Jan Kruszewski

Z Wikipedii

Jan Kruszewski (ur. 18 czerwca 1888 w Aleksandrowie w powiecie ciechanowskim, zm. 28 marca 1977 w Lailly-en-Val we Francji).

Studiował medycynę w Krakowie i Genewie, działał w Związku Strzeleckim. Od sierpnia 1914 do lipca 1917 służył w Legionach Polskich, był między innymi dowódcą 4 plutonu w 1 kompanii kadrowej, dowódcą kompanii w 1 Pułku Piechoty, dowódcą szkoły oficerskiej w I Brygadzie, komendantem kursu wyszkolenia. Po kryzysie przysięgowym został internowany w Beniaminowie.

Od kwietnia do listopada 1918 był dowódcą kompani w 2 Pułku Piechoty Polskiej Siły Zbrojnej. Od listopada 1918 do stycznia 1919 był dowódcą batalionu w obozie rekrutacyjnym Jabłonna. Od stycznia do marca 1919 był dowódcą Grupy Jabłonna w Warszawie. Od kwietnia 1919 roku do października 1926 roku był dowódcą batalionu, a następnie dowódcą 1 Pułku Piechoty Legionów, a od października 1920 także pełnił obowiązki dowódcy I Brygady Piechoty Legionów (awans na podpułkownika otrzymał 1 czerwca 1919), (awans na pułkownika otrzymał 1 lipca 1923).

Od października 1926 do marca 1928 był dowódcą piechoty dywizyjnej w 1 Dywizji Piechoty Legionów. Od marca 1928 do października 1930 był dowódcą 1 Dywizji Piechoty Legionów. Od października 1930 do sierpnia 1939 był dowódcą Korpusu Ochrony Pogranicza (awans na generała brygady otrzymał 1 stycznia 1931).

We wrześniu 1939 był dowódcą Grupy Operacyjnej w Armii Odwodowej "Prusy". Po kampanii wrześniowej był w niewoli niemieckiej (m. in. jeniec obozu VII A Murnau), a po uwolnieniu osiedlił się we Francji gdzie zmarł.

Odznaczony był Krzyżem Virtuti Militari srebrnym 5 klasy, Orderem Polonia Restituta krzyżem komandorskim 3 klasy, Krzyżem Niepodległości z Mieczami, Krzyżem Walecznych 4 krotnie, Krzyżem Zasługi złotym 1 klasy.