Juan Antonio Pizzi
Z Wikipedii
Juan Antonio Pizzi Torroja (ur. 7 czerwca 1968 w Santa Fe), były piłkarz hiszpański pochodzenia argentyńskiego, grający na pozycji napastnika. Podczas kariery piłkarskiej mierzył 184 cm wzrostu, ważył 80 kg.
Spis treści |
[edytuj] Kariera klubowa
Pizzi urodził się w mieście Santa Fe. Jednak karierę piłkarską rozpoczął w Rosario, w zespole Club Atlético Rosario Central. W argentyńskiej Primera División zadebiutował 11 września 1988 roku w przegranym 2:4 domowym spotkaniu z Argentinos Juniors Buenos Aires. W pierwszym sezonie rozegrał tylko dwa spotkania dla Central, ale już w sezonie 1988/1989 był jego podstawowym zawodnikiem. 14 grudnia 1988 w spotkaniu z Armenio Buenos Aires (3:3) zdobył swojego pierwszego gola w profesjonalnej karierze. W całym sezonie zdobył ich 12, a w kolejnym (1989/1990) zaliczył 17 trafień i był najlepszym strzelcem zespołu. Latem 1990 Argentyńczyk wyjechał do Meksyku i został piłkarzem Deportivo Toluca i zdobył z nim w 1991 roku Puchar Meksyku.
Latem 1991 roku Pizzi trafił do Europy. Jego pierwszym klubem na tym kontynencie stał się zespół CD Tenerife grający w hiszpańskiej Primera División. W lidze hiszpańskiej swój pierwszy mecz zaliczył 8 września, a Tenerife zremisowało 1:1 z Deportivo La Coruña. Natomiast pierwszą bramkę na Półwyspie Iberyjskim strzelił 10 listopada w meczu z Realem Oviedo (1:0). W Tenerife grał w pierwszym składzie i dwukrotnie z rzędu był najlepszym strzelcem drużyny zdobywając po 15 goli w sezonie. W 1993 roku zajął z tym klubem 5. miejsce w La Liga, jedno z najwyższych w historii klubu.
Latem 1993 roku Pizzi przeszedł do Valencii, a 5 września zaliczył w niej swój pierwszy mecz (wygrany 3:0 z Oviedo). W Valencii był jednak rezerwowym dla Serba Predraga Mijatovicia i Fernando. Zdobył 4 gole, ale w 1994 roku wrócił do Tenerife. W sezonie 1994/1995 strzelił dla tego klubu 15 bramek. 21 stycznia 1995 zdobył 4 gole w ligowym meczu z Sevillą (4:2), a w całym sezonie z 31 trafieniami został królem strzelców Primera División, a także otrzymał Złotego Buta dla najlepszego strzelca lig europejskich. Z wyspiarskim zespołem po raz drugi w karierze zajął 5. miejsce w La Liga.
Wysoka forma strzelecka Pizziego zawocowała transferem do silniejszej Barcelony, do której ściągnął go w lipcu 1996 ówczesny trener zespołu, Anglik Bobby Robson. W zespole "Blaugrany" Juan Antonio po raz pierwszy wystąpił 1 września w potyczce z Oviedo, wygranej przez barcelończyków 4:2. W Barcelonie stworzył atak z Brazylijczykiem Ronaldo. Zdobył 9 goli i wywalczył wicemistrzostwo Hiszpanii, a także przyczynił się do zdobycia przez Barcelonę Pucharu Zdobywców Pucharów (wystąpił przez minutę w wygranym 1:0 finale z Paris Saint-Germain). W sezonie 1997/1998 Pizzi został mistrzem Hiszpanii, ale w Barcelonie był dublerem dla Rivaldo i Sonny'ego Andersona, toteż zdobył tylko 3 gole.
Po sezonie Juan Antonio wrócił do Argentyny. Został piłkarzem jednego z czołowych klubów Ameryki Południowej, River Plate Buenos Aires. Tam walczył o miejsce w składzie z Javierem Saviolą i Juanem Pablo Ángelem. Latem 1999 znów został zawodnikiem Rosario Central i w całym sezonie 1999/2000 18-krotnie trafiał do siatki rywali oraz został wicemistrzem fazy Apertura. W 2000 roku wypożyczono go do portugalskiego FC Porto, gdzie spędził tylko pół roku wywalczając wicemistrzostwo Portugalii i Puchar Portugalii. Kolejny rok spędził grając w Rosario, a na początku 2002 został zawodnikiem Villarrealu (debiut: 5 stycznia w przegranym 0:2 meczu z Sevillą). W zespole "Żółtej Łodzi Podwodnej" był rezerwowym, a latem zdecydował się zakończyć piłkarską karierę.
