คอนเสิร์ตทัวร์เทกกิงแชนเซส

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

คอนเสิร์ตทัวร์เทกกิงแชนเซส (Taking Chances World Tour) คอนเสิร์ตทัวร์เทกกิงแชนเซสโดย เซลีน ดิออน เพื่อสนับสนุนอัลบั้ม เทกกิงแชนเซส วันเริ่มต้น 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2551 วันสิ้นสุด 30 มกราคม พ.ศ. 2552 จำนวนการแสดง 8 รอบในแอฟริกา 12 รอบในเอเชีย 6 รอบในออสเตรเลีย 32 รอบในยุโรป 46 รอบในอเมริกาเหนือ 104 รอบโดยรวม ความยาว ยังไม่กำหนด โปรดิวเซอร์ เจมี คิง จำนวนทวีป 5 เซลีน ดิออน ยังมีทัวร์คอนเสิร์ตอื่นๆดังต่อไปนี้ คอนเสิร์ตทัวร์ที่ผ่านมา "อะนิวเดย์..." พ.ศ. 2546 - 2550 คอนเสิร์ตทัวร์ปัจจุบัน "คอนเสิร์ตทัวร์เทกกิงแชนเซส" พ.ศ. 2551 - 2552

"คอนเสิร์ตทัวร์เทกกิงแชนเซส "(Taking Chances Tour) คือคอนเสิร์ตทัวร์ที่กำลังจัดขึ้นโดยนักร้องชาวแคนาดา เซลีน ดิออน เพื่อสนับสนุนอัลบั้มภาษาอังกฤษล่าสดของเธอ เทกกิงแชนเซส ซึ่งวางจำหน่ายในยุโรปเมื่อ 12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2550, อเมริกาเหนือวันที่ 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2550 และในประเทศไทยในวันที่ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2550 ทัวร์นี้ประกอบด้วยการแสดงใน 5 ทวีป 85 เมือง ซึ่งมากกว่า 100 การแสดง โดยยังไม่มีกำหนดการใดๆในประเทศไทย

เนื้อหา 1 การแสดง 2 รายชื่อเพลงในการแสดง 3 กำหนดการ 4 อ้างอิง

[แก้] การแสดง

การแสดงนี้อำนวยการสร้างโดยเจมี คิง ผู้สร้างสรรค์คอนเสิร์ตทัวร์คอนเฟสชั่นของมาดอนนา, คอนเสิร์ตทัวร์แบ็กทูเบสิกของคริสติน่า อากีเลร่า, คอนเสิร์ตทัวร์ของคอนเย เวสต์ และสไปซ์ เกิร์ลสการแสดงครั้งนี้ได้นำการผสมผสานระหว่างสีสัน, แฟชั่น และการเต้น เซลีน ดิออนแสดงเพลงยอดนิยมของเธอ รวมถึงเพลงในอัลบั้มภาษาอังกฤษชุดใหม่ เทกกิงแชนเซส ^[1]

การแสดงนี้ใช้ระยะเวลากว่า 2 ชั่วโมง แบ่งเป็น 4 ช่วง คือ ช่วงเพลงโซล, ช่วงเพลงร็อก, ช่วงที่เซลีนเป็นหนึ่งในผู้หลงใหลในแฟชั่น โดยเฉพาะกิ๊ปซี่, สเปน และวัฒนธรรมตะวันออกกลาง เซลีนเต้นพร้อมกับนักเต้นอีก 8 คน (ผู้ชาย 4 คน, ผู้หญิง 4 คน) การฝึกซ้อมเริ้มขึ้นในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2550 ในไพรมม์ เนวาดา และเอ็มจีเอ็มแกรนด์การ์เดนแอเรียนา

คอนเสิร์ตนี้ประกอบด้วยจอร์แอลอีดีกว่า 20 จอ หนึ่งในนั้นโคจรรอบเวที พร้อมทั้งสายพาน และลิฟต์

