Górnik Zabrze

Z Wikipedii

KS Górnik Zabrze
Pełna nazwa	Klub Sportowy Górnik Zabrze
Przydomek	KSG, Trójkolorowi
Barwy	biało-niebiesko-czerwone
Data założenia	14 grudnia 1948
Adres	ul. Roosevelta 81 41-800 Zabrze
Stadion	Stadion im. Ernesta Pohla
Liczba miejsc	17 722
Prezes	Ryszard Szuster
Trener	Ryszard Wieczorek
Liga	Orange Ekstraklasa
2007-2008	8.
Debiut w I lidze	18 marca 1953 Górnik Zabrze - Ruch Chorzów 3:1
Sukcesy	Mistrzostwo Polski: 1957, 1959, 1961, 1963, 1964, 1965, 1966, 1967, 1971, 1972, 1985, 1986, 1987, 1988 Puchar Polski: 1965, 1968, 1969, 1970, 1971, 1972 Superpuchar Polski: 1988
Stroje domowe 　 Stroje wyjazdowe
Strona internetowa klubu

Górnik Zabrze – polski klub sportowy, założony 14 grudnia 1948 roku w Zabrzu, jeden z najbardziej utytułowanych klubów piłkarskich w Polsce, 14-krotny mistrz Polski, 6-krotny zdobywca Pucharu Polski, jako jedyna polska drużyna finalista Pucharu Zdobywców Pucharów (1970).

Spis treści 1 Informacje ogólne 2 Historia 2.1 Stadion 2.2 Lokaty klubu w Ekstraklasie 3 Sukcesy 3.1 Droga do finału PZP 1970 4 Królowie strzelców Górnika 5 Piłkarze klubu w reprezentacji państwowej 6 Kadra na sezon 2007/08 6.1 Sztab szkoleniowy 6.2 Transfery 6.3 Torcida 7 Linki zewnętrzne

[edytuj] Informacje ogólne

• Pełna nazwa: Klub Sportowy Górnik Zabrze
• Data założenia: 14 grudnia 1948
• Barwy: biało-niebiesko-czerwone
• Adres: ul. Roosevelta 81, 41 - 800 Zabrze
• Stadion: Stadion im. Ernesta Pohla, ul. Roosevelta 81, 41-800 Zabrze

pojemność - 17 722 miejsc, w tym: miejsca siedzące- 11 722 (w tym 3 020 krzesełek), miejsca stojące - 6 000

oświetlenie - 1600 luksów

wymiary - 105 x 68 m

dojazd - z dworca autobusowego autobusami nr 32, 720, 932

• Rekord frekwencji: 120 000 widzów (Stadion Śląski)

[edytuj] Historia

Kostka Oślizło Gorgoń Anczok Floreński Matysik Szołtysik Pohl Wilczek Lentner Lubański

Jedenastka wszech czasów Górnika Zabrze

Początki sportu polskiego po II wojnie światowej na terenie Zabrza sięgają 1945 roku. Nie było to łatwe. Działania wojenne pozostawiły zdewastowane obiekty sportowe, brak było sprzętu, a nawet młodzieży chętnej do uprawiania sportu. Powoli, wysiłkiem wielu działaczy, zaczęto zakładać kluby sportowe przy zakładach pracy. Tradycje piłkarskie górniczego Zabrza miały swe źródło w założonej w 1946 roku drużynie KS "Zjednoczenie". Wkrótce doszło do fuzji KS "Zjednoczenie" z KS "Zabrze", a w roku 1948 w wyniku ogólnokrajowej reorganizacji sportu i przejęcia opieki nad sportem górniczym przez zrzeszenie "Górnik" powstał jeden silny klub górniczy na terenie Zabrza. Został utworzony z połączenia KS "Zjednoczenie", KS "Concordia", KS "Pogoń" i KS "Skra" pod nazwą ZS "Górnik". Pierwsze lata to okres konsolidacji klubu, ale już w roku 1952 Górnik awansuje do II ligi, którą w wyniku reorganizacji rozgrywek opuścił w roku 1953 na jeden sezon.

