Czwarta Alija
Z Wikipedii
Czwarta Alija była masową imigracją Żydów pobudzonych ideami Syjonizmu do Palestyny. Czwarta Alija trwała w latach 1924-1931 [1]. Szacuje się, że w tym okresie osiedliło się w Palestynie około 80,000 Żydów pochodzących z Europy Wschodniej [2] - w większości z Rosji, Polski, Rumunii i Litwy. Około 12% imigrantów pochodziło z Azji - Jemenu i Iraku.
[edytuj] Historia
W latach 1924-1931 w Palestynie osiedliło się około 80 tys. Żydów (w tym prawie 62 tys. Żydów polskich).
Podczas Czwartej Aliji po raz pierwszy emigrowali przedstawiciele burżuazji żydowskiej z Polski. Byli to rzemieślnicy i drobni przedsiębiorcy, którzy nie widzieli możliwości działania politycznego w Polsce. Ich napływ do Palestyny był silnym impulsem rozwoju. Powstały porty, rozwijał się handel, rozbudowywano Tel Awiw, zakładano nowe szkoły.
1 kwietnia 1925 roku w Jerozolimie powstał Uniwersytet Hebrajski (HaUniwersita HaIwrit beJeruszalaim). Otwarcia dokonał Lord Balfour. Pierwszym rektorem uczelni został dr. Judah Magnes. Uczelnia otrzymała silne wsparcie intelektualistów z wielu krajów całego świata.
Przypisy
[edytuj] Zobacz też
Alija: Pierwsza Alija • Druga Alija • Trzecia Alija • Czwarta Alija • Piąta Alija • Podczas II wojny światowej • Alija z Jemenu • Alija z Iraku
- Syjonizm • Theodor Herzl • Deklaracja Balfoura • Kongres Syjonistyczny
- Światowa Organizacja Syjonistyczna • Agencja Żydowska
- Izrael • Osiedla żydowskie