Opera Krakowska
Z Wikipedii
Opera Krakowska - teatr operowy w Krakowie. Instytucja powołana w 1954 roku i sięgająca swymi korzeniami wieku XVIII. Pierwszy publiczny spektakl operowy w Krakowie obył się w 1782 roku. Od 2004 roku trwa budowa nowego gmachu Opery przy ul. Lubicz 48, którego otwarcie nastąpi w drugiej połowie roku 2008. Dyrektorem naczelnym jest Bogusław Nowak.
Spis treści |
[edytuj] Historia
[edytuj] Początki Opery
Związki Krakowa z operą sięgają roku 1628, kiedy to jedna z podwawelskich drukarni wydała pierwsze libretto operowe w języku polskim. Było to tłumaczenie tekstu Ferdynanda Saracinellego Wybawienie Ruggiera z wyspy Alcyny, które trzy lata wcześniej opatrzyła muzyką Francesca Caccini. Dokumenty wskazują, że widowiska operowe prezentowane były w Krakowie w pałacu biskupa Kajetana Sołtyka i na dworze księcia Teodora Lubomirskiego. Pierwszy publiczny spektakl operowy Zemiry i Azora Ernesta Grétry'ego odbył się w marcu 1782 roku. Od tego czasu datuje się historia opery w Krakowie.
W 1893 roku wybudowano Teatr Miejski im. Juliusza Słowackiego, który miał służyć wszelkim gatunkom scenicznym. Ale ze względów oszczędnościowych miasto, które było właścicielem budynku, wolało w nim widzieć dramat niż operę. Mimo to, spektakle operowe odbywały się na scenie miejskiego Teatru, choć rzadziej niż spektakle dramatyczne. W Krakowie występowali wszyscy wielcy polscy śpiewacy z Janem Kiepurą, Adamem Didurem, Heleną Zboińską-Ruszkowską i Adą Sari na czele.
[edytuj] Okres powojenny
Niemal natychmiast po zakończeniu działań wojennych w 1945 roku na tym terenie władze miasta wznowiły działalność Teatru im. Słowackiego jako "Teatru Dramatu i Opery". 25 stycznia 1945 inaugurowano ją Hrabiną Stanisława Moniuszki. Powstały też inne operowe i operetkowe inicjatywy. Nie utrzymały się jednak dłużej z powodu braku pieniędzy. W 1946 roku zespół operowy zorganizował Walerian Bierdiajew. Opera krakowska występowała dwa razy w tygodniu na scenie Teatru im. Słowackiego dając w ciągu dwu lat swej działalności dziesięć premier. Niestety, znów względy finansowe zadecydowały o rozwiązaniu opery w Krakowie.
[edytuj] Obecny Teatr
[edytuj] Opera
W 1954 roku powstało Towarzystwo Przyjaciół Opery, które zorganizowało nowy zespół operowy na bazie muzyków krakowskiej Filharmonii i absolwentów Wydziału Wokalnego Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Krakowie. Pierwszy spektakl nowej Opery, Rigoletto Giuseppe Verdiego, odbył się 13 października 1954 roku.
[edytuj] Operetka
W tym samym czasie zawiązało się Towarzystwo Przyjaciół Teatru Muzycznego, które z muzyków istniejącego w Krakowie zespołu Orkiestry i Chóru Polskiego Radia stworzyło Operetkę. Pierwszy spektakl, Hrabina Marica Imre Kálmána, odbył się 19 grudnia 1954 roku.
Obie instytucje wykorzystywały początkowo salę Domu Żołnierza przy ul. Lubicz 48. Po kilku miesiącach Opera przeniosła się do Teatru im. Słowackiego występując tam dwa razy w tygodniu, Operetka pozostała w Domu Żołnierza. Tak zapoczątkowana została, nieprzerwana do dziś, działalność Opery i Operetki w Krakowie.
W 1958 roku oba Towarzystwa zostały rozwiązane. Zespoły połączono, przeszły pod zarząd miejski jako "Miejski Teatr Muzyczny - Opera i Operetka". W 1975 roku nazwę zmieniono na "Krakowski Teatr Muzyczny", a w 1981 przyjęto nazwę "Opera i Operetka w Krakowie". Od 2001 roku istnieje jako "Opera Krakowska".
Od 1983 roku Opera i Operetka w Krakowie odbywa liczne podróże artystyczne. Jej spektakle operowe, operetkowe i baletowe oklaskiwali i oklaskują melomani m.in. Belgii, Francji, Holandii, Niemiec, Szwajcarii i Włoch.
Krakowska muzyczna scena odgrywa też niebagatelną rolę w kształceniu młodych wokalistów. To w Krakowie debiutowali w operze i operetce lub zdobywali operową wiedzę wybitni polscy śpiewacy, m.in. Teresa Żylis-Gara, Jadwiga Rappé, Zofia Kilanowicz i Wiesław Ochman.
[edytuj] Nowy gmach
Opera w Krakowie zyska odpowiednią oprawę w postaci nowego gmachu, który pomieści ponad 700 widzów. W maju 2002 roku rozpisano konkurs architektoniczny, którego celem miała być modernizacja i przebudowa zespołu budynków przy ulicy Lubicz. Pierwszą nagrodę otrzymał projekt Romualda Loeglera, z którym współpracowali Grzegorz Dresler i Piotr Urbanowicz. Prace budowlane rozpoczęto w 2004 roku, a ich zakończenie planowane jest na jesień 2008 roku.
Głównym źródłem finansowania nowej siedziby Opery Krakowskiej są fundusze strukturalne z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.
