Książ Wielki

Z Wikipedii

Współrzędne: 50°26'32" N 20°08'25" E50.4422222 20.1402778 (Książ Wielki)

Książ Wielki

Herb Książa Wielkiego

Adam Zyguła

50° 26' 32'' N
20° 08' 25'' E

Liczba
mieszkańców (2006)
• liczba ludności

820

Strefa numeracyjna
(do 2005)

Tablice rejestracyjne

KMI

Położenie na mapie Polski

Książ Wielki

Książ Wielki - zamek

Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Książ Wielki - przyzamkowy budynek gospodarczy

Książ Wielki – wieś gminna w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie miechowskim, w gminie Książ Wielki.

W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie kieleckim.

Miejscowość jest siedzibą gminy Książ Wielki. Położona nad Nidzicą, niedaleko Miechowa.

[edytuj] Historia

Pierwotnie była to osada książęca, wzmiankowana już w 1120 r. przez kronikarza w klasztorze cystersów w Jędrzejowie.

W końcu XIV wieku był własnością Spytka z Melsztyna. W 1385 r. (inne źródła podają lata 1333-1370) Książ Wielki otrzymał prawa miejskie (lokacja królowej Jadwigi na prawie magdeburskim). Od tego czasu był także siedzibą szkółki parafialnej, wzmiankowanej w dokumentach magistratu.

Od XIV-XVIII wieku odbywały się tu roki sądowe ziemskie.

Do 1795 r. Książ Wielki był siedzibą powiatu, obejmował on wówczas takie miasta jak: Miechów, Wolbrom, Żarnowiec i Jędrzejów. Status miasta powiatowego utracił Książ po ostatnim rozbiorze Polski.

W XV i XVI wieku odbywały się jarmarki słynne na całe ówczesne województwo krakowskie.

W latach 1558-1562 Książ Wielki był własnością Jana Bonera, pod jego opieką powstał tu ważny ośrodek kalwinów, odbyły się tu synody w latach 1558, 1560 i 1562.

Kolejnym właścicielem Książa był S. Barzy, usunął on kalwinów. W 1582 r. miasto przeszło na własność Myszkowskich, a od 1729 r. należało do rodu Wielopolskich.

Po III rozbiorze w 1795 r. Książ Wielki znalazł się w zaborze austriackim. Od 1809 r. był w Księstwie Warszawskim, a od 1815 r. po kongresie wiedeńskim, został włączony do Królestwa Kongresowego. W odwecie za udział mieszkańców w powstaniu styczniowym, Książ Wielki w 1875 r. utracił prawa miejskie.

W czasie okupacji niemieckiej do 1942 r. na terenie Książa znajdowało się getto otwarte.

[edytuj] Zabytki

Poaugustiański kościół z 1381r. pod wezwaniem św. Ducha
kościół parafialny pod wezwaniem św. Wojciecha z XIV w.
Renesansowy pałac Mirów - wzniesiony dla bp. P. Myszkowskiego. Architektem pałacu był Santi Gucci, budowa trwała od 1585 do 1595 r., neogotycka nadbudowa pochodzi z lat 1841-1846, jej autorem był F. A. Stüler.