Nowogródek Pomorski

Z Wikipedii

Współrzędne: 52°54'40" N 15°01'44" E

Nowogródek Pomorski

Herb Nowogródka Pomorskiego

52° 54' 40'' N
15° 01' 44'' E

Liczba
mieszkańców (2006)
• liczba ludności

450

Strefa numeracyjna
(do 2005)

Kod pocztowy

74-304

Tablice rejestracyjne

ZMY

Położenie na mapie Polski

Nowogródek Pomorski

Nowogródek Pomorski (niem.Neuenburg) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie myśliborskim, w gminie Nowogródek Pomorski.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego.

Spis treści

1 Lokalizacja i walory turystyczne
- 1.1 Zabytki
2 Historia
3 Bibliografia
4 Przypisy
- 4.1 Linki zewnętrzne

[edytuj] Lokalizacja i walory turystyczne

Niegdyś miasto, obecnie duża wieś położona 24 km na północny zachód od Gorzowa Wielkopolskiego, obok lokalnej drogi łączącej Myślibórz (12 km) z Barlinkiem (16 km). Ok. 4 km na zachód od wsi przebiega droga krajowa nr 3 Szczecin - Gorzów Wlkp. Miejscowość jest siedzibą gminy Nowogródek Pomorski. Oprócz siedziby władz gminy w Nowogródku Pomorskim znajduje się Gminne Centrum Informacji, szkoła podstawowa, boisko sportowe, poczta, ośrodek zdrowia, apteka, lecznica zwierząt, sklepy spożywczo - przemysłowe, sala wiejska, remiza strażacka, parafia, cmentarz i przystanek PKS.^[1]

Najbliższy duży zbiornik wodny (jezioro Karskie Wielkie) położony jest 4 km na wschód od wsi, w otulinie Barlinecko-Gorzowskiego Parku Krajobrazowego. Na południe i wschód od Nowogródka leżą są duże obszary leśne.

[edytuj] Zabytki

Kościół wczesnogotycki z II połowy XIII w. wzniesiony z ciosów granitowych, spalony w czasie wojny trzydziestoletniej, odbudowany w 1752 r., wieża szachulcowa z barokowym hełmem. Wewnątrz ciekawa polichromia z XVIII w. i neobarokowy ołtarz z XIX w.
park wiejski z ciekawym drzewostanem (aleje grabowa i kasztamowców, ponadto klon zwyczajny, jawor, wiąz szypułkowy, jesion wyniosły, lipa, buk, dąb, topola czarna).
ruina wiatraka holenderskiego z XIX w. (przy drodze do Karska).

[edytuj] Historia

Badania archeologiczne potwierdzają istnienie w tym miejscu osady z okresu kultury łużyckiej, później w X-XIV w. istniał tu gród. W 1232 r. okoliczne tereny zostały nadane przez Władysława Odonicza zakonowi templariuszy, którzy w 1261 r. zrzekli się ich na rzecz margrabiów brandenburskich. Nie jest znana data nadania praw miejskich Nowogródkowi, Nienborch wzmiankowany był w 1298 r., w XIII w. powstaje solidny murowany kościół, od tego czasu istnieją tu majątki rycerskie. Rodzina von Liebenthal miała tu dobra do XVII w. Miasteczko nie posiadało obwarowań i miało charakter otwarty.

W czasie wojny trzydziestoletniej (1618-1648), Nowogródek zostaje całkowicie zniszczony i zdegradowany do roli wsi. Odbudowa trwała bardzo długo, kościół odnowiono dopiero po 100 latach. Na początku XIX w. wieś liczyła 70 domów, powstała cegielnia i dwa wiatraki. W I połowie XX w. wieś miała charakter rolniczy, hodowano bydło, trzodę chlewną i konie, największe gospodarstwo posiadał posiadał Hans Grap.^[2]

[edytuj] Bibliografia

B. Kucharski, Informator Turystyczno-Krajoznawczy Województwa Gorzowskiego, Gorzów Wielkopolski, Urząd Wojewódzki w Gorzowie Wielkopolskim, 1998, ISBN 83-908511-1-3.