Luciano Figueroa
Z Wikipedii
Luciano Gabriel Figueroa Herrera (ur. 19 maja 1981 w Santa Fe), piłkarz argentyński grający na pozycji napastnika. Mierzy 183 cm wzrostu, waży 77 kg. Nosi przydomek "Lucho".
[edytuj] Kariera klubowa
Figueroa jest wychowankiem zespołu Rosario Central. W jego barwach zadebiutował w 2001 roku w lidze argentyńskiej. W Rosario stworzył bramkostrzelny atak wraz Césarem Delgado. W pierwszym sezonie zdobył 8 bramek, ale w kolejnym – 2002/2003 był jeszcze bardziej skuteczny. W fazie Apertura zdobył 10 goli, a w Clausura - 17, dzięki czemu został królem strzelców. Był to także ostatni sezon Figueroi w Rosario, gdyż za 2,5 miliona funtów odszedł do Birmingham City (Delgado natomiast wyjechał do Meksyku). Jednak przez pół roku Figueroa w ogóle nie grał, gdyż FIFA badała sprawę podpisania kontraktu z Osasuną Pampeluna. Figueroa występował tylko w rezerwach, a po jednym ligowym meczu w drużynie Steve'a Bruce'a jego kontrakt z Bimrmingham został anulowany.
Zimą 2004 Figueroa trafił do meksykańskiego Cruz Azul Meksyk, w którym spotkał niedawnego kolegę z Rosario, Delgado. W Cruz Azul odzyskał dawną formę zdobywając 9 goli w ostatnich 7 meczach fazy Clausura. Formę utrzymał także w drugiej części 2004 roku w fazie Apertura zdobywając 10 goli w 14 ligowych spotkaniach.
Latem 2004 Figueroa przeszedł do hiszpańskiego Villarreal CF, który zapłacił za niego 6,2 miliona euro. W Villarrealu zadebiutował dopiero 5 grudnia w zremisowanym 0:0 meczu z Realem Madryt. Grał jednak dużo słabiej jak w Meksyku. W 2005 roku zajął co prawda 3. miejsce w lidze, ale jako rezerwowy zdobył tylko 4 gole w lidze. W sezonie 2005/2006 wystąpił z Villarrealem w Lidze Mistrzów i w meczu kwalifikacyjnym z Evertonem zdobył pierwszego w historii gola dla tej drużyny w rozgrywkach na tym szczeblu. W styczniu 2006 Figueroa wrócił do Argentyny i został wypożyczony do River Plate Buenos Aires. Początek miał całkiem udany, gdyż w fazie Clausura w pierwszych 7 meczach zdobył 3 gole, ale 5 marca doznał kontuzji więzadeł krzyżowych i do końca sezonu nie pojawił się na boisku.
1 sierpnia 2006 za 3 miliony euro Figueroa został sprzedany do Genoi, grającej w Serie B. Od początku sezonu leczył jednak nadal kontuzję i z powodu niezaleczenia jej przeszedł kolejne operacje i w całym sezonie 2006/2007 ani razu nie pojawił się na boisku.
| Sezon | Klub | Kraj | Rozgrywki | Mecze | Bramki |
|---|---|---|---|---|---|
| 2001/02 | Rosario Central | Argentyna  |
Primera División | 20 | 8 |
| 2002/03 | Rosario Central | Argentyna |
Primera División | 37 | 27 |
| 2003/04 | Birmingham City | Anglia  |
Premiership | 1 | 0 |
| 2003/04 | Cruz Azul Meksyk | Meksyk  |
Primera División | 13 | 4 |
| 2004/05 | Cruz Azul Meksyk | Meksyk |
Primera División | 14 | 10 |
| 2004/05 | Villarreal CF | Hiszpania  |
Primera División | 12 | 4 |
| 2005/06 | Villarreal CF | Hiszpania |
Primera División | 12 | 2 |
| 2005/06 | River Plate Buenos Aires | Argentyna |
Primera División | 7 | 3 |
| 2006/07 | Genoa CFC | Włochy  |
Serie B | 0 | 0 |
| Łącznie w argentyńskiej Primera División | 64 | 38 | |||
| Łącznie w Premiership | 1 | 0 | |||
| Łącznie w hiszpańskiej Primera División | 24 | 6 | |||
| Łącznie w meksykańskiej Primera División | 27 | 14 |
[edytuj] Kariera reprezentacyjna
 |
||
| Piłka nożna | ||
 Złoto |
2004 Ateny |
Piłka nożna |
W reprezentacji Argentyny Figueroa zadebiutował 27 czerwca 2004 w przegranym 0:2 meczu z Kolumbią. W tym samym roku wystąpił z kadrą olimpijską na Igrzyskach Olimpijskich w Atenach, skąd przywiózł złoty medal. Wystąpił też w turnieju Copa América 2004, na którym zdobył 2 gole z Urugwajem (4:2) oraz wywalczył wicemistrzostwo kontynentu. Natomiast w 2005 roku wystąpił w Pucharze Konfederacji, zdobył w nim między innymi hat-tricka z Australią (4:2) oraz gola w półfinale z Meksykiem (1:1). Wystąpił też w przegranym 1:4 finale z Brazylią.
