Infectie
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Men spreekt over een infectie als een micro-organisme, virus of parasiet in een levend wezen is binnengedrongen en daar schade aanricht. In het ergste geval kan een infectie leiden tot de dood van het geïnfecteerde individu. Het micro-organisme wordt bij een infectie ook wel het pathogeen of de ziekteverwekker genoemd. Een infectie heeft vaak een ontsteking tot gevolg.
Inhoud |
[bewerk] Verspreiding
Infecties kunnen worden onderscheiden in plaatselijke infecties (b.v. lokale huidontstekingen uitgaande van haarzakjes) en systemische infecties waarbij het hele organisme ziek wordt (b.v. influenza).
[bewerk] Veroorzakers
Pathogenen kunnen zijn:
- Virussen
- Bacteriën
- Schimmels
- Eéncellige eukaryoten
- Overige zoals (spoelwormen, lintwormen, ...)
Elk eencellig of meercellig organisme wordt in meer of mindere mate door andere organismen bevolkt. Meestal zijn het symbiotische of commensale relaties die geen schade aanrichten (vb. darmflora, huidflora).
Een infectie ontstaat als een pathogeen invasief wordt (d.i. binnendringt in bloed of weefsels). Een toxi-infectie is een infectie waarbij de pathogenen gifstoffen afscheiden, zelfs als de pathogenen zelf niet binnendringen in het lichaam.
Bij een virale infectie is er vaak een sluipend verloop, bij bacteriële infecties is het verloop vaak acuut.
[bewerk] Gevolgen
De gevolgen van een infectie hangen af van:
- de infectieweg
- de virulentie van het pathogeen
- de besmettingsdruk (aantal pathogenen bij de eerste infectie)
- de immuunstatus van de gastheer.
Wanneer bijvoorbeeld een gewone huidbacterie op een plek in het lichaam wordt gebracht die normaal steriel is, kan die daar soms ongebreideld groeien en een enorme last voor de gastheer veroorzaken. (Denk maar aan puistjes: Staphylococcus aureus die een hevige haarfollikel-infectie veroorzaakt.)
[bewerk] Behandeling
- zie anti-infectueuze middelen
