Podrzeń żebrowiec
Z Wikipedii
Podrzeń żebrowiec | |
Systematyka wg Reveala | |
Domena | jądrowce |
Królestwo | rośliny |
Podkrólestwo | naczyniowe |
Gromada | paprotniki |
Klasa | paprocie |
Rząd | zanokcicowce |
Rodzina | podrzeniowate |
Rodzaj | podrzeń |
Gatunek | podrzeń żebrowiec |
Nazwa systematyczna | |
Blechnum spicant (L.) Roth | |
Galeria zdjęć i grafik |
Podrzeń żebrowiec (Blechnum spicant) – gatunek paproci należący do rodziny podrzeniowatych. Występuje w Ameryce Północnej, Europie, Afryce Połnocnej, na Kaukazie. W Polsce jest rośliną rzadką. Dużo częściej występuje w Karpatach i w Sudetach, można go też znaleźć na przylegającym do nich pogórzu. Na niżu jest rośliną bardzo rzadką. W klasyfikacji geograficzno-historycznej jest uważany za spontaneofit.
Spis treści |
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Roślina wieloletnia osiągająca wysokość 20-50 cm. Sporofit składa się z kłącza z korzeniami, liści asymilacyjnych (trofofili) i liści zarodnionośnych (sporofili).
- Liście asymilacyjne
- Ciemnozielone i błyszczące liście są zimotrwałe i mają zieloną oś. Są skórzaste i mają równowąskolancetowaty kształt o zaostrzonym końcu i zaostrzonej nasadzie. Blaszka pojedynczo-pierzasta, złożona z grzebieniasto ustawionych krótkich i tępych listków. Listki są równowąskie i zwrócone sierpowato do przodu. Liście asymilacyjne są szeroko rozchylone na boki.
- Liście zarodnionośne
- Są ok. półtora razy dłuższe od liści asymilacyjnych. Wyrastają ze środka różyczki liści asymilacyjnych, są sztywne i wzniesione prosto do góry. Nie są zimotrwałe. Wyrastają na długich ogonkach i mają brunatną oś główną. Są pierzastodzielne, ale mają bardzo wąskie odcinki o podwiniętych brzegach.
- Zarodnie
- Znajdują się na spodniej stronie liści zarodnionośnych. Kupki zarodni ułożone są w dwóch podłużnych pasach. Zarodniki dojrzewają od lipca do września.
- Biotop, wymagania
- Lasy. Preferuje wilgotne, kwaśne i próchniczno-kamieniste podłoże. Hemikryptofit. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla All. Vaccinio-Piceion, Ass. Abieti-Piceetum (montanum).
[edytuj] Ochrona
Roślina objęta ścisłą ochroną gatunkową. Na Pomorzu jest gatunkiem wymierającym. Na niżu Polski jest reliktem gacjalnym
[edytuj] Źródła
- 1.Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
- 2.Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
- 3.Serwis botaniczny