Solaris Trollino 18
Z Wikipedii
| Solaris Trollino 18 | |
 |
|
| Producent | Solaris Bus & Coach |
| Premiera | 2002 rok |
| Okres produkcji | 2002 - nadal produkowany |
| Miejsce produkcji | Czechy Polska |
| Typy nadwozia | Niskopodłogowy trolejbus przegubowy klasy MEGA |
| Układ drzwi | 2-2-2-0 2-2-2-2 |
| Liczba drzwi | 3 4 |
| Wys. podłogi w I drzwiach |
320 mm |
| Wys. podłogi w II drzwiach |
340 mm |
| Wys. podłogi w III drzwiach |
340 mm |
| Szerokość drzwi | 1350 mm |
| Silniki | TV Europulse CEGELEC |
| Moc silników | 392 KM |
| Długość | 18000 mm |
| Szerokość | 2550 mm |
| Wysokość | 3220 mm |
| Masa całkowita | 28000 kg |
| Rozstaw osi | 5130 mm |
| Ilość miejsc ogółem | 171 |
| Ilość miejsc siedzących | 45 |
| Pokrewne | Solaris Trollino 12 Solaris Trollino 15 |
| Podobne | Solaris Urbino 18 |
| Informacje dodatkowe | |
| ABS | Tak |
| ASR | Tak |
| EBS | Nie |
| ESP | Nie |
| Klimatyzacja | Niektóre |
Solaris Trollino 18, to trolejbus z serii Solaris Trollino przeznaczony dla komunikacji miejskiej, produkowany przez polską firmę Solaris Bus & Coach S.A. z Bolechowa koło Poznania.
Spis treści |
[edytuj] Historia modelu
"Solaris Trollino 18" powstał na bazie niskopodłogowego autobusu Solaris Urbino 18. Trolejbus ten wyposażany jest w elektryczne układy napędowe TV Europulse firmy "ČKD Pragoimpex" oraz wyposażenie elektryczne z czeskiej firmy CEGELEC. Końcowy etap montażu jest wykonywany przez czeską firmę "Dopravni Podnik Ostrava" (DP Ostrava). W latach 2002-2005 powstawały również wersje wyposażone w napęd przez węgierską firmę "Ganz Transelektro". Wszystkie powstałe egzemplarze zostały wyeksportowane.
Oryginalną konstrukcję posiada 30 pojazdów dostarczonych do Rzymu. Ponieważ trasy ich przejazdu przebiegają przez centrum tego miasta, a władze firmy nie chciały instalować tam linii elektrycznych, wyposażono je w akumulatory. W ten sposób na kilkukilometrowym odcinku nie są zasilane z zewnątrz, a ładowanie akumulatorów odbywa się po przywróceniu takiego zasilania.
Graficznym symbolem trolejbusów "Trollino" jest jamnik, od modernizacji autobusów serii Urbino w 2005 roku jest to jamnik z dłuższą smyczą, przypominającą odbieraki prądu z trolejbusu.
[edytuj] Ciekawostki
Po raz pierwszy na polskich ulicach Solaris Trollino 18AC pojawił się w dniach 14-19 sierpnia 2007, gdy został wypożyczony z czeskiej Ostrawy na jazdy testowe w Gdyni. W tym czasie był eksploatowany na liniach: 21, 23, 24, 27, 28, 710, 723 oraz na linii autobusowej 181 jako duobus (na odcinku niezelektryfikowanych pojazd poruszał się dzięki spalinowemu generatorowi prądu).[1][2]
[edytuj] Solaris Trollino 18 w Europie
| Państwo | Miasto | Operator | Liczba stan na: 31.03.08 r. |
|---|---|---|---|
| Szwajcaria | La Chaux de Fonds | TRN | 4 |
| Winterthur | Stadtbus | 10 | |
| Czechy | Ostrawa | DP | 1 |
| Estonia | Tallinn | Trammi | 8 |
| Włochy | Rzym | ATAC Roma | 30 |
| Łotwa | Ryga | SIA | 52 |
Przypisy
- ↑ "Przegubowy trolejbus już na ulicach Gdyni!", ZKM GDYNIA OnLine, 14 sierpnia 2007 [dostęp 17 sierpnia 2007].
- ↑ "Duobus na gdyńsko-sopockich liniach 21 i 181", ZKM GDYNIA OnLine, 16 sierpnia 2007 [dostęp 17 sierpnia 2007].
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Charakterystyka Trollino 18 w serwisie firmy Solaris
- Solaris Trollino 18 w serwisie Infobus
- Opisy Solarisów Trollino w Solaris Club
- Maskotki autobusów i trolejbusów Solaris w Solaris Club
Autobusy miejskie: Alpino • Urbino 9 • Urbino 10 • Urbino 12 • Urbino 15 • Urbino 18
Autobusy lokalne i międzymiastowe: Urbino LE • Valletta
Autobusy turystyczne: Vacanza 12 • Vacanza 13
Trolejbusy: Trollino 12 • Trollino 15 • Trollino 18
