Ładzin (województwo zachodniopomorskie)

Z Wikipedii


Ładzin
Województwo	zachodniopomorskie
Powiat	kamieński
Gmina	Wolin
Sołtys	Roman Brzostek
Położenie	53° 54' 28,6'' N 14° 34' 27,5'' E
Liczba mieszkańców (2006) • liczba ludności	340
Strefa numeracyjna (do 2005)	91
Kod pocztowy	72-518
Tablice rejestracyjne	ZKA
Położenie na mapie Polski Ładzin

Ładzin

Mapa wyspy Wolin z zaznaczonym Ładzinem

szkoła w Ładzinie

Ładzin (niem. Rehberg/Ladin) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kamieńskim, w gminie Wolin.

[edytuj] Położenie

Wieś położona jest w centralnej części wyspy Wolin, przy powiatowej drodze, ok. 9 km na północny zachód od Wolina.

[edytuj] Wiadomości ogólne

Wieś stanowiąca dobra kościelne o stosunkowo późnej metryce. Podmokły teren nie sprzyjał osadnictwu. W pobliżu wsi przebiegał w kierunku północ – południe jeden z głównych kanałów odwadniających tzw. Haupt-Abzug Kanal.

W Ładzinie znajduje się przystanek kolejowy leżący na linii kolejowej nr 401 Szczecin Dąbie - Świnoujście Port, przystanek PKS, warsztat samochodowy, lekarz, sklep spożywczy i poczta. We wsi ma siedzibę Ochotnicza Straż Pożarna.

[edytuj] Historia

W miejscu dzisiejszej wsi w wieku IX-XI istniały trzy niewielkie osady. Pierwszy raz w źródłach pisanych Ładzin pojawia się w roku 1293 pod nazwą Laddin. Jest tam mowa o nadaniu klasztorowi cysterek w Wolinie. Do klasztoru wieś należała do połowy XVI wieku. Po sekularyzacji klasztorów na Pomorzu wieś stała się własnością księcia a w 1780 roku wyodrębniona z okręgu administracyjnego Wolina i poddana parcelacji.

W 1855 roku wybudowano we wsi kościół a w 1859 roku szkołę. W połowie XIX wieku wieś zamieszkiwało 347 mieszkańców. Była tu także leśniczówka, podlegająca leśnictwu w Warnowie.

W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie szczecińskim.

[edytuj] Edukacja

Dzieci z Ładzina chodzą do szkoły podstawowej w Ładzinie. Starsza młodzież uczęszcza do gimnazjum w Wolinie.

[edytuj] Zabytki

Kościół neogotycki pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa, zbudowany w 1855 roku w południowo-zachodniej części wsi. Wnętrze kościoła jednoprzestrzenne kryte drewnianą kolebą a prezbiterium sklepieniem krzyżowo-żebrowym.
Cmentarz pozostałość po cmentarzu założonym w I poł. XIX wieku na zachodnim krańcu wsi. Zachowane 150-letnie dęby szypułkowe i kamienne nagrobki z lat 1836-1920
Cmentarz założony w końcu XIX wieku w bezpośrednim sąsiedztwie cmentarza z połowy XIX wieku. Posiada symetryczny, kwaterowy układ.