เจมี คิงจะเข้าร่วมการแสดงในวันที่2 พฤษภาคม พ.ศ. 2551 ที่เมืองแมนเชสเตอร์ ก่อหน้าวันแสดงนั้นจะไม่มีการแสดงที่เวทีกลางสถานที่แสดง ยกเว้นที่โตเกียว, ญี่ปุ่น และเมลเบิร์น,ออสเตรเลีย หลังจากการแสดงกว่า 2 เดือนครึ่ง เซลีนจะฝึกซ้อมกับเวทีกลางสนามอีกครั้งหนึ่ง

[แก้] รายชื่อเพลงในการแสดง

ช่วงแรก
1. วิดีโอปฐมบท: "ไอโดรฟออลไนต์" (รีมิกซ์)
2. "ไอโดรฟออลไนต์"
3. "ไอก็อดเดอะมิวสิกอินมี" ††††††
4. "เดอะพาวเวอร์ออฟเลิฟ"
5. "เทกกิงแชนเซส"
6. เมดเลย์:
"อิทส์ออลคัมมิงแบ็กทูมีนาว"
"บีคอสยูเลิฟด์มี"
"ทูเลิฟยูมอร์"
ช่วงที่ 2
7. "New Mego's Flamenco" (บรรเลง)
8. "อายส์ออนมี"
9. "ออลบายมายเซลฟ์"
ช่วงที่ 3
10. วิดีโอ: "มานฮาร์ตวิลโกออน" (รีมิกซ์)
11. "แอมอะไลฟ์" (รีมิกซ์)
12. "แชโดวออฟเลิฟ"
13. "เฟดอะเวย์"† / "คานท์ไฟท์เดอะฟีลลิ่ง"††
14. "แอมยัวร์แองเจิล" (คู่กับ Barnev Valsaint)
15. "อะโลน"
16. "Pour que tu m'aimes encore"
17. "ธิงทไวซ์"††† / "อะเวิลด์ทูบีลีฟอิน" (คู่กับยูนะ อิโตะ)†††† / "อะนิวเดย์แฮสคัม"†††††
18. "มายเลิฟ"†††††
19. "วีวิวร็อกยู"
20. "เดอะโชว์มัสโกออน"
ช่วงที่ 4
21. เมดเลย์
"เซ้กซ์แมทชีน"
"โซลแมน"
"เลดี้มามาร์เลด"
"เรสเป็ก"
"ไอก็อดเดอะฟิลลิง"
22. "อิทส์อะแมนส์แมนส์แมนส์เวิลด์"
23. "แดทส์จัสเดอะวูแมนอินมี"
24. "เลิฟแคนมูฟเมาเทน"
25. "ริเวอร์ดีฟ เมาเทนไฮต์"
ช่วงที่ 5
26. "มายฮาร์ตวิลโกออน"

† แสดงที่แอฟริกาใต้ (ในบางที่) และญี่ปุ่น
†† แสดงที่แอฟริกาใต้ performed (ในบางที่), เกาหลีใต้ และออสเตรเลีย
††† แสดงที่แอฟริกาใต้
†††† แสดงที่ญี่ปุ่น
††††† แสดงที่เกาหลีใต้และออสเตรเลีย
†††††† แสดงที่แอฟริกาใต้, ญี่ปุ่น และเกาหลีใต้