Rok 1957 przyniósł piłkarzom Górnika pierwszy tytuł mistrzowski oraz finał Pucharu Polski (1:2 z ŁKS). Mistrzostwo ligi wywalczyli dla zabrzan: Machnik i Kaczmarczyk – bramkarze, Floreński, Franosz, Czech, Hajduk – obrońcy, Nowara, Gawlik, Olejnik – pomocnicy, Pol, Szalecki, Kowol, Jankowski, Fojcik, Lentner i Wiśniowski – napastnicy. W następnych 11 latach Górnik nie schodził już poniżej "medalowych" miejsc w tabeli ligowej, co w historii naszego piłkarstwa jest wydarzeniem bez precedensu. Tylko w latach 1958, 1960, 1968 zabrzanie zajmowali trzecie miejsce, w roku 1962 byli zaś wicemistrzami, natomiast w latach 1959, 1961, 1963, 1964, 1965, 1966 i 1967 zdobyli aż siedmiokrotnie mistrzostwo Polski. Szczególnie imponująca jest "złota seria" lat 1963-1967, kiedy Górnik ustanowił rekord ligi polskiej: 5-krotne pod rząd zdobycie mistrzostwa. W następnych latach do drużyny mistrza Polski ściąga wiele utalentowanych zawodników. Kostka – bramkarz, Oślizło, Olszówka, Musiałek, Kulanek, Wilczek, Szołtysik, Gorgoń, Lubański, Szarmach, którzy wraz Polem i Lentnerem zdobywają kolejne mistrzostwa Polski. Tytuły mistrzowskie w lidze zostały "podbudowane" jeszcze dwukrotnym zdobyciem Pucharu Polski w latach 1965 (4:0 Czarni Żagań) i 1968 (3:0 Ruch Chorzów), również dwukrotnym udziałem w PP 1962 (1:2 z Zagłębiem Sosnowiec) i 1966 (1:2 z Legią Warszawa). Kolejne boje Zabrzan to pojedynki na stadionach całej Europy, a nawet świata. X edycja Pucharu Europy (sezon 1964) przyniosła trzy dramatyczne pojedynki z praską Duklą - 1:4, 3:0, 0:0, oraz wyeliminowanie Górnika poprzez losowanie.

W 1965 roku Górnik wyeliminował mistrza Austrii Linzer ASK 3:1, 1:2 , ale w II rundzie uległ praskiej Sparcie – 0:3, 1:3. W następnym roku po wyeliminowaniu mistrza NRD Vorwärts Berlin – 2:1, 1:2, 3:1, uległ w pierwszym fatalnym występie przeciwko mistrzowi Bułgarii CSKA Sofia – 0:4, 3:0. Kolejny, szósty już występ Górnika w Europie w sezonie 1967/68 przyniósł mu pierwszy w historii polskiej piłki awans do ćwierćfinału Pucharu Europy. W pierwszej rundzie Górnik wyeliminował mistrza Szwecji Djurgårdens IF 3:0, 1:0 – w drugiej – co było największą sensacją tej edycji pucharu – okazał się lepszy od rewelacyjnego Dynama Kijów, wygrywając w Kijowie 2:1 i remisując w Chorzowie na Stadionie Śląskim 1:1. W spotkaniu ćwierćfinałowym angielski Manchester United F.C. okazał się lepszy o jedną bramkę od Górnika. W pierwszym meczu w Manchesterze było 2:0 dla gospodarzy, natomiast w drugim Górnik wygrał, lecz tylko 1:0. Później drużyna Manchesteru zdobyła Puchar Europy, a zespół Górnika Zabrze był jedynym, który wygrał z mistrzem Anglii w tej edycji Pucharu Europy.

Największym sukcesem Górnika Zabrze był awans do finału Pucharu Zdobywców Pucharów w 1970 roku, gdzie zmierzyli się z Manchesterem City – na stadionie w Wiedniu Górnik przegrał 1:2.

