Kluczewo (powiat wolsztyński)

Z Wikipedii


Kluczewo
Województwo	wielkopolskie
Powiat	wolsztyński
Gmina	Przemęt
Sołtys	Zygmunt Jackowiak
Powierzchnia	11,73 km²
Położenie	52° 02' 06'' N 16° 22' 15'' E
Liczba mieszkańców (2006) • liczba ludności	646
Strefa numeracyjna (do 2005)	65
Kod pocztowy	64-234 Przemęt
Tablice rejestracyjne	PWL
Położenie na mapie Polski Kluczewo

Kluczewo – wieś w Polsce położona w w południowo-zachodniej części województwa wielkopolskiego, w powiecie wolsztyńskim, w północno-wschodniej części gminy Przemęt, w pobliżu Przemęckiego Parku Krajobrazowego.

W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa leszczyńskiego.

[edytuj] Historia miejscowości

Teren, na którym położone jest Kluczewo posiada starożytną metrykę. W Kluczewie i pobliskich miejscowościach odkopano znaleziska archeologiczne. We wczesnym średniowieczu występowały tu lasy i puszcze. Pierwsza wzmianka o okolicznych wsiach pochodzi z 1210 r. Wtedy to książę Władysław Odonic nadał klasztorowi cystersów w Pforcie liczne wsie, m.in. Kluczewo. Od XIV do XVI w. Kluczewo należało do Kluczewskich. W 1508 połowa wsi była własnością Szymona Wilkowskiego, a później Jana Wilkowskiego. W 1599 r. właścicielem wsi był Jan Kluczewski, a w 1615 r. Mikołaj i Andrzej Konarzewscy. W 1698 r. wieś wraz z innymi miejscowościami sprzedano wdowie po Andrzeju Kotkowskim i Piotrze Żychlińskim. W 1717 r. przekazała ona Kluczewo swojemu synowi Stanisławowi Żychlińskiemu. W roku 1768 miejscowość kupił Franciszek Krzyżanowski. W 1832 r. jako właściciel wymieniany jest Raczyński, w 1841 r. Quas. W 1843 r. miejscowość należała do księżnej Joanny Katarzyny Acerenza Pignatelli. Później dobra rycerskie Kluczewo razem z folwarkiem Borek należały do Kaliksta Birona von Curland, a następnie do Adolfa Heinricha z Radomic. Przed 1910 r. dobra te przejęła Maria Knoska, a w 1910 r. Czesław Czochron. W 1913 r. Kluczewo było własnością Jana Żółtowskiego z Czacza. W 1917 r. kupił je od niego Władysław Glabisz. W 1918 r. dobra objął Stanisław Glabisz razem z żoną Janiną. Kilka miesięcy później jako właścicielka odnotowana została Janina Glabisz. W 1843 r. w Kluczewie odnotowano folwark pański i folwark Borek oraz młyn wietrzny, budynek mieszkalny na gruncie pańskim, a także 35 włościanych gospodarstw, w tym 11 w miejscowości Sączkowo. W roku 1881 powierzchnia dóbr rycerskich razem z folwarkiem Borek wynosiła 998,24 ha. Dobra te dzierżawił Aleksander Glaesemer. Na terenie dominium znajdowało się 15 domów, które zamieszkiwało 168 mieszkańców. W 1913 na terenie dóbr Kluczewo prowadzono hodowlę koni, bydła oraz świń. Na terenie majątku działała polna kolejka. Zajmowano się uprawą buraków i tuczem bydła.Dzieje miejscowości w czasie wojny i okupacji utrwalił w Kronice Szkolnej ówczesny kierownik placówki – Wojciech Krzyżyński. Według niego wywłaszczanie miejscowej ludności miało miejsce 8 grudnia 1939 r. Jako pierwszą wywieziono właścicielkę majątku Janinę Glabisz oraz jej syna Macieja. Wielkie wywłaszczenie odbyło się 24 października 1941 r. – wywłaszczono wtedy szesnaście rodzin, a na ich miejsce przywieziono Niemców. Największe wywłaszczenie miało miejsce w lipcu 1944 r. – wywieziono wtedy ok. 50-60 rodzin. W dniu wybuchu wojny liczba ludności we wsi wynosiła 1008, po wywłaszczeniu natomiast – 592. Niemców, których w dniu wybuchu wojny na terenie miejscowości nie było wcale, po wywłaszczeniu było 363.

[edytuj] Szkoła

Szkoła Podstawowa
w Kluczewie, 2006

Już w 1819 r. założono w Kluczewie szkołę. Podlegały jej miejscowości: Kluczewo, Borek, Siekowo, Siekówko oraz Sączkowo. Obecny budynek wzniesiono w 1891 r., a w lipcu 1939 r. rozpoczęto proces jego rozbudowy. Prace toczyły się aż do dnia wybuchu II wojny światowej. Szkołę rozbudowano o 1/3 w kierunku południowym od frontu. Otynkowana została strona południowa, zachodnia i północna, ale tylko połowa. Murarze, którzy byli przy pracy w dniu 1 września 1939, dostali zawezwanie do wojska, a powtórne działania wojenne przerwały całą pracę. Podczas okupacji szkoła była zamknięta dla polskich dzieci. Budynek szkoły przekształcono na łagier dla czarnomorców. W 1943 r. została otwarto w Kluczewie niemiecką szkołę powszechną, którą prowadził jeden nauczyciel. Dzieci polskie chodziły w tym czasie do Siekowa, gdzie zbierały kamienie, a te w wieku od 12 lat podlegały już urzędowi pracy i brane były jako pasterze do bydła. W 1945 r., po uderzeniu armii czerwonej Niemcy opuścili Kluczewo. Od lutego 1945 r. rozpoczęły się tu lekcje w języku polskim. Obecnie w Kluczewie mieści się szkoła podstawowa, do której uczęszcza ok. 100 uczniów. Po jej ukończeniu miejscowe dzieci kontynuują edukację w gimnazjum w Buczu.

[edytuj] Dworek

Dworek w Kluczewie, 2006

We wsi znajduje się zabytkowy dworek. Przez wiele lat pozostawał on w stanie ruiny. Budynek był ogrodzony, a wstęp do niego – wzbroniony z powodu groźby zawalenia. Kilka lat temu teren wraz z dworem został wykupiony. Na podstawie starych fotografii zebranych od mieszkańców Kluczewa nowy właściciel odrestaurował budynek dworu.

[edytuj] Bibliografia

Kluczewo, zima 2004

J. Goszczyńska, Majątki wielkopolskie. Powiat kościański. Muzeum Narodowe Rolnictwa i Przemysłu Rolno-Spożywczego w Szreniawie, 1998.
Kronika Szkoły Podstawowej w Kluczewie.
K. Zimniewicz, Siekowo. Kościan 1983.

Zobacz też: Kluczewo