| Sezon | Klub | Kraj | Rozgrywki | Mecze | Bramki |
|---|---|---|---|---|---|
| 1987/88 | Rosario Central | Argentyna  |
Primera División | 2 | 0 |
| 1988/89 | Rosario Central | Argentyna |
Primera División | 26 | 12 |
| 1989/90 | Rosario Central | Argentyna |
Primera División | 31 | 17 |
| 1990/91 | Deportivo Toluca | Meksyk  |
Primera División | 30 | 12 |
| 1991/92 | CD Tenerife | Hiszpania  |
Primera División | 34 | 15 |
| 1992/93 | CD Tenerife | Hiszpania |
Primera División | 34 | 15 |
| 1993/94 | Valencia CF | Hiszpania |
Primera División | 19 | 4 |
| 1994/95 | CD Tenerife | Hiszpania |
Primera División | 32 | 15 |
| 1995/96 | CD Tenerife | Hiszpania |
Primera División | 41 | 31 |
| 1996/97 | FC Barcelona | Hiszpania |
Primera División | 36 | 9 |
| 1997/98 | FC Barcelona | Hiszpania |
Primera División | 15 | 3 |
| 1998/99 | River Plate Buenos Aires | Argentyna |
Primera División | 17 | 6 |
| 1999/00 | Rosario Central | Argentyna |
Primera División | 28 | 18 |
| 2000/01 | FC Porto | Portugalia  |
Superliga | 11 | 3 |
| 2000/01 | Rosario Central | Argentyna |
Primera División | 10 | 4 |
| 2001/02 | Rosario Central | Argentyna |
Primera División | 18 | 7 |
| 2001/02 | Villarreal CF | Hiszpania |
Primera División | 13 | 1 |
[edytuj] Kariera reprezentacyjna
W 1994 roku Pizzi otrzymał hiszpańskie obywatelstwo i nie otrzymując powołania do reprezentacji Argentyny 30 listopada zadebiutował w reprezentacji Hiszpanii w wygranym 2:0 meczu z Finlandią. W 1996 roku został powołany przez Javiera Clemente do kadry na Euro 96. W spotkaniu grupowym z Bułgarią (1:1) otrzymał czerwoną kartkę, a zagrał jeszcze w jednym spotkaniu, wygranym 2:1 z Rumunią. Natomiast w 1998 roku wystąpił w jednym spotkaniu Mistrzostw Świata we Francji, które Hiszpanie zremisowali 0:0 z Paragwajem. Był to także ostatni mecz w kadrze narodowej dla Pizziego, który w reprezentacji wystąpił 22 razy i strzelił 8 goli.
1 Zubizarreta • 2 López • 3 Belsúe • 4 Alkorta • 5 Abelardo • 6 Hierro • 7 Amavisca • 8 Guerrero • 9 Pizzi • 10 Donato • 11 Alfonso • 12 Sergi • 13 Cañizares • 14 Kiko • 15 Caminero • 16 Otero • 17 Manjarín • 18 Amor • 19 Salinas • 20 Nadal • 21 Luis Enrique • 22 Molina • trener: Clemente
1 Zubizarreta • 2 Ferrer • 3 Aranzábal • 4 Alkorta • 5 Abelardo • 6 Hierro • 7 Morientes • 8 Guerrero • 9 Pizzi • 10 Raúl • 11 Alfonso • 12 Sergi • 13 Cañizares • 14 Campo • 15 Aguilera • 16 Celades • 17 Etxeberria • 18 Amor • 19 Kiko • 20 Nadal • 21 Luis Enrique • 22 Molina • trener: Clemente
[edytuj] Kariera trenerska
Po zakończeniu kariery Pizzi został trenerem. W 2005 roku wraz z Peruwiańczykiem José del Solarem objął zespół Colón Santa Fe. Jednak w fazie Clausura zespół przegrał pierwsze trzy spotkania i duet trenerski został zwolniony. W 2006 roku Juan Antonio trenował peruwiański klub Universidad San Martín Lima i pracował tam do 2007 roku.
[edytuj] Źródła
- Profil na stronie National Football Teams (en) ostatni dostęp 8 mar 2008
1929: Bienzobas (14) • 1930: Gorostiza (19) • 1931: Bata (27) • 1932: Gorostiza (12) • 1933: Olivares (16) • 1934: Lángara (27) • 1935: Lángara (26) • 1936: Lángara (27) • 1940: Unamuno (26) • 1941: Pruden (30) • 1942: Mundo (27) • 1943: Martín (32) • 1944: Mundo (27) • 1945: Zarra (19) • 1946: Zarra (24) • 1947: Zarra (34) • 1948: Pahiño (23) • 1949: César (28) • 1950: Zarra (25) • 1951: Zarra (38) • 1952: Pahiño (28) • 1953: Zarra (24) • 1954: Di Stéfano (24) • 1955: Arza (28) • 1956: Di Stéfano (24) • 1957: Di Stéfano (31) • 1958: Di Stéfano, Badenes, Ricardo (19) • 1959: Di Stéfano (23) • 1960: Puskás (26) • 1961: Puskás (27) • 1962: Seminario (25) • 1963: Puskás (26) • 1964: Puskás (20) • 1965: Ré (25) • 1966: Vavá (19) • 1967: Waldo (24) • 1968: Uriarte (22) • 1969: Amancio, Gárate (14) • 1970: Amancio, Gárate, Aragonés (16) • 1971: Gárate, Rexach (17) • 1972: Porta (20) • 1973: Marianín (19) • 1974: Quini (20) • 1975: Carlos (19) • 1976: Quini (18) • 1977: Mario Kempes (24) • 1978: Mario Kempes (28) • 1979: Hans Krankl (29) • 1980: Quini (24) • 1981: Quini (20) • 1982: Quini (26) • 1983: Poli Rincón (20) • 1984: Jorge da Silva, Juanito (17) • 1985: Hugo Sánchez (19) • 1986: Hugo Sánchez (22) • 1987: Hugo Sánchez (34) • 1988: Hugo Sánchez (29) • 1989: Baltazar (35) • 1990: Hugo Sánchez (38) • 1991: Butragueño (19) • 1992: Manolo (27) • 1993: Bebeto (29) • 1994: Romário (30) • 1995: Zamorano (28) • 1996: Pizzi (31) • 1997: Ronaldo (34) • 1998: Vieri (24) • 1999: Raúl (25) • 2000: Salva (27) • 2001: Raúl (24) • 2002: Tristán (21) • 2003: Makaay (29) • 2004: Ronaldo (24) • 2005: Forlán (25) • 2006: Eto'o (26) • 2007: van Nistelrooy (25) • 2008: Güiza (27)