[edytuj] Stadion

Obiekt oddany do eksploatacji w 1934 roku - nadano mu wtedy imię Adolfa Hitlera i formalnie nikt tej nazwy po wojnie nie zmienił ^[1]. Dopiero 9 czerwca 2005 roku stadion oficjalnie otrzymał imię zmarłego 10 lat wcześniej Ernesta Pohla (który nieoficjalnie patronował obiektowi od 5 kwietnia 2004^{[potrzebne źródło]}), mimo że słynny piłkarz grał w Górniku jako Ernest Pol. Aktualna pojemność stadionu to 17000 miejsc, w tym 3020 siedzących.

[edytuj] Lokaty klubu w Ekstraklasie

Sezon	Uzyskane Miejsce
1956	6
1957	mistrzostwo
1958	3
1959	mistrzostwo
1960	3
1961	mistrzostwo
1962	2
1962/1963	mistrzostwo
1963/1964	mistrzostwo
1964/1965	mistrzostwo
1965/1966	mistrzostwo
1966/1967	mistrzostwo
1967/1968	3
1968/1969	2
1969/1970	3
1970/1971	mistrzostwo
1971/1972	mistrzostwo
1972/1973	4
1973/1974	2
1974/1975	7
1975/1976	10
1976/1977	3
1977/1978	16 (spadek)
1978/1979	II liga
1979/1980	6
1980/1981	12
1981/1982	5
1982/1983	12
1983/1984	4
1984/1985	mistrzostwo
1985/1986	mistrzostwo
1986/1987	mistrzostwo
1987/1988	mistrzostwo
1988/1989	3
1989/1990	6
1990/1991	2
1991/1992	4
1992/1993	9
1993/1994	3
1994/1995	5
1995/1996	12
1996/1997	13
1997/1998	8
1998/1999	7
1999/2000	14
2000/2001	13
2001/2002	9
2002/2003	7
2003/2004	7
2004/2005	11
2005/2006	14
2006/2007	14
2007/2008	8

[edytuj] Sukcesy

Sukcesy krajowe:

• Mistrzostwo Polski (14x) – 1957, 1959, 1961, 1962/63, 1963/64, 1964/65, 1965/66, 1966/67, 1970/71,1971/72, 1984/85, 1985/86, 1986/87, 1987/88.
• Wicemistrzostwo Polski (4x) – 1962, 1968/69, 1973/74, 1990/91.
• 3. miejsce w I lidze (7x) – 1958, 1960, 1967/68, 1969/70, 1976/77, 1988/89, 1993/94.
• Puchar Polski (6x) – 1964/65, 1967/68, 1968/69, 1969/70, 1970/71, 1971/72.
• Finał Pucharu Polski (7x) – 1955/56, 1956/57, 1961/62, 1965/66, 1985/86, 1991/92, 2000/01.
• Puchar Ligi – 1978 (nieoficjalny).
• Superpuchar Polski – 1988.

Sukcesy międzynarodowe:

• Finał Pucharu Zdobywców Pucharów – 1969/70.
• Ćwierćfinał Pucharu Mistrzów – 1967/68.
• Ćwierćfinał Pucharu Zdobywców Pucharów – 1970/71.
• Ćwierćfinał Pucharu Karla Rappana (Intertoto) - 1966/67.
• Półfinał Pucharu Ameryki (Interligi) – 1963.

[edytuj] Droga do finału PZP 1970

• Olympiakos Pireus - Górnik Zabrze 2:2 (0:2) (Wilczek 8, 36 min.)
• Górnik Zabrze - Olympiakos Pireus 5:0 (1:0) (Wilczek 1, Skowronek 62, Szołtysik 70, Banaś 82 (k), 84 min.)
• Glasgow Rangers - Górnik Zabrze 1:3 (0:2) (Lubański 5, 87, Szaryński 11 min.)
• Górnik Zabrze - Glasgow Rangers 3:1 (0:1) (Olek 63, Lubański 77, Skowronek 81 min.)
• Lewski Sofia - Górnik Zabrze 3:2 (2:1) (Szołtysik 5, Banaś 52 min.)
• Górnik Zabrze - Lewski Sofia 2:1 (1:0) (Lubański 44, Banaś 56 min.)
• AS Roma - Górnik Zabrze 1:1 (0:1) (Banaś 28 min.)
• Górnik Zabrze - AS Roma 2:2 (0:1, 1:1, 2:1) (Lubański 90 (k), 93 min.)

