Aleksandrs Grīns

Z Wikipedii

Aleksandrs Jēkabs Grīns (ur. 15 sierpnia 1895 we wsi Birži koło Jēkabpils, zm. 25 grudnia 1941 w Astrachaniu) – łotewski wojskowy i pisarz, uczestnik walk w I wojnie światowej.

Po ukończeniu gimnazjum w Kiesiu zaciągnął się na ochotnika do armii rosyjskiej, walcząc w jej szeregach podczas I wojny światowej. W międzyczasie zdobył wojskowe wykształcenie w Szkole Podchorążych im. Alieksieja w Moskwie (1915). Od sierpnia 1916 roku dowodził pułkiem strzelców łotewskich w Rosji.

Na wiosnę 1919 roku walczył w szeregach łotewskiej armii radzieckiej, by po miesiącu przenieść się do narodowej armii Łotwy. W 1920 roku uzyskał stopień kapitana. Zajmował się dziennikarstwem wojskowym: od 1920 do 1924 roku zastępował redaktora naczelnego militarnego pisma Latvijas kareivis.

W 1924 roku odszedł do rezerwy, poświęcając się działalności pisarskiej (w latach 1932-34 wydał dwutomową powieść o I wojnie światowej Dvēseļu putenis), by powrócić do wojska w 1936 roku. Zajmował się wówczas ochroną granic państwa.

We wrześniu 1940 roku wcielono go do armii czerwonej. Na krótko przed końcem okupacji radzieckiej w czerwcu 1941 roku został aresztowany przez NKWD i przewieziony do Astrachania, gdzie zamordowano go jeszcze w święta Bożego Narodzenia tego samego roku.

[edytuj] Publikacje

• Nameja gredzens (1931)
• Dvēseļu putenis (Zawieja dusz, część I, 1933)
• Debesu ugunis (nepabeigts, 1934)
• Dvēseļu putenis (II część, 1934)
• Tobago (1934)
• Pelēkais jātnieks (1937)
• Meža bērni (1938)
• Trylogia Saderinātie I część Pelēkais jātnieks (1938)
• Trylogia Saderinātie II część Sarkanais jātnieks (1938)
• Trīs vanagi (1938)
• Zemes atjaunotāji, I część: Meža bērni (1939)
• Zemes atjaunotāji, II część: Atdzimusī cilts (1939)
• Trylogia Saderinātie, III część: Melnais jātnieks (1940)
• Pārnākšana (1941)

[edytuj] Bibliografia

• Roszkowski W., Kofman J. (red.), Słownik biograficzny Europy Środkowo-Wschodniej XX wieku, Warszawa 2005, ISBN 83-7399-084-4