Haaretz
Z Wikipedii
Haaretz הארץ |
|
---|---|
Wydanie angielskie i hebrajskie |
|
Częstotliwość | Dziennik |
Kraj | Izrael |
Rodzaj czasopisma | społeczno-polityczny |
Pierwsze wydanie | 1919 |
Redaktor naczelny | Dov Alfon |
Średni nakład | 72 tys. w weekend 100 tys. egz. |
Strona internetowa czasopisma |
Haaretz (hebr.: הארץ, dosł. "Ta ziemia", rozumiane jako "Ziemia Izraela"), założony w 1918 roku najstarszy dziennik wydawany w Izraelu. Publikowany jest w językach hebrajskim i angielskim. Porównując z innymi dziennikami takimi jak Maariv and Yedioth Ahronoth, Haaretz ma mniej zdjęć, teksty zaś są bardziej analityczne. Poza wiadomościami publikowane są również artykuły na tematy społeczne, recenzje książek, reportaże i komentarze polityczne. Około 65000 czytelników regularnie kupuje hebrajskie wydanie . Angielska wersja jest sprzedawana w Ameryce Północnej. Wszystkie artykuły są równolegle publikowane w Internecie.
Podczas odbywającej się w październiku 2007 konferencji CAMERA (Komitet dla Rzetelności Informacji z Bliskiego Wschodu w Ameryce) jej przewodnicząca Andrea Levin powiedziała: "Żadna inna gazeta wydawana w Izraelu nie może się pochwalić równie wielkim międzynarodowym uznaniem, ponieważ Haaretz reprezentuje najwyższy poziom i posiada wprost zdumiewające internetowe wydanie w języku angielskim. Jest czytana przez miliony na całym świecie[1]."
Spis treści |
[edytuj] Historia
Haaretz został wydany po raz pierwszy w 1918 roku i był gazetą sponsorowaną przez mandatowe władze brytyjskie w Palestynie[2]. W 1919 został przejęty przez rosyjskich syjonistów. Początkowo ukazywał sie pod tytułem Hadashot Ha'aretz ("Wiadomości z Ziemi"). Część poświęcona literaturze przyciągała wielu wiodących pisarzy języka hebrajskiego[3]. Redakcja w 1923 została przeniesiona z Jerozolimy do Tel Awiwu w czasie, gdy redaktorem naczelnym był Moshe Gluecksohn (pełniący tę funkcję w latach 1922 - 1937[4]). Salman Schocken, zamożny działacz syjonistyczny z Niemiec, kupił gazetę w 1937. Jego syn Gershom Schocken został naczelnym redaktorem i pozostał na tym stanowisku aż do 1990[5].
[edytuj] Znaczący publicyści
[edytuj] Obecni
- Ruth Almog- literatura, publicystyka
- Noam Ben Ze'ev - krytyka muzyczna
- Aluf Benn - korespondent, sprawy dyplomatyczne
- Meron Benvenisti - dziennikarz polityczny
- Bradley Burston - dziennikarz polityczny[6]
- Akiva Eldar - analiza spraw dyplomatycznych[7]
- Lily Galili
- Avirama Golan
- Michael Handelzalts - krytyka teatralna
- Amos Harel - korespondent wojenny
- Amira Hass - sprawy palestyńskie, korespondent z Ramallah
- Avi Issacharoff - korespondent wojenny
- Sayed Kashua - dział satyryczny, autor
- Yitzhak Laor - publicysta
- Gideon Levy - sprawy palestyńskie
- Tami Litani
- Yoel Marcus - komentarze polityczne, publicysta[8]
- Yossi Melman - wywiad
- Daniel Ben Simon
- Amir Oren - sprawy wojskowości
- Ran Reznick - dział zdrowia[9]
- Tsafrir Rinat - sprawy ochrony środowiska
- Daniel Rogov - kulinaria
- Doron Rosenblum - dział satyryczny, publicysta
