Claude Monet

Z Wikipedii

Claude Monet
Claude Monet - fotografia Gasparda-Félixa Tournachona
Prawdziwe nazwisko	Claude Oscar Monet
Data i miejsce urodzenia	14 listopada 1840, Paryż
Data i miejsce śmierci	5 grudnia 1926, Giverny
Narodowość	Francuz
Dziedzina sztuki	Malarstwo
Styl	Impresjonizm
Ważne dzieła	Stogi siana, Nenufary, Katedry Notre Dame
Muzeum artysty	Muzeum Claude'a Moneta w Giverny

Claude Monet (ur. 14 listopada 1840 w Paryżu, zm. 5 grudnia 1926 w Giverny) – francuski malarz, jeden z twórców i czołowych przedstawicieli impresjonizmu.

Kiedy miał pięć lat, jego rodzina przeprowadziła się z Paryża do Hawru. Ojciec chciał, aby zajął się rodzinnym interesem, czyli ich sklepem, lecz Claude Monet wolał zostać malarzem. W Hawrze zetknął się w roku 1858 z Eugène Boudinem, który stał się jego pierwszym nauczycielem. Wkrótce udał się do Paryża, by uczyć się w Académie Suisse, gdzie poznał Pissarra.

W roku 1862, po powrocie ze służby wojskowej, studiował w atelier Charlesa Gleyre'a, gdzie poznał Auguste'a Renoira. Połączyła ich przyjaźń na całe życie i stworzony wspólnie kierunek w malarstwie – impresjonizm.

Monet utrzymywał kontakty z licznymi malarzami: Sisley'em, Bazille'm czy Jongkindem. Razem malowali i wyjeżdżali na plenery (malowanie w plenerze, w naturalnym oświetleniu było nowatorskie i charakterystyczne dla impresjonistów). W tym czasie powstały jego płótna: Kobiety w ogrodzie (1866-1867). W roku 1879 był w Anglii, gdzie zainteresował się malarstwem Williama Turnera i Johna Constable'a. Właśnie w Londynie Monet miał swoją pierwszą indywidualną wystawę (1883). W roku 1871 przebywał w Holandii. Powrócił do Paryża i urządził sobie pływające atelier na Sekwanie, by malować pejzaże rzeki (w Argenteuil).

W 1872 powstał obraz Impresja, wschód słońca (fr. Impression, soleil levant), który został publicznie zaprezentowany w 1874 na wystawie w Atelier Nadara i nadał nazwę późniejszemu kierunkowi malarstwa.

Od roku 1883 zamieszkał w Giverny. Dalej rozwijał swoje poszukiwania kolorystyczne, tworząc serie obrazów przedstawiających ten sam motyw o różnych porach dnia i roku, w odmiennym oświetleniu: Japoński mostek, Stogi (1891), Topole (1892), Katedra w Rouen (1892-1895), widoki Londynu (Parlament), Wenecji oraz Nenufary (1904).

W ciągu swojego długiego życia Monet osiągnął uznanie krytyków i publiczności oraz stabilizację finansową, a nawet doszedł do sporego majątku.

W późniejszym okresie jego twórczość ewoluowała i coraz mniejsze znaczenie miała forma. Malarstwo Moneta zbliżało się do abstrakcji złożonej z barwnych plam. Najważniejsze dla niego stało się światło i wydobywany przez nie kolor. Jego dzieła stanowiły podłoże dla stworzenia pointylizmu przez Seurata.

[edytuj] Galeria

[edytuj] Wczesne prace

Ogród w Sainte-Adresse, 1867, 98 × 130 cm, Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku

La Grenouillère, 1869, 74,6 × 99,7 cm, Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku

Plaża w Trouville, 1870, 38 × 46 cm, National Gallery w Londynie

Hotel des Roches Noires, Trouville, 1870, 81 × 58,5 cm, Muzeum d'Orsay w Paryżu

[edytuj] Prace impresjonistyczne

Impresja, wschód słońca, 1872, 48 x 63 cm, Museé Marmottan w Paryżu

Łodzie rybackie wypływające z portu, 1874, 60 x 101 cm, kolekcja prywatna

Pani Monet w stroju japońskim, 1876, Museum of Fine Arts w Bostonie

Camille na łożu śmierci, 1879, 90 x 68 cm, Muzeum d'Orsay w Paryżu

[edytuj] Katedra w Rouen

Museum Beyeler w Riehen

100 × 65,1 cm, kolekcja prywatna

Musée Marmottan w Paryżu

1893, 107 × 73 cm, Muzeum d'Orsay w Paryżu

[edytuj] Nenufary (Lilie wodne)

1897-99, 81 × 100 cm, Galleria Nazionale d'Arte Moderna w Rzymie	1906, 87,6 × 92,7 cm, The Art Institute of Chicago	1907, Bridgestone Bijutsukan, Tokio	1908, 90 × 92 cm, kolekcja prywatna
1916, 200,5 × 201 cm, Narodowe Muzeum Sztuki Zachodniej, Tokio	ok. 1920, 200 × 427 cm, National Gallery w Londynie	Toledo Museum of Art (Ohio)	Museé Marmottan w Paryżu