[แก้] กำหนดการ

วันเดือนปีที่แสดง	เมือง	ประเทศ	ลาน/สถานที่จัดการแสดง
แอฟริกา
14 กุมภาพันธ์ 2551	โยฮันเนสเบิร์ก	สาธารณรัฐแอฟริกาใต้	Coca Cola Dome[2]
16 กุมภาพันธ์ 2551	พริทอเรีย	สาธารณรัฐแอฟริกาใต้	Loftus Versfeld Stadium[2]
17 กุมภาพันธ์ 2551	พริทอเรีย	สาธารณรัฐแอฟริกาใต้	Loftus Versfeld Stadium[2]
20 กุมภาพันธ์ 2551	Durban	สาธารณรัฐแอฟริกาใต้	Kings Park Stadium[2]
23 กุมภาพันธ์ 2551	เคปทาวน์	สาธารณรัฐแอฟริกาใต้	Vergelegen Estate[2]
24 กุมภาพันธ์ 2551	เคปทาวน์	สาธารณรัฐแอฟริกาใต้	Vergelegen Estate[2]
27 กุมภาพันธ์ 2551	Port Elizabeth	สาธารณรัฐแอฟริกาใต้	EPRFU Stadium[2]
29 กุมภาพันธ์ 2551	โยฮันเนสเบิร์ก	สาธารณรัฐแอฟริกาใต้	Coca Cola Dome[2]
เอเชีย
3 มีนาคม 2551	โดฮา	กาตาร์	Athletic Stadium[2]
5 มีนาคม 2551	ดูไบ	สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์	Auto Drome[2]
8 มีนาคม 2551	โตเกียว	ญี่ปุ่น	Tokyo Dome[2]
9 มีนาคม 2551	โตเกียว	ญี่ปุ่น	Tokyo Dome[2]
11 มีนาคม 2551	โอซากา	ญี่ปุ่น	Osaka Dome[2]
12 มีนาคม 2551	โอซากา	ญี่ปุ่น	Osaka Dome[2]
15 มีนาคม 2551	มาเก๊า	จีน	Venetian Arena[2]
18 มีนาคม 2551	โซล	เกาหลีใต้	Olympic Gymnasium Stadium[2]
19 มีนาคม 2551	โซล	เกาหลีใต้	Olympic Gymnasium Stadium[2]
ออสเตรเลีย
31 มีนาคม 2551	บริสเบน	ประเทศออสเตรเลีย	Brisbane Entertainment Centre[2]
2 เมษายน 2551	เมลเบิร์น	ประเทศออสเตรเลีย	Rod Laver Arena[2]
5 เมษายน 2551	ซิดนีย์	ประเทศออสเตรเลีย	Acer Arena[2]
6 เมษายน 2551	ซิดนีย์	ประเทศออสเตรเลีย	Acer Arena[2]
8 เมษายน 2551	เพิร์ท	ประเทศออสเตรเลีย	Members Equity Stadium[2]
เอเชีย
11 เมษายน 2551	เซี่ยงไฮ้	จีน	Shanghai Stadium[2]
13 เมษายน 2551	กัวลาลัมเปอร์	มาเลเซีย	Stadium Merdeka[2]
ยุโรป
2 พฤษภาคม 2551	แมนเชสเตอร์	สหราชอาณาจักร	Manchester Evening News Arena[3]
3 พฤษภาคม 2551	แมนเชสเตอร์	สหราชอาณาจักร	Manchester Evening News Arena[3]
6 พฤษภาคม 2551	ลอนดอน	สหราชอาณาจักร	The O2[3]
8 พฤษภาคม 2551	ลอนดอน	สหราชอาณาจักร	The O2[3]
13 พฤษภาคม 2551	แอนต์เวิร์ป	เบลเยี่ยม	Sportpaleis Merksem[3]
14 พฤษภาคม 2551	แอนต์เวิร์ป	เบลเยี่ยม	Sportpaleis Merksem[3]
16 พฤษภาคม 2551	แอนต์เวิร์ป	เบลเยี่ยม	Sportpaleis Merksem[3]
19 พฤษภาคม 2551	ปารีส	ฝรั่งเศส	Palais omnisports de Paris-Bercy[3]
20 พฤษภาคม 2551	ปารีส	ฝรั่งเศส	Palais omnisports de Paris-Bercy[3]
21 พฤษภาคม 2551	ปารีส	ฝรั่งเศส	Palais omnisports de Paris-Bercy[3]
24 พฤษภาคม 2551	ปารีส	ฝรั่งเศส	Palais omnisports de Paris-Bercy[3]
25 พฤษภาคม 2551	ปารีส	ฝรั่งเศส	Palais omnisports de Paris-Bercy[3]
27 พฤษภาคม 2551	ปารีส	ฝรั่งเศส	Palais omnisports de Paris-Bercy[3]
30 พฤษภาคม 2551	ดับลิน	ไอร์แลนด์	Croke Park[3]
2 มิถุนายน 2551	อัมสเตอร์ดัม	เนเธอร์แลนด์	Amsterdam ArenA[3]
5 มิถุนายน 2551	โคเปนเฮเกน	เดนมาร์ก	Parken Stadium[3]
7 มิถุนายน 2551	สตอกโฮล์ม	สวีเดน	Globe Arena[3]
10 มิถุนายน 2551	Hamburg	เยอรมนี	Color Line Arena[3]
12 มิถุนายน 2551	เบอร์ลิน	เยอรมนี	Olympic Stadium[3]
14 มิถุนายน 2551	Frankfurt	เยอรมนี	Commerzbank-Arena[3]
16 มิถุนายน 2551	ชตุทท์การ์ท	เยอรมนี	Schleyerhalle[3]
18 มิถุนายน 2551	โคโลญ	เยอรมนี	Kölnarena[3]
22 มิถุนายน 2551	มิวนิก	เยอรมนี	Olympic Stadium[3]
24 มิถุนายน 2551	ซูริค	สวิตเซอร์แลนด์	Hallenstadium[3]
26 มิถุนายน 2551	ปราก	สาธารณรัฐเชค	T-Mobile Arena[3]
