Samolot szturmowy
Z Wikipedii
Samolot szturmowy - kategoria samolotu bojowego służącego do atakowania celów naziemnych.
Czasem samolotem szturmowym był niewielkich rozmiarów bombowiec (np. Junkers Ju 87) czasem bombowiec dwusilnikowy (np. Douglas A-20 Havoc), częściej ciężki myśliwiec (Hawker Typhoon czy Hawker Tempest).
Jednakże pierwszym zaprojektowanym od podstaw samolotem szturmowym jest powstały w biurze konstrukcyjnym Siergieja Iljuszyna samolot Ił-2 (i jego następca Ił-10), cechujący się integralnym opancerzeniem kabiny załogi.
Poza atakowaniem celów naziemnych służył jako bezpośrednie wsparcie oddziałów walczących na ziemi oraz do precyzyjnego bombardowania lub ostrzału z broni pokładowej, rakiet niekierowanych lub pocisków kierowanych powierzchniowych i punktowych celów naziemnych.
Pierwszy raz na wielką skalę lotnictwa szturmowego użyli Niemcy, którzy w dużej mierze oparli doktrynę "blitzkriegu" na bezpośrednim wsparciu wojsk pancernych i piechoty lotnictwem szturmowym i taktycznym. Użyto m.in. samolotów Ju-87 "Stuka" czyli popularnych sztukasów.
Zastosowanie lotnictwa szturmowego oprócz wsparcia ma również silne działanie psychologiczne na wroga, co dobitnie pokazały walki w kampanii wrześniowej w 1939 r. kiedy wśród polskich żołnierzy panowała psychoza, że "wszystko co w powietrzu to niemieckie". Doprowadziło to do przypadków otwierania ognia do własnych samolotów w obawie przed bombardowaniem.