Manaus
Z Wikipedii
Współrzędne: 3°7'45" S 60°1'17" W
Manaus | |||||
|
|||||
Manaus |
|||||
Państwo | Brazylia | ||||
stan | Amazonas | ||||
burmistrz | Serafim Corrêa | ||||
Powierzchnia | 11 401 km² | ||||
Położenie | 3° 7' 45 '' S 60° 1' 17 '' W |
||||
Wysokość | 92 m n.p.m. | ||||
Ludność (2006) • liczba ludności • gęstość |
1 644 690 144,2 os./km² |
||||
Nr kierunkowy | (+55) 92 | ||||
Kod pocztowy | 69000-000 | ||||
Położenie na mapie kraju
|
|||||
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons | |||||
Strona internetowa miasta |
Manaus – miasto w północno-zachodniej Brazylii, stolica stanu Amazonas; dostępny dla statków morskich port przy ujściu rzeki Rio Negro do Amazonki. Jest to główny port i centrum na rozległym systemie rzecznym Amazonii. Ujście ciemnych wód Rio Negro do jasno zabarwionej Amazonki daje ciekawe zjawisko mieszania się wód na przestrzeni wielu kilometrów. 1.644.690 mieszkańców (2005).
[edytuj] Historia
Manaus rozpoczęło swoje istnienie jako mały fort, São José da Barra, założony przez portugalskich osadników dla obrony przed hiszpańskimi najeźdźcami przybywającymi Amazonką. W listopadzie 1832 roku osadzie przyznano prawa wioski i nadano nazwę Manaus, w nawiązaniu do plemienia Manaos, które niegdyś zamieszkiwało te tereny. W lokalnym języku słowo to oznacza "Matkę Boga". 24 października 1848 Manaus dostało prawa miejskie oraz nazwę Cidade da Barra do Rio Negro. W 1850 r. Amazonia stała się prowincją Brazylii, zaś miasto w 1856 r. ponownie zmieniło nazwę na Citade de Manaus.
W latach od 1890 do 1920 miasto przeżywało swój złoty okres z powodu zwiększonego zapotrzebowania na kauczuk naturalny po wynalezieniu procesu wulkanizacji. Zapotrzebowanie na kauczuk napędzała rodząca się motoryzacja, a kauczuk był równie ważny jak kawa w brazylijskim eksporcie. Dzięki ogromnym pieniądzom Manaus jako pierwsze miasto w Ameryce Południowej miało zelektryfikowany transport publiczny i system telefoniczny w Amazonii. Symbolem ówczesnych możliwości miasta jest bogato przyozdobiony gmach opery do którego sprowadzano śpiewaków z Mediolanu. Kauczuk uczynił z wielu milionerów, imigranci z północno-wschodniej Brazylii przybywali żeby się wzbogacić. Rozwój miasta został wkrótce zahamowany z powodu wykradzenia przez Anglika Henry Wickhama w 1876 nasion kauczukowca brazylijskiego (Hevea brasiliensis) i założeniu plantacji przez Brytyjczyków w południowo wschodniej Azji. W 1913 cena kauczuku spadła poniżej 1/4 rekordowych cen z 1910. Do tego w 1920 wynaleziono kauczuk syntetyczny. Wszystko to spowodowało gwałtowny spadek cen kauczuku na światowym rynku i w konsekwencji zubożenie miasta.
Miasto podniosło się znowu, kiedy w 1966 rząd Brazylii ogłosił je portem bezcłowym. Wówczas zagraniczni przemysłowcy zaczęli sprowadzanie półproduktów wolnych od podatków i montowanie ich na miejscu. Wokół miasta zaczęły powstawać nowe fabryki.