Jankiel Adler
Z Wikipedii
Jankiel Adler | |
Urodzony | 26 lipca 1895 Tuszyn |
Zmarł | 25 czerwca 1949 Aldbourne |
Jankiel Adler (ur. w 26 lipca 1895 roku w Tuszynie, zm. 25 czerwca 1949 roku w Aldbourne k. Londynu) żydowski malarz, grafik, poeta, scenarzysta polskiego pochodzenia.
Był synem Eliasza Adlera i Chany Łai (zd. Fiter). W wieku 17 lat wyjechał do Belgradu, gdzie pracował w warsztacie grawerskim swego wuja. W 1913 roku zamieszkał w Barmen (obecnie dzielnica Wuppertal) i pod kierunkiem profesora Gustawa Wiethüchtera rozpoczął naukę rysunku oraz malarstwa w Wuppertal.
W latach 1918 - 1920 mieszkał w Warszawie. Jego prace wystawione na organizowanej przez Stowarzyszenie Artystów i Zwolenników Sztuk Pięknych Wystawie zimowej zyskały duże uznanie. Wkrótce został członkiem grupy Jung Idysz. W 1933 roku jego prace były wystawiane na organizowanej przez Collage Art Association międzynarodowej wystawie sztuki współczesnej w Nowym Jorku. Po objęciu władzy przez Adolfa Hitlera wyjechał do Paryża. Wkrótce powrócił do Polski, gdzie przebywał w latach 1935 -1936. W tym czasie miała miejsce retrospektywna wystawa jego prac z lat 1920 - 1935, wystawiał z Salonie Plastyków ZZPAP w Instytucie Propagandy Sztuki w Warszawie, był kierownikiem artystycznym i scenografem filmu Ał Chet[1] (Za grzechy). W latach 1936 - 1937 podróżował po Europie, po czym osiadł we Francji.
W roku 1940 zgłosił się na ochotnika do formowanej we Francji armii polskiej. Wraz z nią został w czerwcu 1940 roku ewakuowany do Szkocji. W styczniu 1941 roku ze względu na stan zdrowia został zdemobilizowany. Osiedlił się w Wielkiej Brytanii - do czerwca 1943 roku mieszkał w Kirkcudbright, a następnie w Londynie i Aldbourne, gdzie zmarł w 1949 roku.
[edytuj] Źródła
- Słownik biograficzny Żydzi dawnej Łodzi
- Andrzej Kobos Malarstwo polskich Żydów, Zwoje (The Scrools) 1 (26), 2001
- Serwis malarze.walhalla.pl
- Sylwetka w serwisie diapozytyw.pl
Przypisy
- ↑ pierwszy polski film w języku Jidysz, reż. Aleksander Marten, prod. wytwórnia Kinor Saula Goskinda