Astma
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
![]() |
Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht. Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts |
Astma | ||
Asthma bronchiale | ||
ICD-10 | J45.9 | |
ICD-9 | 493 | |
OMIM | 600807 | |
DiseasesDB | 1006 | |
MedlinePlus | 000141 | |
eMedicine | med/177 | |
![]() |
Astma is een chronische aandoening van de luchtwegen. Van tijd tot tijd, bij prikkelende stoffen of stoffen waarvoor de patiënt allergisch is, bij een verkoudheid of na een zware inspanning kan een astma-aanval optreden. Deze wordt gekenmerkt door ontsteking en vernauwing van de luchtwegen, waardoor ze prikkelbaarder worden, een vergrote productie van slijm, benauwdheid, hoesten, piepende ademhaling en kortademigheid. De ernst van de klachten kan per patiënt verschillen, variërend van licht tot levensbedreigend.
Inhoud |
[bewerk] Feiten & Cijfers
In ontwikkelde landen krijgt astma snel meer aandacht, omdat het aantal mensen met astma toeneemt. Steeds meer kinderen lijden aan astma; in de grote steden komt het voor, dat een op de vier kinderen astma heeft.
Astma is één van de meest voorkomende chronische ziekten. Het aantal mensen met astma is tussen 1984 en 1997 sterk gestegen, vooral onder kinderen. De periode erna is het aantal ongeveer gelijk gebleven.
[bewerk] Oorzaken & Erfelijkheid
Er is niet één oorzaak voor het ontwikkelen van astma. De aanleg voor astma is erfelijk. Wanneer één van de ouders astma heeft, dan heeft een kind 50% kans op het krijgen van astma. Wanneer beide ouders astma hebben, dan heeft een kind zelfs 70% kans op het krijgen van astma.
De belangrijkste risicofactoren voor het ontstaan van astma zijn blootstelling aan allergische (huisstofmijt, pollen of dieren) of niet allergische (tabaksrook, luchtvervuiling) prikkels. Bij een deel van de mensen met astma (ongeveer 10%) speelt langdurige blootstelling aan kleine stofdeeltjes tijdens het werk een rol. Dit heet beroepsastma.
De meeste mensen met astma zijn allergisch (70 tot 80%). Bij hen wordt de astma getriggerd door allergische prikkels die zij inademen. De reactie die dan volgt verloopt via antistoffen van het type IgE. In 20-30% van de gevallen is er geen onderliggende allergische reactie en spreekt men van "intrinsieke astma". Er is een verband gelegd tussen astma en zwaarlijvigheid[1].
[bewerk] Ziekte
Astma is een chronische aandoening van de luchtwegen, die samengaat met een vernauwing en een verhoogde prikkelbaarheid van de luchtwegen. Klachten ontstaan als mensen prikkelende stoffen inademen. Deze stoffen lokken bij hen benauwdheid, hoesten of een piepende ademhaling uit.
Voorbeelden van deze stoffen zijn:
- het inhaleren (inademen) van allergenen, zoals:
- de uitwerpselen en vervellingshuidjes van huisstofmijt
- pollen
- stuifmeel
- huidschilfers van huisdieren
- schimmels en sporen daarvan
- koude lucht
- overschreden ozondrempel
- lichamelijke inspanning
- infectie van de luchtwegen
- sommige medicijnen, waaronder aspirine
- voedselallergie (versterkt de klachten)
Sommige astmapatiënten zijn, vooral bij adequate behandeling, langdurig nagenoeg klachtenvrij. Een astma-aanval kan echter vrij onverwacht optreden.
[bewerk] Diagnostiek
Om de diagnose te stellen wordt de longfunctie gemeten met een spirometer. Vaak wordt een reversibiliteitstest verricht. Daarbij wordt onderzocht of de vernauwing van de luchtwegen met medicijnen op te heffen is. Bij een reversibiliteitstest wordt de longfunctie bepaald voor en na toediening van een luchtwegverwijder. Als iemand na het inhaleren van een luchtwegverwijder een veel hogere waarde blaast dan ervoor, is er waarschijnlijk sprake van astma. Om te bepalen of er sprake is van een allergie, wordt er een huidtest of een RAST-test gedaan.
Bij een huidtest worden de mogelijke allergische stoffen in de huid ingespoten. Indien men allergisch is voor de stof , ontstaat er een zwelling. Met een (RAST-test) wordt het bloed getest op specifieke allergenen. Deze test kan al bij zuigelingen worden gedaan. Met een provocatietest wordt onderzoek gedaan naar de reactie van de luchtwegen op niet-allergische prikkels van buitenaf. Verschillende histamine-oplossingen worden geïnhaleerd, in oplopende sterkte. Door de longfunctie te meten vóór en na prikkeling met deze stoffen, kan de reactie van de luchtwegen op deze stoffen worden vastgesteld.
[bewerk] Behandeling
[bewerk] Medicijnen
De belangrijkste medicijnen bij de behandeling van astma zijn ontstekingsremmers en luchtwegverwijders. Ontstekingsremmers bestrijden de ontsteking in de luchtwegen. Hierdoor beschermen ze de luchtwegen tegen prikkels. Luchtwegverwijders zorgen ervoor dat de luchtwegen wijder worden zodat een aanval hersteld of voorkomen kan worden. Luchtwegverwijders helpen ook bij inspanningsastma tegen kortademigheid.
Andere middelen kunnen de behandeling van astma aanvullen, zoals anti-allergiemiddelen, een jaarlijkse griepprik tegen virusinfecties en antibiotica bij een luchtweginfectie die veroorzaakt is door bacteriën.
Zie ook: luchtwegmedicatie
[bewerk] Leefstijl
Voor mensen met astma is het net als voor iedereen belangrijk om niet te roken / meeroken te vermijden, genoeg te bewegen en sporten en gezond[2] te eten.
[bewerk] Niet-reguliere geneeswijzen
Er zijn een aantal alternatieve / niet-reguliere behandelingen mogelijk. Overleg alternatieve behandelingen wel altijd met uw behandelend arts en stop nooit zomaar met uw reguliere medicijnen.
De bekendste niet-reguliere behandelwijzen zijn: acupunctuur, antroposofie, homeopathie, manuele therapie, natuurgeneeswijzen, ademtherapieën en yoga.
[bewerk] Begrip
Sommige mensen met astma vinden weinig begrip in hun omgeving. Omdat klachten niet altijd aanwezig zijn is het voor andere mensen niet goed te zien dat iemand 'ziek is'.
Ook kinderen met astma vechten vaak tegen acceptatieproblemen door de omgeving. Juist vanwege de afwezigheid van klachten wordt het kind, indien een aanval optreedt, wel eens beticht van aanstellerij.
[bewerk] Zie ook
[bewerk] Externe links
Referenties: |
|