Solaris Trollino 12

Z Wikipedii

Solaris Trollino 12
Producent	Solaris Bus & Coach
Premiera	2001
Okres produkcji	2002 - nadal produkowany
Miejsce produkcji	Polska Czechy
Typy nadwozia	Niskopodłogowy trolejbus klasy MAXI
Układ drzwi	2-2-2
Liczba drzwi	3
Wys. podłogi w I drzwiach	320 mm 360 mm
Wys. podłogi w II drzwiach	340 mm 360 mm
Wys. podłogi w III drzwiach	340 mm 360 mm
Po zastosowaniu przyklęku	-80 mm
Szerokość drzwi	1250 mm 1350 mm
Silniki	Elmor DK210A3P/21 Pragoimex TAM 1009C EMIT STDa250-6B
Moc silników	149 KM 175 kW (223 KM) 236 KM
Długość	12000 mm
Szerokość	2550 mm
Wysokość	3220 mm 3410 mm
Masa własna	11340 kg 11500 kg
Masa całkowita	18000 kg 19000 kg
Rozstaw osi	5900 mm
Ilość miejsc ogółem	104 105
Ilość miejsc siedzących	28
Pokrewne	Solaris Trollino 15 Solaris Trollino 18
Podobne	Solaris Urbino 12
Informacje dodatkowe
Cena	ok. 1 300 000 zł
ABS	Tak
ASR	Tak
EBS	Nie
ESP	Nie
Klimatyzacja	Niektóre

Solaris Trollino 12 - trolejbus z serii Solaris Trollino przeznaczony dla komunikacji miejskiej, produkowany przez polską firmę Solaris Bus & Coach z Bolechowa koło Poznania.

Spis treści 1 Produkcja 2 Powstałe modele 2.1 Solaris Trollino 12T 2.2 Solaris Trollino 12DC 2.3 Solaris Trollino 12AC 2.4 Solaris Trollino 12M 3 Solaris Trollino 12 w Europie 4 Przypisy 5 Zobacz też 6 Linki zewnętrzne

[edytuj] Produkcja

"Solaris Trollino 12" produkowany jest od 2002 roku na bazie niskopodłogowego autobusu Solaris Urbino 12. Jego wzornictwo nie różni się więc zasadniczo od rozwiązań zastosowanych w tym modelu. Widoczną różnicą są umieszczone na dachu pantografy. Montaż ostateczny odbywa się w warsztatach firm współpracujących (często będących jednocześnie odbiorcami końcowymi), takich jak "Dopravni Podnik Ostrava" bądź MPK Lublin.

"Solaris Trollino 12" jest najbardziej popularnym modelem rodziny Trollino. Powstał również w największej liczbie wersji.

Graficznym symbolem trolejbusów "Trollino" jest jamnik, od 2005 roku jest to jamnik z dłuższą smyczą, przypominającą pantografy z trolejbusu.

[edytuj] Powstałe modele

[edytuj] Solaris Trollino 12T

"Polski" prototyp Trollina (pierwszy powstał w Gdyni w 2001 roku). Do budowy tego trolejbusu doszło w dość nietypowy sposób. Na początku 2000 roku, wkrótce po wejściu do eksploatacji w Gdyni pierwszego autobusu przegubowego Solaris Urbino 18, pewien autor przesłał do firmy Neoplan Polska rysunki koncepcyjne tego pojazdu. Projekt otrzymał roboczą nazwę "Trollino", będącą połączeniem nazwy Urbino i słowa trolejbus. Sam projekt jak i zaproponowana nazwa spotkały się z dużym zainteresowaniem ze strony Neoplana. Wkrótce doszło do podpisania umowy pomiędzy firmą "Neoplan Polska", a jedynym polskim producentem trolejbusów spółką "Trobus" PNTKM z Gdyni. "Neoplan Polska" dostarczył do Gdyni kompletne, częściowo przystosowane do zabudowy osprzętem elektrycznym, 12-metrowe nadwozie autobusowe. Budowę prototypu zakończono na początku 2001 roku. Szeregowy silnik trakcyjny prądu stałego o mocy znamionowej 110 kW wraz z elektronicznymi układami sterującymi umieszczony został w tylnej części nadwozia w tzw. "wieży". Zestawy grzejników elektrycznych mających zapewnić utrzymanie odpowiedniej temperatury wewnątrz umieszczono pod siedzeniami pasażerów. Dla poprawy estetyki pojazdu oraz zwiększenia bezpieczeństwa innych pojazdów zwijaki linek utrzymujących pałąki zostały ukryte pod tylną pokrywą. Z zewnątrz widoczne są tylko małe kieszenie umożliwiające swobodne poruszanie się linek.