28 มิถุนายน 2551	อิสตันบูล	ตุรกี	BJK İnönü Stadium[3]
1 กรกฎาคม 2551	เวียนนา	ออสเตรีย	Wiener Stadthalle[3]
3 กรกฎาคม 2551	มิลาน	อิตาลี	San Siro[3]
5 กรกฎาคม 2551	Nice	ฝรั่งเศส	Palais Nikaia[3]
9 กรกฎาคม 2551	เจนีวา	สวิตเซอร์แลนด์	Stade de Genève[3]
11 กรกฎาคม 2551	มอนเตการ์โล	โมนาโค	Sporting Club[3]
12 กรกฎาคม 2551	มอนเตการ์โล	โมนาโค	Sporting Club[3]
อเมริกาเหนือ
12 สิงหาคม 2551	บอสตัน	สหรัฐอเมริกา	TD Banknorth Garden[4]
15 สิงหาคม 2551	มอนทรีออล	แคนาดา	Bell Centre[4]
16 สิงหาคม 2551	มอนทรีออล	แคนาดา	Bell Centre[4]
23 สิงหาคม 2551	Halifax	แคนาดา	Halifax Common[4]
27 สิงหาคม 2551	โตรอนโต	แคนาดา	Air Canada Centre[4]
28 สิงหาคม 2551	โตรอนโต	แคนาดา	Air Canada Centre[4]
3 กันยายน 2551	บัฟฟาโล	สหรัฐอเมริกา	HSBC Arena[4]
5 กันยายน 2551	ฟิลาเดเฟีย	สหรัฐอเมริกา	Wachovia Center[4]
8 กันยายน 2551	วอชิงตัน ดี.ซี.	สหรัฐอเมริกา	Verizon Center[4]
12 กันยายน 2551	Newark	สหรัฐอเมริกา	Prudential Center[4]
13 กันยายน 2551	Uniondale	สหรัฐอเมริกา	Nassau Veterans Memorial Coliseum[4]
15 กันยายน 2551	นิวยอร์กซิตี	สหรัฐอเมริกา	Madison Square Garden[4]
20 กันยายน 2551	แอตแลนตา	สหรัฐอเมริกา	Broadwalk Hall[4]
22 กันยายน 2551	โคลัมบัส	สหรัฐอเมริกา	Jerome Schottenstein Center[4]
24 กันยายน 2551	Cleveland	สหรัฐอเมริกา	Quicken Loans Arena[4]
26 กันยายน 2551	ดิทรอยต์	สหรัฐอเมริกา	The Palace of Auburn Hills[4]
29 กันยายน 2551	Milwaukee	สหรัฐอเมริกา	Bradley Center[4]
14 ตุลาคม 2551	Sacramento	สหรัฐอเมริกา	ARCO Arena[4]
16 ตุลาคม 2551	พอร์ทแลนด์	สหรัฐอเมริกา	Rose Garden arena[4]
18 ตุลาคม 2551	Tacoma	สหรัฐอเมริกา	Tacoma Dome[4]
20 ตุลาคม 2551	แวนคูเวอร์	แคนาดา	General Motors Place[4]
24 ตุลาคม 2551	Edmonton	แคนาดา	Rexall Place[4]
25 ตุลาคม 2551	Edmonton	แคนาดา	Rexall Place[4]
28 ตุลาคม 2551	Winnipeg	แคนาดา	MTS Centre[4]
30 ตุลาคม 2551	Minneapolis	สหรัฐอเมริกา	Target Center[4]
4 พฤศจิกายน 2551	ชิคาโก	สหรัฐอเมริกา	United Center[4]
9 พฤศจิกายน 2551	อินเดียแนโพลิส	สหรัฐอเมริกา	Conseco Fieldhouse[4]
11 พฤศจิกายน 2551	เซนต์หลุยส์	สหรัฐอเมริกา	Scottrade Center[4]
13 พฤศจิกายน 2551	Tulsa	สหรัฐอเมริกา	BOK Center[4]
15 พฤศจิกายน 2551	Kansas City	สหรัฐอเมริกา	Sprint Center[4]
17 พฤศจิกายน 2551	โอฮามา	สหรัฐอเมริกา	Qwest Center Omaha[4]
19 พฤศจิกายน 2551	เดนเวอร์	สหรัฐอเมริกา	Pepsi Center[4]
21 พฤศจิกายน 2551	Salt Lake City	สหรัฐอเมริกา	EnergySolutions Arena[4]
23 พฤศจิกายน 2551	San Jose	สหรัฐอเมริกา	HP Pavilion[4]
29 พฤศจิกายน 2551	Anaheim	สหรัฐอเมริกา	Honda Center[4]
2 ธันวาคม 2551	ลอสแอนเจลิส	สหรัฐอเมริกา	Staples Center[4]
6 ธันวาคม 2551	Phoenix	สหรัฐอเมริกา	Jobing.com Arena[4]
7 มกราคม 2552	San Antonio	สหรัฐอเมริกา	AT&T Center[5]
9 มกราคม 2552	ฮิวสตัน	สหรัฐอเมริกา	Toyota Center[5]
13 มกราคม 2552	Nashville	สหรัฐอเมริกา	Sommet Center[5]
15 มกราคม 2552	เบอร์มิงแฮม	สหรัฐอเมริกา	BJCC Arena[5]
17 มกราคม 2552	แอตแลนตา	สหรัฐอเมริกา	Philips Arena[5]
20 มกราคม 2552	ราลี	สหรัฐอเมริกา	RBC Center[5]
23 มกราคม 2552	ไมอามี	สหรัฐอเมริกา	American Airlines Arena[5]
28 มกราคม 2552	Tampa	สหรัฐอเมริกา	St. Pete Times Forum[5]
30 มกราคม 2552	Fort Lauderdale	สหรัฐอเมริกา	BankAtlantic Center[5]

