Witów (gmina Burzenin)

Z Wikipedii


Witów
Województwo	łódzkie
Powiat	sieradzki
Gmina	Burzenin
Powierzchnia	7,89 km²
Położenie	51° 28' 09'' N 18° 49' 50'' E
Liczba mieszkańców (2006) • liczba ludności	649
Strefa numeracyjna (do 2005)	43
Tablice rejestracyjne	ESI
Położenie na mapie Polski Witów

Witów – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, w gminie Burzenin, zamieszkiwana przez 649 osób w 267 gospodarstwach. W skład sołectwa wchodzą: Kopanina, Sambórz i Kolonia Sambórz. Jest tu młyn, tartak, warsztat samochodowy i zakład weterynaryjny.

W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa sieradzkiego, od strony Sieradza łączy się z Burzeninem.

[edytuj] Historia

W źródłach pisanych wzmiankowana w 1406 r. kiedy odnotowano Jacoba de Withowo. W 1827 r. stały tu 22 domy, w których mieszkało 143 mieszkańców. W 1889 r. majątek ten miał obszar 932 mórg, w tym 487 ziemi ornej, 266 lasu, 66 pastwisk i 12 mórg łąk.

[edytuj] Archeologia

Wieś posiada bardzo ciekawe zabytki archeologiczne. Na niewielkiej wyniosłości opadającej od strony wschodniej ku Warcie była w VI-VIII w. osada wiejska. Badania tej osady przeprowadziła doc. dr J. Kamińska z Łodzi w latach 1964-1966. Nad starą odnogą Warty, w odległości ok. 300 m na północny wschód, od dworu istnieje kopiec (ok. 50 m na 30 m, o wysokości 4 m) o owalnym kształcie z płytkim wgłębieniem wewnątrz. Prawdopodobnie była to pierwotnie piaszczysta wyspa, otoczona rozlewiskami Warty. Chronologia zabytku nie wykracza poza wiek XIV. Na kopcu stała zapewne wieża obronna z niewielką załogą wojskową, strażująca u przeprawy przez Wartę na skrzyżowaniu szlaków handlowych śródlądowych i rzecznych. Gródek ten po pożarze nie został odbudowany a Burzeńscy wznieśli nowy na południowym skraju Burzenina, gdzie w latach 1980-1981 odkryto relikty budowli z XVI w.

[edytuj] Dwór

We wsi ocalał dwór, otoczony parkiem, wzniesiony około połowy XIX w. przez Józefa Kobierzyckiego lub Antoniego Kobierzyckiego (1826-1874, spoczywającego na cmentarzu w Burzeninie), zapewne przy wykorzystaniu stojącej na tym miejscu starszej budowli. W latach 30. XX w. Witów znalazł się w rękach Biernackiego, a następnie trafił we władanie Antoniego Płockiego. Po wojnie dwór przekształcono na siedzibę Domu Opieki Społecznej i tak jest użytkowany do dzisiaj.

[edytuj] Literatura

Horbacz T., XIX-wieczny dwór Kobierzyckich w Witowie, [w:] Na sieradzkich szlakach: nr 2/50/1998/XIII, s. 16-18 (plany, zdjęcia),
Ruszkowski, Sieradz i okolice, Sieradz 2000,
Urbański M., Grodzisko stożkowate w Witowie, [w:] Na sieradzkich szlakach, nr 2/II 1986, s. 11