Monteprandone
Z Wikipedii
Współrzędne: 42°55' N 13°50' E
Monteprandone | |
Państwo | Włochy |
Region | Marche |
Prowincja | Ascoli Piceno |
Położenie | 42° 55' N 13° 50' E |
Powierzchnia | 26 km² |
Populacja (2004) - liczba ludności - gęstość |
10 345 397,9/km² |
Numer kierunkowy | 0735 |
Kod pocztowy | 63030 |
Patron | Św. Jakub z Marchii |
Kod ISTAT | 044045 |
Położenie na mapie Włoch
|
Monteprandone to miejscowość i gmina we Włoszech, w regionie Marche, w prowincji Ascoli Piceno. Wg danych na rok 2004 gminę zamieszkuje 10 345 osób, 397,9 os./km².
Spis treści |
[edytuj] Położenie
Miasto znajduje się na zachód od San Benedetto del Tronto, w odległości 5 km od Adriatyku, na wzniesieniu stanowiącym część niewysokiego łańcucha wzgórz dzielącego dolinę strumienia Ragnola (na północy) od doliny rzeki Tronto (na południu).
Jedyne osiedle-przedmieście zależne od gminy to Centobuchi, które znajduje się przy dawnej Via Salaria. Osiedle to znacznie rozbudowano w ostatnich latach, podobnie jak miało to miejsce we wszystkich osiedlach peryferyjnych wzdłuż Via Salaria: od San Benedetto del Tronto ku stolicy prowincji, tzn. Ascoli Piceno. Monteprandone znajduje się w odległości 20 km od Ascoli Piceno.
[edytuj] Historia
Pierwszą wzmiankę o Monteprandone znajdujemy w dokumencie z 1039, w którym niejaki Longino razem z Guido Massaro ofiarowali osadę i kościół pod wezwaniem św. Mikołaja z Bari klasztorowi Santa Maria di Frafa w Sabinie. Mieszkańcy miasta w 1292 zadecydowali o poproszeniu o protektorat Ascoli. Związek z Ascoli stał się jeszcze silniejszy dzięki wydanej 13 maja 1323 bulli papieża Jana XXII, w której zadecydowano o budowie portu w Montecretaccio (Porto d'Ascoli).
Na przełomie XIV i XV wieku do struktury miasta włączone zostały kolejne trzy wzgórza: Montetinello, Monterone oraz Monticelli. W ten sposób miasto znajdowało się na pięciu wzgórzach, które w sposób symboliczny zostały zaprezentowane na jego herbie.
W 1935 dekret królewski odłączył od Monteprandone Porto D'Ascoli. Było to odpowiedzią na postulaty mieszkańców tego ostatniego.
[edytuj] Nazwa miasta
Zgodnie z miejscową legendą zamek w Monteprandone został wzniesiony w IX wieku przez rycerza francuskiego na służbie Karola Wielkiego. Rycerz ten miał nazywać się Brandone lub Prandone. Stąd nazwa zamku i pierwotnej osady.
[edytuj] Zabytki
Ze względu na wielowiekową historię miasta na jego terenie znajduje się kilka zabytków, które włoskie przewodniki określają mianem godnych zobaczenia. Poza zachowaną częścią murów z XIV-XV wieku, należą do nich przede wszystkim miejsca kultu chrześcijańskiego; Monteprandone było jednym z miast Państwa Kościelnego.
[edytuj] Kościół San Nicola de Bari
Pierwotny kościół zapewne średniowieczny uległ w ciągu wieków licznym przebudowom. W 1808 otrzymał swą formę w stylu neoklasycznym wg projektu architekta Pietro Maggi. W kościele przechowywany jest krucyfiks z XIV wieku.