[แก้] อ้างอิง

1. ^ Celine Dion announces highly anticipated 2008-09 North American tour. Retrieved November 7, 2007.
2. ^ ^{2.00 2.01 2.02 2.03 2.04 2.05 2.06 2.07 2.08 2.09 2.10 2.11 2.12 2.13 2.14 2.15 2.16 2.17 2.18 2.19 2.20 2.21 2.22 2.23} La tournée mondiale de Céline Dion 2008-2009 - 5 continents - 85 villes - 101 spectacles. Retrieved November 7, 2007.
3. ^ ^{3.00 3.01 3.02 3.03 3.04 3.05 3.06 3.07 3.08 3.09 3.10 3.11 3.12 3.13 3.14 3.15 3.16 3.17 3.18 3.19 3.20 3.21 3.22 3.23 3.24 3.25 3.26 3.27 3.28 3.29 3.30 3.31} La tournée mondiale de Céline Dion 2008-2009 - 5 continents - 85 villes - 101 spectacles. Retrieved November 7, 2007.
4. ^ ^{4.00 4.01 4.02 4.03 4.04 4.05 4.06 4.07 4.08 4.09 4.10 4.11 4.12 4.13 4.14 4.15 4.16 4.17 4.18 4.19 4.20 4.21 4.22 4.23 4.24 4.25 4.26 4.27 4.28 4.29 4.30 4.31 4.32 4.33 4.34 4.35 4.36} La tournée mondiale de Céline Dion 2008-2009 - 5 continents - 85 villes - 101 spectacles. Retrieved November 7, 2007.
5. ^ ^{5.0 5.1 5.2 5.3 5.4 5.5 5.6 5.7 5.8} La tournée mondiale de Céline Dion 2008-2009 - 5 continents - 85 villes - 101 spectacles. Retrieved November 7, 2007.

