Władysław Daniłowski (kompozytor)
Z Wikipedii
Władysław Dan | |
Imię i nazwisko | Władysław Daniłowski |
Pseudonim | Władysław Dan Władysław Dan-Daniłowski Walter Dana |
Data i miejsce urodzenia | 26 kwietnia 1902 Warszawa, Polska |
Pochodzenie | Polska |
Data i miejsce śmierci | 4 marca 2000 Miami Beach, USA |
Instrument | wokal, fortepian |
Gatunek | muzyka rozrywkowa, jazz |
Zawód | pianista, kompozytor, śpiewak |
Aktywność | 1928-2000 |
Wytwórnia płytowa | Dana Record |
Powiązania | Mieczysław Fogg |
Zespół | |
Chór Dana |
Władysław Daniłowski, także Władysław Dan-Daniłowski, pseudonim Dan. W Ameryce znany jako Walter Dana (ur. 26 kwietnia 1902 w Warszawie, zm. 4 marca 2000 we własnym domu w Miami Beach w USA) - polski pianista, kompozytor i wokalista.
Spis treści |
[edytuj] Biografia
[edytuj] Edukacja
Ukończył warszawskie gimnazjum, potem studiował w Konserwatorium Warszawskim na 2 kierunkach: fortepianu w klasie Henryka Melcera-Szczawińskiego oraz teorii muzyki w klasie Piotra Rytla. Także na prośbę swego ojca rozpoczął studia na Wydziale Prawniczym Uniwersytetu Warszawskiego, ukończył je w r. 1926. Odbył praktykę konsularną w polskiej ambasadzie w Paryżu (Francja), gdzie poznał muzykę jazzową i zafascynował się występującym w tam kwartetem amerykańskim The Revellers. Do kraju powrócił w roku 1928.
[edytuj] Działalność muzyczna
[edytuj] Do 1939
Jako kompozytor zadebiutował, pisząc kilka utworów dla Qui Pro Quo. Śpiewała je Hanka Ordonówna. Pracę w teatrzyku godził z trudem z posadą urzędnika w Ministerstwie Spraw Zagranicznych.
Był założycielem wzorowanego na The Revellers Chóru Dana (1928), który prowadził do r. 1939. W czasach tych pracował też w Polskim Radiu, gdzie kierował Działem Muzyki Lekkiej.
Pisał piosenki dla wielu wykonawców, m.in. dla: Adama Astona, Chóru Dana, Mieczysława Fogga, Zofii Terné, Miry Zimińskiej-Sygietyńskiej. Zajmował się też komponowaniem muzyki dla potrzeb filmu.
[edytuj] Po 1939
Po wybuchu II wojny światowej zamieszkał we Włoszech, a następnie w 1940 r. wyemigrował do Stanów Zjednoczonych. Tam reaktywował Chór Dana pod nową nazwą Dana Ensemble, sam przybrał pseudonim Walter Dana. Był też prezenterem polonijnych rozgłośni radiowych. Związał się z wytwórniami płytowymi Harmonia oraz RCA Victor, a następnie w Nowym Jorku stworzył własną wytwórnię Dana Record, a także wydawnictwo nutowe.
W roku 1958 zamieszkał w Miami Beach na Florydzie, gdzie całkowicie oddał się komponowaniu. U schyłku życia stracił wzrok. Zmarł w Miami Beach, a pochowano go w Mazuzoleum Southern Memorial Park w Miami na Florydzie.
[edytuj] Najważniejsze piosenki
- Barbara (sł. Edward Schlechter, Szer-Szeń)
- Blade usta (sł. Mieczysław Fogg)
- Błękitne oczy (instr.)
- Bo szczęściu melodii nie trzeba (sł. Marian Hemar)
- Bo szkoda żyć (sł. Julian Tuwim)
- Chodź, kolego, na jednego (1936, sł. Julian Tuwim)
- Co nam zostało z tych lat (1930, sł. Julian Tuwim)
- Czerwony kapturek (sł. Julian Tuwim)
- Dlaczego właśnie ja (Fredzio; 1937, sł. Aleksander Jellin)
- Flisacy (sł. Tadeusz Stach)
- Gdy tańczysz ze mną (sł. Mieczysław Fogg)
- Jeśli zostać, to na zawsze (Jeśli kochać, to na zawsze; sł. Marian Hemar)
- Już się prześnił sen (sł. Konrad Tom)
- Kochana (sł. Mieczysław Fogg)
- Kuplety warszawskie (sł. Aleksnder Jellin)
- Miłość stęskniona (sł. Mieczysław Fogg)
- Murzynek Jim (1937, sł. Aleksander Jellin)
- Nie igraj, Signorito (sł. Julian Tuwim)
- Nie umiem zapomnieć (sł. T. Stach)
- Oj, dana (sł. Jerzy Jurandot)
- Piłem
- Pokoik na Hożej (sł. Julian Tuwim)
- Przebrzmiała pieśń (sł. Olden)
- Sukienka (sł. Mieczysław Fogg)
- Telefony (sł. Julian Tuwim)
- W niedzielę (sł. Olden)
- Wesoły marynarz (sł. Olden)
[edytuj] Filmografia (wybór)
- Dziesięciu z Pawiaka (1931)
- Sto metrów miłości (1932)
- Ułani, ułani, chłopcy malowani (1932)
- Dwanaście krzeseł (1933)
- Dzieje grzechu (1933)
- Prokurator Alicja Horn (1933)
- Parada rezerwistów (1934)
- Wacuś (1935)
- Dodek na froncie (1936)
- Ja tu rządzę (1939)
[edytuj] Życie osobiste
- Był synem pisarza Gustawa Daniłowskiego.
[edytuj] Ciekawostki
- Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Władysław Daniłowski w bazie filmpolski.pl
[edytuj] Bibliografia
- Wolański R., Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej, Warszawa 1995, Agencja Wydawnicza MOREX, ISBN 83-86848-05-7, tu hasło Dan Władysław, s. 36, 37.