Sądowa Wisznia
Z Wikipedii
Współrzędne: 49°46' N 23°18' E
| Sądowa Wisznia | |||
|
|||
| Państwo |  Ukraina |
||
| Obwód | lwowski | ||
| Powierzchnia | 2,81 km² | ||
| Położenie | 49° 46' N 23° 18' E |
||
| Ludność (2001) • liczba ludności • gęstość |
6655 303 os./km² |
||
| Kod pocztowy | 81-340 | ||
|
Położenie na mapie kraju
  Sądowa Wisznia
|
|||
| Strona internetowa miasta | |||
Sądowa Wisznia (ukr. Судова Вишня) - miasto w powiecie mościskim w obwodzie lwowskim na Ukrainie, na Płaskowyżu Tarnogrodzkim.
W latach 1340 - 1772 województwo ruskie, ziemia przemyska, powiat przemyski. W latach 1918-1939 województwo lwowskie, powiat Mościska.
Pierwsze wzmianki pochodzą z 1230 roku. W roku 1368 miasto otrzymało tzw. prawo magdeburskie, razem ze zgodą królewską na wykup wojtowstwa przez Piotra Kmitę. Pierwsza część nazwy miasta Wisznia pochodzi od naz. etn. oznaczającej, że zostało ono zbudowane na wzniesieniu. Druga część oficjalnej nazwy Sądowa, została dodana do Wiszni ok. roku 1545, kiedy to w mieście zaczęły odbywać się sejmiki generalne Woj. ruskiego I RP. W ciągu kolejnych wieków miasto uzyskało nowe przywileje m. in. w latach 1537, 1545, 1576, 1578, 1639, 1553, 1765 w Sądowej Wiszni odbywały się wspomniane Generalne Sejmiki Województwa Ruskiego (Ziemi Lwowskiej, Przemyskiej, Sanockiej oraz Żydaczowskiej). Miasto leży nad rzeka Wisznią (prawy dopływ Sanu).
Właścicielami Sądowej Wiszni w XIX w. byli p. Henrieta Hrabianka Komorowska oraz Antonina z Hrabiów Komorowskich hrabina Bakowska. Od początku XX w. – Jan Mars herbu Noga, a po nim – Krzysztof Mars Noga. Ostatni burmistrz w Sądowej Wiszni – Włodzimierz Paygert herbu Prus.
[edytuj] Sławne osoby
- Michał Holländer - zainicjował rejestrację klaczy rodnych oraz powstanie Związku Hodowców Koni Rasy Huculskiej
Jan Wiszenski - znany polemista XVI wieku
[edytuj] Pobliskie miejscowości
Przez miasto prowadzi droga M11 która po stronie polskiej łączy się z drogą krajową 28 w Medyce.
[edytuj] Literatura
Źródła: Akta Grodzkie i Ziemskie
