Jukka krótkolistna
Z Wikipedii
| Drzewo Jozuego | |
 Kwitnąca Yucca brevifolia |
|
| Systematyka wg Reveala | |
| Domena | jądrowce |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | naczyniowe |
| Nadgromada | nasienne |
| Gromada | okrytonasienne |
| Klasa | jednoliścienne |
| Rząd | agawowce |
| Rodzina | agawowate |
| Rodzaj | jukka |
| Gatunek | drzewo Jozuego |
| Nazwa systematyczna | |
| Yucca brevifolia Engelm. | |
 Galeria zdjęć i grafik |
|
Jukka krótkolistna (Yucca brevifolia Engelm.), nazywana także drzewem Jozuego lub juką krótkolistną - gatunek roślin należących do rodziny agawowatych. Występuje głównie w Ameryce Północnej i Środkowej. Jest największym przedstawicielem rodziny agawowatych na świecie.
Spis treści |
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Rośliny dorastające nawet do 12 metrów wysokości i 3,5 m w obwodzie. Yucca brevifolia nie jest prawdziwym "drzewem", gdyż nie posiada, specyficznych dla każdego drzewa pierścieni wzrostu. Trudne też jest właściwe określenie ich wieku, choć ich żywotność określa się na około 900 lat. Tak długi okres życia jest spowodowany bardzo powolnym wzrostem, wynoszącym od 1 do 7 cm rocznie. Jest byliną.
- Łodyga
- Powyginane pędy.
- Liście
- Niebywale ostre i kłujące.
- Biotop
- Głównymi miejscami występowania są południowo-zachodnie tereny Stanów Zjednoczonych, w szczególności pustynia Mohave w Kalifornii (Joshua Tree National Park) i otaczający ją obszar, jak również w częściach Arizony (Joshua Forest Parkway), Nevady i południowo-zachodniej części Utah. Jukka krótkolistna upodobała sobie tereny równinne, zbocza i płaskowzgórza znajdujące się na wysokościach od 600 do 1800 m n.p.m.
[edytuj] Zmienność
Wyróżnia się dwa podgatunki drzewa Jozuego, które są znane w naukowym społeczeństwie jako Yucca brevifolia herbetti (John Herbert Webber, 1942) oraz Yucca brevifolia jaegeriana (Edmund Jaeger, 1935). Ten pierwszy występuje głównie w zachodniej i południowej części Pustyni Mojave, jest większy i ma stosunkowo dłuższe liście, tworzące odgałęzienia tylko podczas kwitnięcia. Natomiast drugi występuje we wschodniej części tejże pustyni, jest mniejszy, co widać również po mniejszych lecz gęstszych liściach, które mogą tworzyć odgałęzienia już przed pierwszym kwitnięciem.
[edytuj] Cykl rozwojowy
Przez pierwszych kilka dekad życia, roślina rośnie jako pionowa łodyga bez jakichkolwiek gałęzi. Po osiągnięciu 1,5 do 3 m wysokości pojawiają się pierwsze kwiaty. Dojrzałe rośliny produkują białe (żółtozielone) kwiaty z nieprzyjemną ochrą, które wydzielają słodki zapach przypominający aromat orzecha kokosowego. Od tego momentu , drzewo przechodzi drugi etap swojego rozwoju. Po zakwitnięciu, kwiaty odpadają, zostawiając długie łodygi z wysuszoną powłoką na końcu. Nowe liście rosną pod tą właśnie martwą częścią a nowa gałąź zaczyna wzrost w innym kierunku, aż do momentu kolejnego przekwitania, gdy kierunek znowu się zmienia.
W procesie rozmnażania, który odbywa się na przełomie marca i maja, drzewa Jozuego (jak i wiele innych jukk) weszło w specyficzną symbiozę z żeńskim gatunkiem ćmy o nazwie Pronuba (Tegeticula). Ćmy te jako jedyne rozwinęły specjalistyczne organy, dzięki którym mogą składać swoje jajeczka w jajnikach kwiatowych tych roślin, jednocześnie przyczyniając się do transportu pyłku z jednego kwiatu na inne. Natomiast po wylęgu młodych larw żywią się one nasionami juki. Kiełkowanie następuje i jest związany z obfitym zimowym opadem atmosferycznym po których pojawiają się migdałowe, zielono-brązowe owoce, spadające późną wiosną wkrótce po dojrzeniu ujawniając wiele płaskich nasion.
[edytuj] Ochrona
Pierwszym mormońskim osadnikom przybyłym na kontynent amerykański przypominały wzniesione ku niebu ręce modlącego się proroka, stąd nazwa drzewa Jozuego. Gatunek ten stał się symbolem pustyni Mohave w południowej Kalifornii i znajduje się tam pod ścisłą ochroną.
Rozmaitość kształtów i wzorów wzrostu tej rośliny ukazuje niezwykłą indywidualność każdego z tych drzew.
