Rumian żółty
Z Wikipedii
| Rumian żółty | |
 |
|
| Systematyka | |
| Domena | jądrowce |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | naczyniowe |
| Nadgromada | nasienne |
| Gromada | okrytonasienne |
| Klasa | Rosopsida |
| Rząd | astrowce |
| Rodzina | astrowate |
| Rodzaj | rumian |
| Gatunek | rumian żółty |
| Nazwa systematyczna | |
| Anthemis tinctoria L. | |
 Galeria zdjęć i grafik |
|
Rumian żółty, rumian barwierski (Anthemis tinctoria L.) - gatunek byliny z rodziny astrowatych. Występuje w stanie dzikim w Europie, zachodniej Azji. Zawleczony i zadomowiony w Ameryce Północnej. W Polsce często spotykany na północy kraju, rzadziej na południu.
Spis treści |
[edytuj] Charakterystyka
- Łodyga
- Osiąga wysokość ok. 60 cm, szarozielona, krótko owłosiona. Oś liścia jest ząbkowana.
- Liście
- Grzebieniasto pierzastosieczne.
- Kwiaty
- Zebrane w koszyczek o średnicy 25-35 mm, języczkowate liczne (20-30), złotożółte. Plewinki stopniowo zaostrzone. Dno koszyczka słabo wypukłe
- Owoce
- Niełupki o długośći 2 mm, słabo podłużnie żeberkowane i ze szczątkowym kielichem.
- Biotop
- Suche zbocza, przydroża, także w zbiorowiskach ruderalnych, na torowiskach i nasypach kolejowych. Hemikryptofit. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla O. Festucetalia valesiacae [1].
[edytuj] Zmienność
Tworzy mieszańce z rumianem austriackim, rumianem polnym, rumianem psim, rumianem ruskim. [2]
[edytuj] Zastosowanie
- Roślina ozdobna - chętnie sadzony na rabatach, nadaje się do ogródków skalnych.
- W dawnych czasach stosowany jako roślina barwierska
Przypisy
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
- ↑ Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
