Ceuta
Z Wikipedii
| Ceuta | |||||
|
|||||
| Państwo |  Hiszpania |
||||
| Comarca | |||||
| Powierzchnia | 18,5 km² | ||||
| Liczba mieszkańców | 76 152 (2003) | ||||
| Gęstość zaludnienia | 4 116 /km² | ||||
Położenie na mapie Hiszpanii |
|||||
Ceuta (['θewta], hiszp. Ciudad Autónoma de Ceuta), hiszpańska jednostka administracyjna, miasto i twierdza położone na afrykańskim cyplu tworzącym Cieśninę Gibraltarską, niemal naprzeciw Gibraltaru. Jest eksklawą na terytorium Maroka. Powierzchnia około 18,5 km². Liczba mieszkańców: 76 152 (2003). Pod względem administracyjnym Ceuta jest miastem autonomicznym, poprzednio należała do hiszpańskiej prowincji Kadyks. W Ceucie znajduje się najbliższy Europie port afrykański i baza marynarki wojennej. Podobnie jak Melilla, jednomandatowy okręg wyborczy do hiszpańskiego Kongresu Deputowanych, jednej z dwóch izb parlamentu (Kortezów Generalnych).
[edytuj] Historia
Ceuta była strategiczną lokacją, gdzie stykało się wiele kultur, rozwijał się handel. Początkowo w V wieku p.n.e. istniała tu miejscowość zwana przez Kartagińczyków Abyla. Od 45 kolonia rzymska o nazwie Septem Fratres. Około 400 lat później Wandalowie wypędzili Rzymian z miasta i przejęli nad nim kontrolę. Następnie Ceuta była w posiadaniu Wizygotów oraz Bizancjum
Gdy w 710 armie Arabów wkraczały do miasta, jego wizygocki namiestnik Julian nakłonił agresorów do opuszczenia tych terenów i inwazji na Półwysep Iberyjski (chodziło tu o prywatne porachunki wizygockiego króla Roderica). Wkrótce Ceuta stała się głównym miejscem przerzutu wojsk do atakowanej Europy.
Po śmierci Juliana Arabowie przejęli całkowitą kontrolę nad miastem. Atakowana była często przez plemiona berberyjskie, najbardziej podczas buntu charydżystów. Po tej rewolcie dowodzonej przez Maysarę al-Haqira miasto zostało opuszczone. Zostało odbudowane w IX wiek przez Majakasa i jego plemię. Tak została zapoczątkowana dynastia Banu Isam.
W 1309 Ceuta została zdobyta przez Fez z pomocą Aragończyków.
Od 1415 była okupowana przez portugalskiego króla Jana I. Głównymi celami władcy były przywrócenie chrześcijaństwa, zdobycie saharyjskiego złota, stworzenie szlaków handlowych dla niewolników i kości słoniowej.
W 1580 Hiszpanie zajęli Ceutę. Było tak aż do roku 1640, kiedy to w czasie wojny Portugalia odzyskała miasto.
O przynależności Ceuty do Hiszpanii zadecydował traktat lizboński. 1 stycznia 1688 król Alfons VI oficjalnie oddał Ceutę Karolowi II. Pomimo tego Ceuta dalej posiada swój symbol na portugalskim godle.
Gdy w 1956 Hiszpania uznała niepodległość Maroka Ceuta została przyłączona do Hiszpanii jako integralna część jej terytorium.
Obecnie Ceuta należy do regionu Andaluzja. Posiada autonomię. Od wybrzeża Hiszpanii jest zaledwie 12 mil. Dzisiaj jest to kosmopolityczne miasto z przewagą berberyjskich muzułmanów i Żydów.