[edytuj] Solaris Trollino 12DC

"Czeski" prototyp Trollina (pierwszy powstał w 2002 roku).

[edytuj] Solaris Trollino 12AC

Seryjnie produkowany model (pierwszy powstał pod koniec 2002 roku). Trolejbus wyposażony jest w elektryczny silnik asynchroniczny czeskiej firmy "PRAGOIMEX a.s.", a montowany w "Dopravni Podnik Ostrava" w Ostrawie. Istniały również wersje wyposażone w napęd przez węgierską firmę "Ganz Transelektro". Ze względu na jej kłopoty finansowe, współpracy zaniechano. Końcowy etap montażu trolejbusów "Trollino" odbywał się w firmach dostarczających układy napędowe lub firmach z nimi współpracujących.

[edytuj] Solaris Trollino 12M

Decyzja o budowie trolejbusu wyposażonego w polski napęd asynchroniczny zapadła na wiosnę 2007 roku, przy współpracy firm "Solaris" i "Medcom". Konstrukcja nowego Trollina została oparta o układ napędowy produkcji polskiej firmy "MEDCOM Sp. z o.o." oraz polski asynchroniczny silnik trakcyjny typu "STDa250-6B/175" o mocy 175 kW, wyprodukowany w Zakładach Maszyn Elektrycznych EMIT S.A. w Żychlinie. Skrzynia z elektroniką sterującą "MEDCOM" umieszczona jest na dachu trolejbusu, a silnik trakcyjny przed osią napędową po lewej stronie.

Prototypowy pojazd pojawił się w Lublinie 17 sierpnia 2007, rozpoczynając jazdy testowe i uzyskując homologację. W międzyczasie, 30 listopada 2007 do Lublina trafiły dwa nadwozia Solariów, gdzie w Zakładzie Naprawczym MPK Lublin zostały zamontowane układy napędowe. Pierwsze dwa trolejbusy rozpoczęły obsługę liniową 22 grudnia 2007, a pojazd prototypowy dwa dni później.^[1]

[edytuj] Solaris Trollino 12 w Europie

Państwo	Miasto	Operator	Liczba stan na: 31.03.08 r.
Szwajcaria	La Chaux de Fonds	TRN	3
Czechy	Chomutov Jirkov	DP	5
	Opava	MDP	16
	Ostrawa	DP	12
Estonia	Tallinn	Trammi	25
Węgry	Budapeszt	BKV	16
	Debreczyn	DKV	21
Włochy	Neapol	CTP Napoli	10
	San Remo	Riviera Trasporti S.p.A.	2
Litwa	Kowno	KA	42
Polska	Gdynia	PKT	19
	Lublin	MPK	4
	Tychy	TLT	6
Rumunia	Bukareszt	Astra	1
Szwecja	Landskrona	Trivector	3

Przypisy

[edytuj] Zobacz też

• Solaris Bus & Coach
• Solaris Trollino
• Solaris Trollino 15
• Solaris Trollino 18

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Charakterystyka Trollino 12 w serwisie firmy Solaris
• Solaris Trollino 12 w serwisie Infobus
• Opisy Solarisów Trollino w Solaris Club
• Maskotki autobusów i trolejbusów Solaris w Solaris Club