ด • พ • ก เซลีน ดิออน
อัลบั้ม	ลาวัวดูบองดีเยอ  • เซลีนดิออนชองต์โนแอล  • แตลมองเชดามูร์...  • เลเชอแมงเดอมาแมซง  • ดูซอแลยโอเกอร์  • ชองเซกงต์เดอโนแอล  • เมลานี  • เลปลูกร็องซุกแซเดอเซลีนดิออน  • เลซัวโซดูบอเนอร์  • เซปูร์ตัว  • เซลีนดิออนอองกงแซร์  • เลชองซงซองนอร์  • แองก็อกยีโต  • เดอะเบสท์ออฟ  • ยูนิซัน  • ดียงชองเตอปลามงดง  • เซลีนดิออน  • เดอะคัลเลอร์ออฟมายเลิฟ  • เลเปรอมีแยร์ซาเน  • อาโลแล็งปียา  • เดอ  • โกลด์ ชุดที่ 1  • โกลด์ ชุดที่ 2  • ฟอลลิงอินทูยู  • ไลฟ์อาปารี  • เซปูร์วีฟวร์  • เดอะคอลเลคชั่น 1982-1988  • เล็ตส์ทอล์กอะเบาต์เลิฟ  • ซีลซูฟฟีเซแดมเม  • ดีสอาร์สเปเชียลไทม์  • ดิเออร์ลี่ซิงเกิล  • อูร์เกอร์ดูสตาด  • ออลเดอะเวย์... อะดิเคดออฟซอง  • เดอะคอลเลคเตอส์ซีรีส์ ชุดที่ 1  • เลแซงดีสปองซาบล์  • อะนิวเดย์แฮสคัม  • วันฮาร์ต  • อวีนฟีย์เอกาตร์ตีป  • เลปลือแบลชองซงดามูร์  • อะนิวเดย์... ไลฟ์อินลาสเวกัส  • มิราเคิล  • องเนอชองช์ปา  • แดล  • เทกกิงแชนเซส  • คอมพลีทเบสท์  • อัลทิเมทบ็อก
ซิงเกิล	ซิงเกิล
วิดีทัศน์	เซลีนดิออนอองกงแซร์  • ยูนิซัน  • เดอะคัลเลอร์ออฟมายเลิฟคอนเสิร์ต  • ไลฟ์อาปารี  • ไลฟ์อินเมมฟิส  • อูร์เกอร์ดูสตาด  • ออลเดอะเวย์... อะดิเคดออฟซองแอนด์วิดีโอ  • องเนอชองช์ปา  • ไลฟ์อินลาสเวกัส - อะนิวเดย์...
คอนเสิร์ตทัวร์	เลเชอแมงเดอมาแมซงตูร์เน  • เซปูตัวตูร์เน  • แองกอยีโตตูร์เน  • ยูนิซัน  • เซลีนดิออน  • เดอะคัลเลอร์ออฟมายเลิฟ  • เดอ  • ฟอลลิงอินทูยู  • เล็ตส์ทอล์กอะเบาต์เลิฟ  • อะนิวเดย์...  • เทกกิงแชนเซส

ส่งผ่านค่าไม่ได้ (การจำแนกสูตรผิดพลาด): แทรกสูตรที่นี่