Mikroklin

Z Wikipedii

mikroklin

amazonit

Mikroklin To minerał z grupy krzemianów. Jest to jedna z trzech (oprócz sanidynu i ortoklazu) odmian polimorficznych skalenia potasowego. Jest minerałem bardzo pospolitym; stanowi ważny składnik pegmatytów i skał metamorficznych.

Nazwa pochodzi od gr. mikros = mały oraz klinein = nachylać (schylać się, upadać); nazwa nawiązuje do kąta między płaszczyznami łupliwości w tym minerale (jest mniejszy od 90°)

[edytuj] Własciwości

Wzór chemiczny: KAlSi₃O₈ -glinokrzemian potasu.
Układ krystalograficzny – trójskośny
Twardość w skali Mohsa – 6
Łupliwość – doskonała
Rysa – biała
Przełam – muszlowy, nierówny
Gęstość – 2,53 do 2,56 g/cm³
Barwa – biała, szara, czerwona
Połysk – szklisty lub perłowy

Tworzy kryształy wrosłe i narosłe o różnej wielkości i pokroju słupkowym, tabliczkowym, często też tworzy zbliźniaczenia. Występuje w skupieniach ziarnistych lub zbitych. Najładniejsze kryształy tworzą się w druzach pegmatytów i dochodzą do kilkunastu centymetrów, ale wyjątkowo mogą osiągać rozmiary nawet do kilku metrów. W Norwegii znaleziono kryształy ważące tysiące ton (największe, znane na Ziemi). Jest kruchy, przezroczysty, z kwarcem tworzy przerosty pismowe – tzw. granit pismowy.

[edytuj] Występowanie

Minerał kwaśnych skał magmowych, głębinowych (granitów, syenitów, granodiorytów), także pegmatytów oraz skał metamorficznych. Amazonit spotykany jest w druzach pegmatytów granitowych. Mikroklin występuje również w skałach osadowych (arkozy).

Miejsca występowania: Włochy – Sardynia, Cala Francese, Niemcy – Hagendorf, Epprechstein, Norwegia – Iveland, Tysfjord, Finlandia – Katiala, Rosja – Ural, Ukraina – Wołyń, USA, Meksyk, Brazylia.

W Polsce – okolice Strzegomia na Dolnym Śląsku, w Karkonoszach, Górach Izerskich.