- Shmuel Rosner - główny korespondent z USA
- Danny Rubinstein - analiza spraw arabskich
- Yossi Sarid - emerytowany polityk, publicysta
- Tom Segev - historyk, komentarze polityczne
- Ruth Sinai - problemy humanitarne i społeczne
- Ari Shavit - dział polityczny
- Yair Sheleg - dział spraw żydowskich
- Nehemia Shtrasler - dział ekonomiczny, publicysta
- Ze'ev Sternhell- komentarze polityczne
- Yossi Verter - reporter polityczny
- Esther Zandberg - architektura
- Benny Ziffer - literatura, publicysta
- Uri Klein- krytyka filmowa[10]
- Doram Gaunt - kulinaria
[edytuj] Dawni
- Natan Alterman
- Yoram Bronowski - krytyka literacka i telewizyjna
- Amos Elon - korespondent, redaktor, pisarz
- Ze'ev Schiff - analizy spraw obronności i wojskowości
- Arie Caspi [11]
- Gideon Samet - komentator polityczny
[edytuj] Wydanie internetowe
Wydanie internetowe obejmuje zarówno oryginalną wersję hebrajską jak i angielskiej tłumaczenie. Prezydent Izraela Shimon Peres prowadzi swojego bloga na stonach gazety. Osobą stronę prowadzi również Shmuel Rosner, naczelny korespondent z USA. Posiada on działy "Czynnik Izraelski" oraz "Gość Rosnera"[1].
[edytuj] Dodatki
W ciągu tygodnia Haaretz ukazuje się z kilkoma różnymi dodatkami zawierającymi artykuły, komentarze, program radiowy i telewizyjny oraz łamigłówki Sudoku. Inne dodatki zawierają:
- W tygodniu
- Wiadomości (wraz z politycznymi komentarzami)
- Galeria (Kultura i rozrywka, program radiowy i telewizyjny)
- TheMarker (dodatek biznesowy)
- Niedziela - Sport (poszerzony)
- Środa - Literatura
- Piątek
- Wiadomości (poszerzone)
- Musaf Haaretz (magazyn weekendowy)
- Literatura
- Nieruchomości
- Wiadomości lokalne
[edytuj] Kontrowersje
W maju 2007 roku dziennik Haaretz opublikował komiks o holocauście w swojej wymowie szeroko uznany za antypolski, szowinistyczny i stereotypowy. Komiks opowiada o dwóch żydowskich dziewczynkach podróżujących w wagonie pełnym pijanych Polaków, którzy planują wydanie ich w ręce nazistów. Dziewczynki ratuje niemiecki oficer, który częstuje je cukierkami. Listy protestacyjne do redakcji dziennika wysłali m. in. Roman Frister były szef Haaretz i Ilona Dworak-Cousin, szefowa Towarzystwa Przyjaźni Izrael - Polska. W izraelskim radio komiks skrytykowała polska ambasador Agnieszka Magdziak-Miszewska.
[edytuj] Przypisy
- ↑ [http://mpacuk.org/content/view/4128/34/
- ↑ http://www.tau.ac.il/institutes/bronfman/contents.html
- ↑ Encyclopedia Judaica, Newspapers, Hebrew, vol. 12, Keter Books, Jerusalem, 1978
- ↑ http://www.tau.ac.il/education/arch/e-reka23.doc
- ↑ http://www.haaretz.com/hasen/pages/ShArt.jhtml?itemNo=209509&contrassID=2&subContrassID=4&sbSubContrassID=0&listSrc=Y
- ↑ http://www.haaretz.com/hasen/spages/762913.html
- ↑ http://www.haaretz.com/hasen/spages/909483.html
- ↑ http://www.haaretz.com/hasen/spages/922255.html
- ↑ http://www.haaretz.com/hasen/spages/917773.html
- ↑ http://www.haaretz.com/hasen/spages/917773.html
- ↑ (http://www.haaretz.com/hasen/spages/905834.html)