Aleksandra (żona Edwarda VII)

Z Wikipedii

Aleksandra Carolina Marie Charlotte Louise Julia z Hesji-Kassel, Alix (ur. 1 grudnia 1844, zm. 20 listopada 1925), księżniczka duńska, królowa Anglii, żona Edwarda VII.

Była córką króla Danii Chrystiana IX i Luizy z Hesji-Kassel; królami byli jej bracia - Fryderyk VIII w Danii, Jerzy I w Grecji, zaś siostra Dagmara jako Maria Fiodorovna została carycą Rosji i małżonką cara Aleksandra III. Była uznawana za najpiękniejszą spośród trzech córek króla Danii.

10 marca 1863 wyszła za mąż za najstarszego syna królowej Wiktorii, księcia Walii Edwarda. Wybór Edwarda napotkał się początkowo z oporem królowej Wiktorii, sympatyzującej z Niemcami, ostatecznie jednak księżniczka Aleksandra została zaakceptowana. Królowa Wiktoria, która ciągle nie mogła pogodzić się ze stratą swego małżonka, pragnęła, by ślub był osnuty smutkiem.

Aleksandra szczególnie nienawidziła Prus. Jej złe nastawienie do tego kraju było wynikiem wojny duńskiej z 1864 roku wtedy to Prusy odebrały Danii Holsztyn i Szlezwik. Przyszła królowa uważała tę wojnę za bezprawną napaść wojsk pruskich na małą i wówczas biedną Danię. W późniejszym czasie wpajała swojemu mężowi nienawiść do Prusaków oraz gdy tylko miała okazję czyniła afronty przedstawicielom Niemiec. Razem ze swoją siostrą, carycą Marią, próbowały tworzyć koalicję antyniemiecką Anglii i Rosji, podczas oficjalnych wizyt, gdy tylko pojawiały się publicznie starały się ubierać zawsze tak samo, aby podkreślić związki brytyjskiego i rosyjskiego imperium.

Przypadł jej tytuł księżnej Walii, który nosiła przez 38 lat, najdłużej w historii. Małżeństwo nie było najszczęśliwsze, książę nie poświęcał żonie i dzieciom wiele uwagi, miał liczne kochanki (m.in. znaną z urody Jennie Jerome, matkę Winstona Churchilla). Niezależnie jednak z małżeństwa z Edwardem urodziło się sześcioro dzieci:

• Albert Victor (ur. 8 stycznia 1864 - 14 stycznia 1892)
• George Frederick Ernest Albert, przyszły król Jerzy V (ur. 3 czerwca 1865)
• Louise (ur. 20 lutego 1867)
• Victoria (ur. 6 lipca 1868)
• Maud (ur. 26 listopada 1869), przyszła żona króla Norwegii Haakona VII
• John (zmarł zaraz po urodzeniu 6 kwietnia 1871).

W pierwszych latach była znana z aktywności fizycznej, lubiła taniec i łyżwiarstwo. Wiele czasu poświęcała dzieciom, przeżywając wielkie załamanie psychiczne po śmierci najstarszego syna Alberta w 1892. Aktywność fizyczną ograniczyły w kolejnych latach bóle szyi, efekt urazu odniesionego w dzieciństwie.

Po śmierci królowej Wiktorii (22 stycznia 1901) jej mąż odziedziczył tron Anglii (oraz tytuł cesarza Indii). 9 sierpnia 1902 para królewska została uroczyście koronowana w opactwie Westminster. Gdy w 1910 roku zmarł mąż Aleksandry szczerze go opłakiwała, mimo iż ją zdradzał, a przed śmiercią Edwarda sprowadziła nawet jego kochankę.

Jako królowa-małżonka, a następnie królowa-matka (po śmierci Edwarda w maju 1910) była jedną z popularniejszych postaci brytyjskiej rodziny królewskiej. Działała w wielu organizacjach charytatywnych. W okresie wojny burskiej stworzyła Korpus Pielęgniarski Królowej Aleksandry, którym w późniejszym okresie tradycyjnie dowodziły członkinie rodziny królewskiej. Była m.in. damą Orderu Podwiązki.

Zmarła w wiejskiej rezydencji w Sandringham.