Uładzisłau Kazłouski
Z Wikipedii
Uładzisłau Kazłouski, biał. Уладзіслаў Казлоўскі (ur. 29 czerwca 1896 r. w Zalesiu koło Sokółki w Rosji, zm. 18 listopada 1943 r. w Mińsku) – białoruski publicysta, wydawca, poeta, działacz oświatowy, społeczno-kulturalny i narodowy
W latach 1916-1919 uczył się w katolickim seminarium duchownym w Wilnie. Zaangażował się wówczas w działalność w białoruskim ruchu narodowym. Następnie przeszedł kurs nauczycielski zorganizowany przez Centralną Radę Białoruską Wileńszczyzny i Grodzieńszczyzny. Organizował białoruskie szkoły w powiecie sokólskim. Ponadto należał do kierownictwa Białoruskiej Partii Włościańskiej. Był też instruktorem w Białoruskim Komitecie Narodowym w Mińsku, prowadząc kulturalno-społeczną działalność w powiecie ihumeńskim. Na pocz. 1920 r. wstąpił do nowo formowanych białoruskich oddziałów wojskowych, po czym w maju został odkomenderowany do szkoły podchorążych w Warszawie. Po jej ukończeniu został instruktorem w 1 białoruskim batalionie strzeleckim. Po jego rozformowaniu od 1921 r. do 1930 r. służył w Wojsku Polskim. W 1930 r., po zwolnieniu do rezerwy w stopniu porucznika, zamieszkał w Wilnie. Zorganizował Towarzystwo Gimnastyczne "Гайсак", publikował artykuły w piśmie towarzystwa o tej samej nazwie dotyczące kultury fizycznej białoruskiej młodzieży. Jednocześnie pełnił funkcję sekretarza Białoruskiego Komitetu Narodowego i działał w Białoruskim Instytucie Gospodarki i Kultury. W listopadzie 1933 r. wraz z Fabianem Akińczycem współzakładał Białoruską Partię Narodowo-Socjalistyczną. Do 1937 r. redagował jej organ prasowy "Новы шлях", konfiskowany co pewnien czas przez polskie władze. Publikował w nim liczne artykuły, a także pod pseudonimem "Казлоўшчык" swoje wiersze. Od jesieni 1939 r. był sekretarzem białoruskiej grupy samopomocy, działającej przy Litewskim Czerwonym Krzyżu. W okresie okupacji niemieckiej podjął współpracę z okupantami. Jesienią 1941 r. przyjechał do Mińska, gdzie od 1942 r. rozpoczął wydawanie "Белорусской газеты". Próbował wraz z F. Akińczycem reaktywować działalność Białoruskiej Partii Narodowo-Socjalistycznej, ale nie uzyskał zgody niemieckich władz okupacyjnych. Współorganizował, a następnie wszedł w skład kierownictwa Białoruskiej Samopomocy Ludowej. 5 marca 1943 r. w jego mińskim mieszkaniu został zabity F. Akińczyc. Być może zamach miał być przeprowadzony na nim. Sam zginął 18 listopada tego roku, zastrzelony przez kilku sowieckich partyzantów w redakcji swojej gazety.