• baraż - Strasbourg (Stade de la Meinau)

• Górnik Zabrze - AS Roma 1:1 (1:0, 1:1, 1:1) (Lubański 40 min.) – losowanie dla Górnika

• Finał - Wiedeń (Praterstadion) 29 kwietnia 1970

• Manchester City - Górnik Zabrze 2:1 (2:0) (Oślizło 68 min.)

[edytuj] Królowie strzelców Górnika

1959 – Ernest Pol - 21 bramek

1961 – Ernest Pol – 24

1966 – Włodzimierz Lubański – 23

1967 – Włodzimierz Lubański – 18

1968 – Włodzimierz Lubański – 24

1969 – Włodzimierz Lubański – 22

1986 – Andrzej Zgutczyński – 20

2000 – Adam Kompała – 19

[edytuj] Piłkarze klubu w reprezentacji państwowej

• Ewald Wiśniowski - reprezentant Polski
• Henryk Bałuszyński - reprezentant Polski
• Jan Banaś - reprezentant Polski
• Jerzy Brzęczek - reprezentant Polski
• Ryszard Cyroń - reprezentant Polski
• Henryk Czech
• Alojzy Deja
• Tadeusz Dolny - reprezentant Polski
• Andrzej Fischer - reprezentant Polski, uczestniczył m.in. w MS 1974
• Stefan Florenski - reprezentant Polski
• Antoni Franosz
• Ginter Gawlik - reprezentant Polski
• Jan Gomola - reprezentant Polski
• Jerzy Gorgoń - reprezentant Polski, uczestniczył m.in. w IO 1972, IO 1976, MŚ 1974, MŚ 1978
• Jacek Grembocki - reprezentant Polski
• Bogdan Gunia
• Stanisław Gzil
• Tomasz Hajto - reprezentant Polski
• Joachim Hutka
• Andrzej Iwan - reprezentant Polski
• Edward Jankowski - reprezentant Polski
• Piotr Jegor - reprezentant Polski
• Joachim Klemenz
• Rafał Kocyba
• Ryszard Komornicki - reprezentant Polski, uczestniczył m.in. w MŚ 1986
• Adam Kompała - reprezentant Śląska, król strzelców ekstraklasy w 2000 roku
• Dariusz Koseła - reprezentant Polski
• Kamil Kosowski - reprezentant Polski
• Hubert Kostka - reprezentant Polski
• Edmund Kowal - reprezentant Polski
• Jan Gerard Kowalski - reprezentant Polski
• Erwin Koźlik
• Rainer Kuchta
• Marcin Kuźba - reprezentant Polski
• Roman Lentner - reprezentant Polski, uczestniczył m.in. w IO 1960
• Zygmunt Anczok - reprezentant Polski, mistrz olimpijski z Monachium z 1972
• Włodzimierz Lubański - reprezentant Polski
• Henryk Latocha - reprezentant Polski
• Werner Leśnik
• Józef Machnik - reprezentant Polski
• Marek Majka
• Waldemar Matysik - reprezentant Polski, uczestniczył m.in. w MŚ 1982, MS 1986
• Grzegorz Mielcarski - reprezentant Polski
• Jerzy Musiałek
• Andrzej Niedzielan - reprezentant Polski
• Alfred Olek - reprezentant Polski
• Edward Olszówka
• Andrzej Orzeszek
• Stanisław Oślizło - reprezentant Polski
• Andrzej Pałasz - reprezentant Polski, uczestniczył m.in. w MŚ U-20 1979, MŚ 1982, MŚ 1986
• Marek Piotrowicz
• Ernest Pol - reprezentant Polski
• Piotr Rzepka - reprezentant Polski
• Adrian Sikora - reprezentant Polski
• Hubert Skowronek - reprezentant Polski
• Waldemar Słomiany
• Andrzej Szarmach - reprezentant Polski
• Władysław Szaryński - reprezentant Polski
• Marek Szemoński
• Zygfryd Szołtysik - reprezentant Polski
• Bartosz Tarachulski
• Jan Urban - reprezentant Polski, uczestniczył m.in. w MŚ U-20 1981, MŚ 1986
• Tomasz Wałdoch - reprezentant Polski, uczestniczył m.in. w MŚ 2002
• Józef Wandzik - reprezentant Polski
• Robert Warzycha - reprezentant Polski
• Henryk Wieczorek - reprezentant Polski, uczestniczył m.in. w MŚ 1974
• Erwin Wilczek - reprezentant Polski
• Jerzy Wilim - reprezentant Polski
• Jan Wraży
• Andrzej Zgutczyński - reprezentant Polski
• Tomasz Zahorski - reprezentant Polski
• Tadas Papečkys - reprezentant Litwy
• Konrad Gołoś - reprezentant Polski
• Piotr Madejski -reprezentant Polski
• Mariusz Pawelec -reprezentant Polski
• Michał Pazdan-reprezentant Polski
• Maris Smirnovs - reprezentant Łotwy
• Mariusz Magiera - reprezentant Polski
• Adam Danch - reprezentant Polski

