Rybitwa popielata

Rybitwa popielata (Sterna paradisaea) - średni ptak wodny z rodziny rybitw, zamieszkujący pas od Islandii przez Wyspy Brytyjskie i Benelux, Półwysep Skandynawski, przez Syberię po Cieśninę Beringa i dalej Aleuty, Amerykę Północną osiągając na południu Kolumbię Brytyjską i Nowy Jork, a także Grenlandię. Zimuje na paku otaczajacym Antarktydę. Jest to ptak który odbywa najdłuższe wędrówki, trasa w jedna stronę może wynosić około 30 000 km. W Polsce gnieździ się sporadycznie, częsta na przelotach.

Rozmieszczenie (kolor czerwony - obszar lęgowisk, kolor niebieski - miejsca zimowania) oraz trasy wędrówek

Cechy gatunku: Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. W upierzeniu godowym wierzch głowy i końcówki skrzydeł czarne, tułów i skrzydła szare, boki głowy i szyi, kuper i ogon białe. Dziób i nogi czerwone. Szyja, pierś i brzuch popielate. W upierzeniu spoczynkowym spód ciała i czoło bieleją, a dziób i nogi stają się czarne. Osobniki młodociane podobne do dorosłych w upierzeniu spoczynkowym, jednak ich grzbiet i skrzydła pokrywają gęste, ciemne plamki.
Wymiary średnie: dł. ciała ok. 30-38 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 75-85 cm
waga ok. 85-125 g
Biotop: Brzegi wód słonych i słodkich w pasie tundry. Zimuje głównie na paku lodowym.
Gniazdo: W różnorodnych miejscach. Tworzy kolonie liczące od kilku do kilkuset par.
Jaja: W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w maju - lipcu 2-3 jaja.
Wysiadywanie: Jaja wysiadywane są przez okres 22-27 dni przez obydwoje rodziców. Pisklęta pierzą się w wieku 3-4 tygodni, lecz pozostają z rodzicami potem jeszcze przez miesiąc lub dwa. Dojrzałość płciową osiagają po 3-4 latach.
Pożywienie: Drobne ryby, a także bezkręgowce.
Ochrona: Objęta ochroną gatunkową ścisłą.

Zobacz też: ptaki Polski

See also ebooksgratis.com: no banners, no cookies, totally FREE.