Neapolio Bonaparte I
E Vicipaedia
Vide etiam paginam discretivam: Napoleo (discretiva)
Neapolio seu Napoleo Bonaparte (natus 15 Augusti 1769 Adiacii in Corsica, mortuus 5 Maii 1821 in domicilio quod Longwood dicitur, insula Sancta Helena in Oceano Atlantico) erat dux exercitus inter Res Novas Franciae, a 1799 anno usque ad 1804 annum, tirannus rei publicae, ab 1804 anno imperator Francorum, ab 1806 rex Italiae protectorque Foederis Rheni. Vir secundis adversisque iuxta famosus.
Constat Neapolionem unum ex optimis ducibus militaribus omnium temporum fuisse. Primo praeceptis Suncii se dedit et eis paruit, cuius liber de Arte belli erat 1782 anno in Francicum traditus. Neapolionis gesta, hominis politici, post Res Novas sunt etiam amplissima, cuius liber, Codex Civilis appellatur, cuius iuribus adhuc in Francia servit et a promulgatione 1804 anni auctoritatem vehementem in evolutione civili habent.
Index |
[recensere] "Corsicus natu": Pueritia et Adulescentia
Neapolio, Napoleone di Buonaparte appellatus Adiacii in Corsica natus est, quae post longum bellum libertatis in Genuam anno 1768 Francia expugnata est. Fuit filius secundus Caroli Bonaparte et Laetitiae Ramolini, qui ambo 13 liberos habuerunt, e quibus solum octo primos annos pueritiae supervixerunt. Sua familia fuit pars nobilitatis Corsicae et e tempestivo saeclo XV in insula vixit. Radices familiae sunt in Tuscania.
[recensere] Neapolio inter Res Novas
[recensere] Neapolio cursus honorum
[recensere] Neapolio imperator
[recensere] Clades Neapolionis in Russia
Mense Iunii anno 1812 copiae Neapolionis Imperium Russicum sine declaratione belli invaserunt et initio prospere bellabant. Exercitus Russicus (a ducibus generalibus Michaele Barclay de Tolly et Petro Bagration ductus) cedebat. Pugnae prope oppido Kliastitsi (quae ab 30 Iulii ad 1 Augusti durabat) gratia, finitus est incessus copiarum hostiarum ad Petropolem. 16 - 18 Augusti accidit pugna Smolenscensis. 20 Augusti impositus est novus imperator copiarum Russicarum - Michael Kutuzov. 7 Septembris (26 Augusti Calendarii Iuliani) accidit pugna notabilis prope vicum Vorotunum (qui vulgo Borodino dicitur), nunc in regione Moscuensi Russiae locatum. Initio Septembris Russi concesserunt de Moscua, quae urbs paulo post occupata est a copiis Neapolionis. Sed mense Octobris anno 1812 Neapolio cum suo exercitu, cuius conditio facta est mala, de Moscua concessit. Dein copiae Francogallicae cedebant et mense Decembris anno 1812 e Russia eiectae sunt.
[recensere] Neapolionis centum dies
- Vide etiam Centum dies
Anno 1815 Neapolio proelio superatus erat apud Lipsiam et coactus est ex Lutetia fugere et in exilium ire a ML fidis militibibus secutus in insulam Ilvam. In Francia Ludovicus XVIII, frater Ludovici XVI regno potitus est, sed die 1 Martii 1815 Neapolio evasit ex insula cum militibus et navi egressus est in Valle Aurea, oppidum parvulum in Provincia positum. Neapolio audacter per Provinciam, regionem ut omnibus notus est filoborbonicam, progredi coepit et cum pervenisset ad Gratianapolim (Grenoble) 7 Martii Borbonica legio V se coniunxit cum manu Neapolionis. Postea multae aliae legiones Borbonicum exercitum deseruerunt et se coniunxerunt cum Neapolione; ipse Ney, qui paulum antea regi dixerat : ”Illiberalem Corsum (Neapolionem) Lutetiam in ferrea cavea referam”, se coniunxit cum Neapolione . Postridie Ludovicus XVIII e Lutetia fugit in Belgiam et Neapolio in Lutetiam ingressus est. Gallia recuperata, res attamen arduae erant, nam totae Europae reges, qui antea de novis finibus inter se dissenserunt, tunc omnes Neapolionem imperio spoliare volebant, quare septimum inter se societatem contra Galliam Neapolionemque conflaverunt. Neapolioni ergo pugnandum fuit, quamquam id non voluit, et rursus attulit necessarium delectum, qui invisus omnibus erat. Quo facto, concripsit exercitum ducentorum octaginta milia hominum, Britanniae, Russiae, Austriae et Borussiae septigenti milia milites suppeditaverunt. Neapolioni statim proelium committere melius esse visum est, nam si diutius expectavisset, hostes multo melius exercitus paravissent. Neapolio iter fecit ducens exercitum centum viginti milia hominum in Belgium, ubi dux Wellingtoniae et Blucher, habentes pro se quisque in imperio similem esercitum, Britannicorum, Borassicorum et Belgarum compositum, erant. Neapolio, in Waterloo, planitia apud Bruxellas (Bruxelles) posita, profligatus die 18 Iunii 1815, fugere debuit.
[recensere] Exsilium et mors Neapolionis
Cum Britannici Neapolionem comprehendissent, rursus in exilium pelli in Sanctam Helenam, insulam a Gallia distantissimam et parvulam ubi mortuus est die 5 Maii 1821.
[recensere] Nomen
Nomen Neapolionis (Italice: Napoleone) deductum esse a nomine martyris Graeci appellati Neopolus (aut Neopolas aut Neopolis) dicitur.
[recensere] Monumentum
In Columnae Vindocinensis base scriptus est:
| NEAPOLIO IMP AVG MONVMENTVM BELLI GERMANICI ANNO MDCCCV TRIMESTRI SPATIO DVCTV SVO PROFLIGATI EX AERE CAPTO GLORIAE EXERCITVS MAXIMI DICAVIT |