[edytuj] Kościół Santa Maria delle Grazie
Znajduje się w odległości 1,5 km od centrum miasta. Jest częścią kompleksu klasztoru franciszkańskiego wzniesionego w roku 1449 z inicjatywy św. Jakuba z Marchii, którego relikwie przechowywane są w jednej z bocznych kaplic kościoła (nowy sarkofag autorstwa Piero Casentiniego). Zgodę na budowę nowego klasztoru otrzymano wraz z bullą papieża Mikołaja V z 22 sierpnia 1449. W świątyni znajduje się czternastowieczny tryptyk oraz obrazy autorstwa Vincenzo Pagani, Cola d'Amatrice i Durante Nobili. W klasztorze udostępniony jest zwiedzającym szesnastowieczny dziedziniec z 25 freskami autorstwa Emidio Tegli z 1848 przedstawiającymi życie i cuda św. Jakuba z Marchii. W jednej z sal przylegających do dziedzińca otwarto muzeum, w którym przechowywane są pamiątki po świętym, m. in. jego habity, kielich (użyto go przy próbie otrucia), krucyfiks i autentyczna pieczęć.
[edytuj] Kultura
Miasto posiada wartościową bibliotekę, na którą składają się kodeksy i woluminy będącę kiedyś częścią księgozbioru podarowanego miejscowemu klasztorowi franciszkańskiemu przez św. Jakuba z Marchii. Z liczącego kiedyś 700 tomów zbioru zachowała się do dzisiaj tylko niewielka część (m. in. kodeks z IX-X wieku, 54 kodeksów z XIV-XV wieku). Biblioteka ma swoją siedzibę w magistracie - Palazzo Comunale.
[edytuj] Święta i obchody
- W pierwszych dniach sierpnia obchodzone jest święto pieczonych oliwek, lokalnego specjału
- Dnia 28 listopada obchodzi się uroczystość św. Jakuba z Marchii, patrona miasta i regionu
[edytuj] Znane osoby pochodzące z Monteprandone
- Św. Jakub z Marchii - franciszkanin, święty katolicki, cudotwórca
- Carlo Allegretti - malarz
- Stanislao Loffreda - archeolog, ceramolog, palestynolog, poeta
[edytuj] Ekonomia
W mieście i okolicy występuja tradycyjna produkcja i prztewórstwo rolne, głównie oliwki i wino. Na przedmieściach - Centobuchi - rozwija się przemysł, przede wszystkim w ostatnich 30 latach (m. in. produkcja helikopterów i instalacji łazienkowych).
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Źródło danych: Istituto Nazionale di Statistica
Acquasanta Terme • Acquaviva Picena • Altidona • Amandola • Appignano del Tronto • Arquata del Tronto • Ascoli Piceno • Belmonte Piceno • Campofilone • Carassai • Castel di Lama • Castignano • Castorano • Colli del Tronto • Comunanza • Cossignano • Cupra Marittima • Falerone • Fermo • Folignano • Force • Francavilla d'Ete • Grottammare • Grottazzolina • Lapedona • Magliano di Tenna • Maltignano • Massa Fermana • Massignano • Monsampietro Morico • Monsampolo del Tronto • Montalto delle Marche • Montappone • Montedinove • Monte Giberto • Monte Rinaldo • Monte San Pietrangeli • Monte Urano • Monte Vidon Combatte • Monte Vidon Corrado • Montefalcone Appennino • Montefiore dell'Aso • Montefortino • Montegallo • Montegiorgio • Montegranaro • Monteleone di Fermo • Montelparo • Montemonaco • Monteprandone • Monterubbiano • Montottone • Moresco • Offida • Ortezzano • Palmiano • Pedaso • Petritoli • Ponzano di Fermo • Porto San Giorgio • Porto Sant'Elpidio • Rapagnano • Ripatransone • Roccafluvione • Rotella • San Benedetto del Tronto • Sant'Elpidio a Mare • Santa Vittoria in Matenano • Servigliano • Smerillo • Spinetoli • Torre San Patrizio • Venarotta
Ten zalążek artykułu powstał na podstawie danych włoskiego urzędu statystycznego. Jeśli możesz, rozbuduj to hasło.