Bojownik batalion
Z Wikipedii
| Batalion | |||||||||||||||||||||||||||||
 tokujące bataliony |
|||||||||||||||||||||||||||||
| Systematyka | |||||||||||||||||||||||||||||
| Domena | eukarioty | ||||||||||||||||||||||||||||
| Królestwo | zwierzęta | ||||||||||||||||||||||||||||
| Typ | strunowce | ||||||||||||||||||||||||||||
| Podtyp | kręgowce | ||||||||||||||||||||||||||||
| Gromada | ptaki | ||||||||||||||||||||||||||||
| Podgromada | Neornithes | ||||||||||||||||||||||||||||
| Nadrząd | neognatyczne | ||||||||||||||||||||||||||||
| Rząd | siewkowe | ||||||||||||||||||||||||||||
| Rodzina | bekasowate | ||||||||||||||||||||||||||||
| Podrodzina | biegusy | ||||||||||||||||||||||||||||
| Rodzaj | Philomachus | ||||||||||||||||||||||||||||
| Gatunek | batalion | ||||||||||||||||||||||||||||
| Nazwa systematyczna | |||||||||||||||||||||||||||||
| Philomachus pugnax | |||||||||||||||||||||||||||||
| (Linnaeus, 1758) | |||||||||||||||||||||||||||||
| Podgatunki | |||||||||||||||||||||||||||||
| P. pugnax pugnax P. pugnax occidentalis |
|||||||||||||||||||||||||||||
| Status ochronny | |||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
 Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
|||||||||||||||||||||||||||||
.gif/240px-Horizontal_rule_line_(black-blue).gif){kind=small}
Batalion (bojownik batalion, bojownik zmienny, biegus bojownik, bojownik odmienny) (Philomachus pugnax) - średni ptak wędrowny z rodziny bekasowatych.
- Występowanie
- Zamieszkuje północno-wschodnią Europę i Syberię po Morze Ochockie i Cieśninę Beringa. Zimuje w interiorze Afryki, na Bliskim Wschodzie oraz w Indiach. Przeloty w marcu-maju i lipcu-październiku. Podczas wędrówek jest jednym z najliczniejszych siewkowców obserwowanych w Polsce. Sporadycznie zalatuje do Ameryki Północnej.
W Polsce skrajnie nielicznie lęgowy - rocznie zakłada gniazda od 50 do 80 samic, na rozproszonych, nieregularnie zajmowanych stanowiskach głównie w północnej części kraju.[1] Nie wiadomo, ile jest samców. Gwałtowny spadek liczebności następował od lat 80. XX wieku; jeszcze na przełomie lat 70. i 80. oceniano ją na 300-400 samic, a w połowie lat 80. - na 150-200 samic. Batalion występuje głównie na Bagnach Biebrzańskich, ale nastąpił tam drastyczny spadek liczebności związany z zarastaniem torfowisk. Poza tym dawniej gniazdował w dolinie Bugu (rejon Drohiczyna i Serocka) oraz nad Zalewem Sulejowskim na Pilicy. Pojedyncze lęgi stwierdzano również na Polesiu Lubelskim, nad jeziorem Jamno i u ujścia rzeki Redy. Z pewnością przestał już gniazdować, ze względu na osuszenie terenu, na Bagnach Kramskich w byłym woj. konińskim, w dolinie Narwi (okolica Suraża i Tykocina) i w dolinie Bzury (rejon Łęczycy).
- Cechy gatunku
- Silnie zaznaczony dymorfizm płciowy. Samica wielkości kosa, samiec wyraźnie większy. Typowa sylwetka brodźca, nogi długie, dziób krótszy od głowy. Ogon i kuper tylko po bokach białe. W szacie godowej pióra na przodzie szyi tworzą kryzę. Długie, zakręcone pióra na potylicy tworzą rodzaj uszu. Przód i boki głowy nieopierzone, pokryte brodawkowatą skórą. Kolory "uszu", kryzy i nagiej skóry silnie zmienne - od bieli, beżu, żółci, pomarańczu, po niebieski, purpurowy, czarny. Zmienny również rysunek - od jednolitego koloru po plamki i prążki. Wszystko to sprawia, że ubarwienie każdego z samców batalionów jest równie niepowtarzalne jak ludzkie linie papilarne. Grzbiet i skrzydła u wszystkich ptaków szarobrązowe z ciemnymi plamkami, brzuch jasny. Dziób ciemny, kolor nóg zmienny - od czerni po oliwkowożółty i czerwony. Samce w szacie spoczynkowej, samice i osobniki młodociane ubarwione podobnie. Wierzch ciała szarobrązowy z ciemnymi plamkami, brzuch jasny. Brak kryzy, "uszu", a cała głowa, również u samców, opierzona. Samce podczas toków zbierają się w grupy, a następnie rytualnymi walkami starają zwrócić na siebie uwagę samic. Po zapłodnieniu zostawiają samicę i wracają na tokowisko.
- Wymiary średnie
- dł. ciała ok. 20-32 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 44-59 cm
waga ok. 70-255 g - Biotop
- Rozległe, wilgotne łąki oraz bagna. Preferuje pas tundry.
- Gniazdo
- Na ziemi, w suchym miejscu.
- Jaja
- W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w maju-czerwcu 4 jaja.
- Wysiadywanie
- Jaja wysiadywane są przez okres 21-22 dni tylko przez samicę. Pisklęta usamodzielniają się po około 3 tygodniach.
- Pożywienie
- Bezkręgowce, głównie owady uzupełnione pokarmem roślinnym.
- Ochrona
- Objęty ochroną gatunkową ścisłą. Zagrożeniami dla tego gatunku są osuszanie bagien i zarastanie krzewami podmokłych łąk.
[edytuj] Zobacz też
.jpg/200px-Philomachus_pugnax_(Marek_Szczepanek).jpg)
[edytuj] Przypisy
- ↑ Ludwik Tomiałojć, Tadeusz Stawarczyk Awifauna Polski. Rozmieszczenie, liczebność i zmiany, PTPP "pro Natura", Wrocław 2003, ISBN 83-919626-1-X, s. 273