[edytuj] Kadra na sezon 2007/08

W SEZONIE 2007/2008
Numer	Imię i nazwisko	Kraj	Data urodzenia	Wzrost/waga	Poprzedni klub
Bramkarze
1	Mateusz Sławik		03.11.1980	183/83	Polonia Warszawa
28	Boris Peškovič		30.06.1976	189/85	Zagłębie Sosnowiec
82	Sebastian Nowak		13.01.1982	197/93	Ruch Chorzów
Obrońcy
2	Michał Pazdan		21.09.1987	180/76	Hutnik Kraków
3	Patrik Pavlenda		03.05.1982	170/62	FC Vion Zlate Moravce
6	Tadas Papečkys		08.09.1978	172/67	FK Rīga
7	Tomasz Hajto		16.10.1972	189/87	ŁKS Łódź
19	Mariusz Pawelec		14.04.1986	180/72	Górnik Łęczna
21	Mariusz Magiera		25.08.1984	178/70	Wisła Kraków
31	Māris Smirnovs		02.06.1976	186/81	FK Jurmala
Pomocnicy
4	Piotr Malinowski		25.03.1984	170/66	Raków Częstochowa
5	Konrad Gołoś		15.09.1982	186/79	Wisła Kraków
8	Piotr Madejski		02.08.1983	174/66	Arka Gdynia
10	Jerzy Brzęczek		18.03.1971	174/75	Wacker Innsbruck
23	Dariusz Stachowiak		18.07.1984	176/68	Sokół Kleczew
25	Marko Bajić		28.09.1985	183/80	FK Modriča Maksima
26	Adam Danch		15.12.1987	180/77	Gwarek Zabrze
27	Marius Kižys		21.02.1982	177/68	ŁKS Łódź
Napastnicy
9	Tomasz Moskal		08.07.1975	191/86	Jagiellonia Białystok
11	Dawid Jarka		15.08.1987	180/78	AE Larisa
13	Piotr Ruszkul		04.08.1985	183/72	Olimpia Elbląg
15	Piotr Gierczak		02.05.1976	176/68	GS Diagóras Ródou
22	Tomasz Zahorski		22.11.1984	188/74	Górnik Łęczna
24	Marcin Wodecki		14.01.1988	175/65	ROW Rybnik
Stan: 4 maja 2008

[edytuj] Sztab szkoleniowy

• I trener Ryszard Wieczorek
• II trener Marek Kostrzewa
• II trener Piotr Wojdyga
• Kierownik drużyny Jan Zieleźnik
• Lekarz Zbigniew Kwiatkowski
• Fizjoterapeuta Włodzimierz Duś
• Fizjoterapeuta Kamil Zieleźnik

[edytuj] Transfery

Przybyli

Gracz	Poprzedni klub
Dariusz Kołodziej	Podbeskidzie Bielsko-Biała
Przemysław Pitry	Lech Poznań

[edytuj] Torcida

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona internetowa Klubu Sportowego Górnik Zabrze (pl)