Liwierij Darkszewicz
Z Wikipedii
Liwierij [Liberiusz] Osipowicz Darkszewicz (ros.: Ливерий Осипович Даркшевич, ur. 17 lipcajul./29 lipcagreg. 1858 w Jarosławiu, zm. 28 marca 1925 w Moskwie) – rosyjski neurolog i psychiatra, obok Bechterewa jeden z założycieli Kazańskiej Szkoły Neurologicznej[1]. Ukończył studia medyczne na Uniwersytecie Moskiewskim w 1882 roku, do 1887 roku specjalizował się w zachodnioeuropejskich klinikach neurologicznych, m. in. w Instytucie Fizjologii Uniwersytetu w Strasburgu, laboratorium Meynerta w Wiedniu, laboratorium Flechsiga w Lipsku, klinice Westphala w Berlinie i klinice Charcota w szpitalu Salpêtrière[1]. W tym okresie opublikował kilka istotnych i docenionych prac razem z Josephem Julesem Dejerinem[2] i Sigmundem Freudem[3]. Nazwisko Darkszewicza wiąże się do dziś z opisanym przez niego w artykule z 1889[4] roku jądrem spoidła nadwzgórzowego (jądro Darkszewicza, ang. nucleus of Darkschewitsch)[5].
Darkszewicz kierował Wydziałem Neurologii Carskiego Uniwersytetu Kazańskiego po śmierci Dymitrija Pietrowicza Skalozubowa (1839-1892), od 1892 do 1917. W tym czasie założył sześciołóżkową klinikę neurologiczną i laboratorium[1]. Darkszewicz badał wówczas rozmieszczenie i projekcje włókien nerwowych sznurów tylnych, a także zmiany neurozwyrodnieniowe tych struktur, zwłaszcza w kiłowym wiądzie rdzenia. Od 1917 był profesorem chorób neurologicznych I Uniwersytetu Moskiewskiego. W latach 1904-1911 opublikował trzytomowy pierwszy rosyjski podręcznik chorób układu nerwowego. Rozdział poświęcony chorobom mięśni został później przedrukowany w niemieckim podręczniku anatomii patologicznej układu nerwowego, Die Pathologische Anatomie der Muskeln[6]. Razem z Bechterewem Darkszewicz założył jedno z pierwszych towarzystw naukowych w Kazaniu, Stowarzyszenie Neurologów i Psychiatrów. Był pierwszym redaktorem naczelnym "Kazanskijego Medicinskijego Żurnała" (ros. Казанский медицинский журнал), wydawanego do dziś. W 1922 roku Darkszewicz, Łazar Minor i Grigorij Rossolimo jako najlepsi radzieccy neurolodzy zostali wezwani do łoża śmierci Lenina na konsultację[7].
[edytuj] Prace
- Курс нервных болезней, т. 1-3, Kazań, 1904-17.
- Роль земского врача в борьбе с народным алкоголизмом. St. Petersburg, 1900
- О так называемом ретроградном перерождении периферических нервных волокон. Moskwa, 1897
- О проводнике светового раздражения с сетчатой оболочки глаза на глазодвигательный нерв (dysertacja) Moskwa, 1887
- Ueber die Bedeutung der hinteren Commissur des Gehirns. 1885. DOI:10.1007/BF01632966
- Versuche über die Durchschneidung der hinteren Gehirncommissur beim Kaninchen. 1886 DOI:10.1007/BF01654652
- Affection der Gelenke und Muskeln bei cerebralen Hemiplegien. 1892 DOI:10.1007/BF02159943
- Ueber die Kreuzung der Sehnervenfasern. 1891 DOI:10.1007/BF01695796
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Amirov NKh, Bogdanov EI, Guryleva ME, Zefirov AL, Ismagilov MF, Mukhamedzyanov RZ, Sozinov AS. The history of Kazan neurological school. J Hist Neurosci. 16, 1-2, 110-22. 2007. doi:10.1080/09647040600659086. PMID 17365557.
- ↑ Darkshevich LO, Dejerine JJ (1885): Sur L’existence d’altérations dans certaines paralysis des muscles de l’oeil chez les tabétiques. CR Soc Biol 5.
- ↑ Darkschewitsch L, Freud S (1886): Ueber die Beziehung des Strickkoerpers zum Hinterstrang und Hinterstrangkern nebst Bemerkungen ueber zwei Felder der Oblongata. Neurol Zbl 6: 121–129.
- ↑ Darkshevich LO (1889): Uber den oberen Kern des N. Oculomotorius. Arch für Anatom Fysiol 1–2: 107–116.
- ↑ Susan L. Bartolucci, Thomas Lathrop Stedman, Pat Forbis: Stedman's medical eponyms. Baltimore, Md.: Lippincott Williams & Wilkins, 2005, s. 172. ISBN 9780781754439.
- ↑ Darkshevich LO (1904): Die pathologische Anatomie der Muskeln. [w:] Handbuch der Pathologichen Anatomie des Nervensystems (pp.1218–1270). Berlin.
- ↑ Lerner V, Finkelstein Y, Witztum E. The enigma of Lenin's (1870-1924) malady. Eur J Neurol. 11, 6, 371-6. 2004. doi:10.1111/j.1468-1331.2004.00839.x. PMID 15171732.
[edytuj] Bibliografia
- Amirov NKh, Bogdanov EI, Guryleva ME, Zefirov AL, Ismagilov MF, Mukhamedzyanov RZ, Sozinov AS. The history of Kazan neurological school. J Hist Neurosci. 16, 1-2, 110-22. 2007. doi:10.1080/09647040600659086. PMID 17365557.
