Batat

Z Wikipedii

Wilec ziemniaczany
Systematyka wg Reveala
Domena	jądrowce
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	naczyniowe
Nadgromada	nasienne
Gromada	okrytozalążkowe
Klasa	Rosopsida
Rząd	psiankowce
Rodzina	powojowate
Rodzaj	wilec
Gatunek	wilec ziemniaczany
Nazwa systematyczna
Ipomoea batatas L.
Galeria zdjęć i grafik

Wilec ziemniaczany (Ipomoea batatas (L. Poir.) - gatunek byliny należący do rodziny powojowatych, znany pod nazwami batata, patata lub słodkiego ziemniaka. Pochodzi z Ameryki Południowej i Ameryki Środkowej. Nie jest znany w dzikim stanie, jest natomiast popularny w uprawie w całej strefie tropikalnej.

[edytuj] Charakterystyka

Łodyga

Płożąca, ukorzeniająca się w węzłach, silnie rozgałęzione, często mięsista, o długości do 5 m.

Część podziemna

Jadalne bulwy korzeniowe osiągające wagę do 3 kg. Mają biały, różowy lub czerwony miąższ.

Liście

Skrętoległe, ogonkowe, i bardzo zmienne. Od głęboko siecznych, z 3 lub większą liczbą klap i z nasadą sercowostrzałkowatą, do jajowatych z prostą nasadą. Osiągają 4-15 cm długości i 3-11 cm szerokości.

Kwiaty

Duże, o długości korony 3-7 cm, zebrane są po 3-4 w kątach liści. Działki kielicha do 1 cm długości, zaostrzone. Korona dzwonkowata lub lejkowata, na zewnątrz jasnoniebieska lub fioletowa, w gardzieli ciemniejsza. W uprawie często nie zakwitają.

Owoce

Jajowate torebki z dużymi, ciemnymi nasionami, rzadko się zawiązują.

[edytuj] Zastosowanie

• Roślina uprawna: powszechnie uprawiany w strefie międzyzwrotnikowej, na obszarach o wilgotnym i ciepłym klimacie. Głównymi producentami są Chiny, Uganda, Nigeria oraz Indonezja. Istnieje wiele odmian uprawnych o zróżnicowanych barwach i kształtach korzeni bulwiastych.
• Sztuka kulinarna: spożywane są po ugotowaniu lub upieczeniu. Wytwarza się z nich również mąkę, płatki, skrobię oraz alkohol.
  • Wartość odżywcza: zawierają dużą ilość skrobi (ok. 20%) oraz cukrów (ok. 3%).
• Stosowanie odmian: istnieją dwie główne gatunki batatów- słodka i gorzka. Słodka odmiana jest smaczna i z tego powodu często jej uprawy są niszczone przez insekty i dzikie zwierzęta. Jednakże odmiana gorzka jest trująca i dlatego żadne zwierzę i żaden owad jej nie zjada. Lecz aby była jadalna dla ludzi, najpierw trzeba obrać ją(bulwę) ze skóry(jest w niej najwięcej toksyn), a następnie wystawić na jakiejś tacy na słońce. Pod wpływem palących promieni słonecznych toksyny z pozostałej części bulwy zastaną usunięte. Taca jest potrzebna po to, żeby z bulwy wypłynęła część soków (teraz zdatnych do picia).

[edytuj] Bibliografia