Będargowo (powiat policki)
Z Wikipedii
Współrzędne: 53°23' N 14°26' E
Będargowo | |
Województwo | zachodniopomorskie |
Powiat | policki |
Gmina | Kołbaskowo |
Sołtys | Bogdan Kołodziejski |
Położenie | 53° 23' N 14° 26' E |
Liczba mieszkańców • liczba ludności |
220 |
Strefa numeracyjna (do 2005) |
91 |
Kod pocztowy | 72-005, poczta Przecław |
Tablice rejestracyjne | ZPL |
Położenie na mapie Polski
|
|
Kościół w Będargowie; elewacja południowa |
Będargowo (niem. Mandelkow) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie polickim, w gminie Kołbaskowo, w odległości 8 km na południowy zachód od Szczecina.
W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa szczecińskiego.
Wieś jest sołectwem.
Pierwsze wzmianki o wsi pochodzą z dokumentu księżnej Anastazji z 1220, w którym poświadcza, że darowała wieś Będargowo kościołowi św. Jakuba w Szczecinie, i że biskup Zygwin poświęcił miejsce pod ołtarz i cmentarz.
W średniowieczu wieś miała kształt owalnicy, zatarty później przez wielokrotną przebudowę układu przestrzennego.
[edytuj] Zabytki
Na terenie wsi znajduje się kościół pw. Matki Boskiej Wspomożycielki Wiernych z XIII wieku, posiadający charakterystyczną dla wiejskiego budownictwa sakralnego formę salową, opartą na planie prostokąta z wieżą od strony zachodniej. Wszystkie elewacje wykonane są z kwadr granitowych ułożonych we w miarę regularne rzędy. Kościół jak i znajdujący się dookoła cmentarz otoczony został kamiennym murem z bramami.
Kolejne przebudowy w latach 1690, 1701, 1786, 1863 niemal całkowicie zatarły romańską architekturę kościoła. Rozebrano wieżę, której pozostałością są dwie ogromnych rozmiarów przypory zachodnie i zakrystię, której ślady widoczne są na elewacji północnej. Zniszczono romańskie okna, zamurowano portale południowy i północny. Ocalał jedynie ostrołukowy portal zachodni, ceglany, pięciokrotnie schodkowany. Szczyt wschodni blendowany i oskarpowany, również został przebudowany. Świątynia kryta jest dwuspadowym dachem ceramicznym.
Na wyposażeniu kościoła znajdują się: XIX wieczna chrzcielnica, ambona, ołtarz i prospekt organowy oraz dzwon z 1931 r. umieszczony na drewnianej dzwonnicy stojącej obok kościoła.