Przełamując fale

Z Wikipedii

Przełamując fale
Oryginalny tytuł	Breaking the Waves
Gatunek	dramat
Kraj produkcji	Dania Francja Holandia Islandia Norwegia Szwecja
Główne role	Emily Watson Stellan Skarsgard Katrin Cartlidge Jean-Marc Barr
Data premiery	5 lipca 1996 21 lutego 1997
Czas trwania	159 min.
Produkcja
Reżyseria	Lars von Trier
Scenariusz	Lars von Trier, Peter Asmussen
Zdjęcia	Robby Müller
Scenografia	Karl Juliusson
Montaż	Anders Refn
Produkcja	Peter Aalbak Jensen, Vibeke Windeløv
Dystrybucja	Gutek Film
Od lat	15
Nagrody
Europejska Nagroda Filmowa za najlepszy film i najlepszą rolę żeńską
Przełamując fale na IMDb

Przełamując fale (ang. Breaking the Waves) - duński film z 1996 w reżyserii Larsa von Triera. Scenariusz napisali Lars von Trier, Peter Asmussen i David Pirie. Główne role w filmie zagrali debiutująca na dużym ekranie Emily Watson oraz szwedzki aktor Stellan Skarsgård. W filmie widoczne są wpływy ruchu Dogma 95, którego założycielem był von Trier.

Przełamując fale zdobyło Grand Prix Jury na festiwalu w Cannes, a Emily Watson była nominowana do Oscara w kategorii pierwszoplanowej roli żeńskiej.

Uwaga! W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.

Film, osadzony w realiach Szkocji lat 70. XX wieku, przedstawia historię Bess McNeill (Emily Watson), która wychodzi za mąż za pracującego na platformie wiertniczej Jana (Stellan Skarsgård). Małżeństwo z "obcym" spotyka się z wrogością lokalnej społeczności i koserwatywnego lokalnego kościoła kalwińskiego. Głęboko religijna Bess ma jednak wrażenie, że rozmawia z Bogiem, a ten ją wysłuchuje. Pragnąc, by rozłąka z mężem trwała jak najkrócej, prosi Boga, by ten sprawił, żeby Jan powrócił wcześniej z platformy. Tak się też staje, ale na skutek wypadku przy pracy, którego doznaje jej ukochany. Powraca na ląd sparaliżowany, a Bess uznaje, że to jej wina. Para nie może już uprawiać razem seksu, dlatego Jan prosi swoją żonę, by ta kochała się z innymi mężczyznami i opowiadała mu o tym, bo tylko w ten sposób ona może być dalej szczęśliwa. Bess stopniowo zaczyna wierzyć, że to co robi jest życzeniem samego Boga, a oddając się innym mężczyznom może sprawić, że Jan odzyska sprawność. W końcu Bess, by sprostać postawionemu sobie zadaniu, uprawia nawet prostytucję, aż w końcu ginie z rąk przygodnie poznanych marynarzy. Po śmierci zostaje potępiona przez miejscową wspólnotę religijną. Za to Jan odzyskuje władzę w nogach...