Blohm & Voss Bv 40
Z Wikipedii
Blohm & Voss BV 40 | |
Dane podstawowe | |
Państwo | Niemcy |
Producent | Blohm & Voss |
Typ | szybowiec myśliwski |
Konstrukcja | górnopłat o konstrukcja mieszanej |
Załoga | 1 |
Historia | |
Data oblotu | 1944 |
Wymiary | |
Rozpiętość | 7,90 m |
Długość | 5,70 m |
Wysokość | 1,63 m |
Powierzchnia nośna | 8,70 m² |
Masa | |
Własna | 835 kg |
Startowa | 950 kg |
Osiągi | |
Prędkość maksymalna | 900 km/h |
Prędkość minimalna | 125 km/h |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
2 działka MK 108 kal. 30 mm | |
Użytkownicy | |
Niemcy |
Blohm & Voss BV 40 – niemiecki szybowiec myśliwski z okresu II wojny światowej
Spis treści |
[edytuj] Historia
W 1943 roku w związku z nasileniem nalotów alianckich na Niemcy, powstała koncepcja budowy szybowca myśliwskiego, który mógłby atakować formację bombowców w locie ślizgowym po wcześniejszym wyholowaniu go ponad taką formację przez samolot myśliwski.
Projekt takiego szybowca, oznaczonego BV 40 powstał w wytwórni Blohm & Voss. Była to konstrukcja nieskomplikowana od strony technicznej, zaprojektowana z zastosowaniem jak najmniejszej ilości materiałów strategicznych (drewno oraz stal do osłony kabiny pilota) w taki sposób, by produkcja mogła zostać podjęta przez przeszkolonych robotników w krótkim czasie. Zaletą BV 40 miała być również prostota pilotażu, pozwalająca na podjęcie walki przez pilotów przeszkolonych jedynie na szybowcach.
Pierwszy prototyp tego BV 40 oblatano w maju 1944 roku i był holowany przez samolot Messerschmitt Bf 109G.
W trakcie prób szybowiec BV 40 osiągał w locie ślizgowym prędkość 900 km/h, a w locie poziomym 555 km/h. Dla celów badawczych zbudowano 19 prototypów, różniących się między sobą niewielkimi zmianami, lecz ostatecznie szybowiec nie wyszedł poza stadium prób i do produkcji seryjnej nie doszło. Projekt został przerwany jesienią 1944 r.
[edytuj] Użycie
Szybowce Blohm & Voss BV 40 nie były używane w jednostkach liniowych a jedynie do prób i badań.
[edytuj] Opis konstrukcji
Szybowiec Blohm & Voss BV 40 był niewielkim górnopłatem o konstrukcji mieszanej. Kadłub w przedniej części mieścił kabinę pilota opancerzoną stalowymi płytami o grubości 200 mm i oszkleniem przednim o grubości 120 mm z nierozpryskującego się szkła. Pilot sterował szybowcem w pozycji leżącej. Podwozie klasyczne dwukołowe, odrzucane po starcie. Lądowanie odbywało się na przedniej centralnej płozie i tylnej na końcu kadłuba. Szybowiec posiadał uzbrojenie w postaci dwóch działek lotniczych MK 108 kal. 30 mm z zapasem 30 pocisków na każde działko.
[edytuj] Bibliografia:
- Tadeusz Królikiewicz Szybowce transportowe wyd. MON Warszawa 1985 ISBN 83-11-07162-4
Samoloty szkolne, łącznikowe i kurierskie
|
|
Samoloty doświadczalne i inne
|
|
Prototypy i projekty
|
Ao 225 • Ar 77 • Ar 80 • Ar 81 • Ar 195 • Ar 197 • Ar 198 • Ar 199 • Ar 340 • Ar 396 • Ba 349 • Bv 40 • Ha 137 • Ha 140 • Bv 142 • Bv 144 • Bv 155 • Bv 238 • Do 19 • DFS 228 • DFS 346 • Fi 98 • Fi 99 • Fi 256 • Fw 57 • Fw 159 • Ta 183 • Fw 191 • He 118 • He 280 • Ho 229 • Ju 85 • Ju 89 • Ju 187 • Ju 288 • Hs 122 • Hs 124 • Hs 125 • Hs 127 • Hs 128 • Hs 130 • Hs 132 • Ju 322 • Bf 161 • Bf 162 • Me 263 • Me 264 • Me 309 • Me 509 • Me 609 • Me P.1101
|