie - szlak Z. Zyglera
- "Ścieżynka Zagłoby"
- długość: 20 km
- przebieg: Tleń - Jezioro Piaseczno - Stara Rzeka - Radańska - Osie - Tleń
Przypisy
- ↑ Na podstawie mapy z bibliografii, pkt.4
- ↑ Madera w Google Maps
- ↑ - gatunek pod ochroną
- ↑ http://www.murki.pl/ppm.skaly.acs Przypis 2
[edytuj] Bibliografia
- Strona Wdeckiego Parku Krajobrazowego
- Nadleśnictwo Osie
- Rozporządzenie Nr 29/2004 Wojewody Kujawsko–Pomorskiego z dnia 02.11.2004 r. w sprawie Wdeckiego Parku Krajobrazowego Treść rozporządzenia w pliku .doc
- Wdecki Park Krajobrazowy, mapa przyrodniczo-turystyczna, skala 1:40 000, wyd. Wdecki Park Krajobrazowy, Bractwo Czarnej Wody, Osie 2003, ISBN 83-919924-0-3