Trichloroeten
Z Wikipedii
| Trichloroeten | |||||
|
|||||
| Ogólne informacje | |||||
| Wzór sumaryczny | C2HCl3 | ||||
| SMILES | ClC=C(Cl)Cl | ||||
| Masa molowa | 131.39 g/mol | ||||
| Wygląd | Bezbarwny płyn | ||||
| Identyfikacja | |||||
| Numer CAS | [79-01-6] | ||||
| Właściwości | |||||
| Gęstość i stan skupienia | g/cm3 ((ciecz) w temperaturze 20°C); 1,46 | ||||
| Rozpuszczalność w wodzie | 0.1 | ||||
| Rozp. w innych rozpuszczalnikach | eter dietylowy, alkohol etylowy, chloroform | ||||
| Temperatura topnienia | -73 °C (200,15 K) | ||||
| Temperatura wrzenia | 87 °C (360,15 K) | ||||
| Niebezpieczeństwa | |||||
| NFPA 704 |
1
2
0
|
||||
| Temperatura zapłonu | 420 °C (693,15 K) | ||||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą warunków standardowych (25°C, 1000 hPa) |
|||||
Trichloroeten, nazwa handlowa: "tri", CHCl=CCl2 – związek organiczny, chlorowcopochodna etenu (etylenu).
Ciecz bezbarwna, niepalna, o charakterystycznym zapachu. Temperatura wrzenia 87°C, trudno rozpuszczalna w wodzie, dobrze rozpuszczalna w alkoholu etylowym, eterze dietylowym, benzynie.
Dawniej często używano go jako rozpuszczalnika tłuszczów: do ekstrakcji i odtłuszczania czyszczonych powierzchni (np. przed klejeniem czy malowaniem), obecnie zaprzestano go używać z powodu silnych właściwości narkotycznych.
Otrzymywany przemysłowo z acetylenu przez addycję 2 cząsteczek chloru, a następnie z tak utworzonego tetrachloroetanu, pod wpływem ogrzewania z wodorotlenkiem wapnia, następowała eliminacji cząsteczki chlorowodoru z utworzeniem trichloroetenu.
