آزادراه
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
آزادراه گونهای راه بزرگ و با پهنای زیاد است که بین شهرها ساخته میشود.
آزادراهها عاری از تقاطعهای همسطح، محل گذر خط آهن و خطوط عابر پیاده بهطور همسطح هستند. با ایجاد تقاطعهای غیرهمسطح در مسیر آزادراه، حرکت وسائط نقلیه در این مسیر آزادانه و بدون توقف انجام میشود.
یک بزرگراه راه پهن و دوطرفهای است که ممکن است در برخی نقاط تقاطع همسطح داشته باشد و بنابراین آزادراه بهشمار نمیآید. به راه بزرگ اصلی میان دو نقطه که ممکن است از نوع جاده، بزرگراه یا آزادراه باشد، شاهراه گفته میشود.
[ویرایش] مقررات رانندگی
در ایران، حداقل سرعت رانندگی در آزادراهها برابر ۷۰ کیلومتر بر ساعت و حداکثر سرعت مجاز برای خودروهای سواری و وانتها ۱۲۰ و برای انواع اتوبوس، مینیبوس، تریلر، کامیون و کامیونت برابر ۱۱۰ کیلومتر بر ساعت است. [۱]
همچنین ورود و عبور عابران پیاده در آزادراهها ممنوع است. در این مورد، قانون ایمنی راهها و راهآهن ایران میگوید[۲]:
ماده ۴: ورود و عبور عابرین پیاده و انواع وسائط نقلیه غیرمجاز و عبور دادن دام در آزادراهها و همچنین توقف وسائط نقلیه در خطوط عبور، ممنوع است. هرگاه به جهات مذکور حادثهای واقع شود که منجر به ضرب یا جرح یا قتل یا خسارت مالی شود، راننده مجاز که وسیله نقلیه او مجاز به حرکت در آزادراهها باشد، نسبت به موارد فوق مسوولیتی نخواهد داشت. ولی در هر حال مکلف است در صورت بروز حادثه وسیله نقلیه را در شانه سمت راست متوقف نموده و مصدوم را با وسیله نقلیه خود یا وسیله دیگر بلافاصله به اولین درمانگاه یا بیمارستان برساند و مراتب را به ماموران انتظامی اطلاع دهد. |
[ویرایش] پانویس
[ویرایش] منابع
- Wikipedia contributors, "Freeway," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Freeway&oldid=206453159
- «بخش چهارم». آموزش جامع قوانین و مقررات راهنمایی و رانندگی. مولف:راهنمایی و رانندگی نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران. چاپ دوم، معاونت تبلیغات و روابط عمومی ساعس ناجا، ۱۳۸۵، ۹۶۴۸۶۴۲۱۳۳.