Ortolan

Ortolan (trznadel ortolan) (Emberiza hortulana) - mały ptak wędrowny z rodziny trznadlowatych, zamieszkujący większość Europy i zachodnią Azję. W zachodniej Europie występuje wyspowo, nie na całym obszarze. W Polsce nieliczny ptak lęgowy niżu, choć rozmieszczony nierównomiernie i miejscowo może być liczny. Przeloty IV-V i VIII-IX, zimuje w Afryce.

Cechy gatunku: Wielkości wróbla. U samca głowa popielata, żółta gardziel, wokół oczu widoczny żółty pasek. Grzbiet rdzawobrązowy z czarnobrązowymi plamkami. Strona brzuszna cynamonowobrązowa, pierś zielonkawoszara. Dziób jest czerwonawy, oczy i nogi brązowe. Samice ubarwione bardziej blado, z prążkowaną piersią.; Śpiew przypomina głos trznadla, ale jest bardziej melodyjny i melancholijny. Często śpiewa na czubkach drzew lub łodygach zarośli.
Wymiary średnie: dł. ciała ok. 16 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 23-28 cm
waga ok. 25 g
Biotop: Tereny nizinne. Żyzne pola przeplatane laskami, alejami lub pojedynczymi drzewami, obrzeża sadów i ogrodów.
Gniazdo: Umieszczone na ziemi w miejscu nasłonecznionym, w małej jamce lub zaroślach, uwite z trawy i korzonków. Wśród niewysokiej i dość luźnej roślinności zielnej, słabo osłonięte.
Jaja: Pierwszy lęg w połowie maja, natomiast drugi w lipcu. W zniesieniu 4-5 jaj o białym tle niekiedy z lekko różowym lub szarym odcieniem, o średnich wymiarach 20x15 mm.
Wysiadywanie: Od złożenia ostatniego jaja trwa 11-14 dni. Wysiaduje samica. Pisklęta opuszczają gniazdo po 12 dniach.
Pożywienie: Nasiona i drobne owady.
Ochrona: Objęty ochroną gatunkową.
Ciekawostki: Końcowa nuta śpiewu jest o tercję niższa od poprzedzających akordów i tym właśnie motywem, zaczerpniętym ze śpiewu ortolana, rozpoczął swą V Symfonię Beethoven.; W przeszłości ortolan był w niektórych krajach ceniony dla smacznego mięsa - ptaki chwytano żywe, karmiono owsem i prosem, a utuczone zjadano.